CAM KIRIKLARI ♣

BÖLÜM 37 ♣

Bölüm şarkısı : TAEYEON - Fine
(DİPNOT: Seçtiğim şarkı Korece. Ön yargılı olanlar dinlemeyebilirler. Ama ben bu şarkıyı çok seviyorum ve bunu dinleyerek yazdım. En azından bir kere dinleyin derim. Keyifli okumalar...)

♣♣♣

Ortamın büyüsü asla bozulmayacak gibiydi. Ne kadar araya konuşmalar girse de bozulmayacaktı sanki.

Arabayla diğer arabanın yanından geçerken adamın yerde kanlar içinde ve yüzü şiş bir halde görünce dehşete kapılmıştım.

"Öldü mü? " diye fısıldamama engel olamamıştım. Baran, yavaşça oraya baktı ve cevap verdi.

"Hayır, onu gönderen kişiye haber vermesi için öldürmedim. "

Öldürme lafını duymak hiç hoş değildi.

Baran'ın tarafına bakamadığım için dışarıyı izleyerek konuşmaya devam ettim.

"Yoksa öldürecek miydin Baran? " hala fısıldıyordum ama Baran beni duyuyordu.

"Yine öldürmezdim patates, sakin ol. "

Hafifçe kafamı salladım. Yaralı olan kolunu kullanamıyordu ve acı çekiyordu. Göz ucuyla direksiyona baktım. Vites atarken mecburen kaldırmak zorunda kalıyordu.

Direksiyonun o kısmı da hafif kan olmuştu.

"İkidir ihtiyacım oluyor patates, şu araba sürmeyi öğren artık."

Hangi ara öğrenecektim gerçekten? Konumuz bu değildi.

Kan kaybediyordu ve ben oraya bir şey bağlamamıştım. Benden tarafta olan kolu olsaydı bağlardım şimdi. Ama diğer koluydu.

"Baran, kenara çeker misin? "

"Neden patates? "

"Koluna bir şey bağlayacağım, çok kan kaybediyorsun. "

Ona hala bakamıyordum. Tahminimce bana gülüyordu.

Kenara çekti ve kolunu hafif inleyerek bana uzatmaya çalıştı..

"Dur sen hareket etme. "

Arabadan hızla çıktım. Kapıyı açık bıraktım ve onun kapısını açıp önünde diz çöktüm.

Bakışları üstümdeydi. Beni izliyordu. Yana döndüm ve kazağımı kaldırıp atletimden uzun bir parça kopardım. İlk defa tırnaklarım bir işe yaramıştı. Zafer kazanmışçasına ona döndüm.
Ona bakamadım tabiki de.

"Nerden buldun onu? "

Ah, atletimden yırttım Baran. Bunu sana söylememi beklemiyorsun heralde.

Montunu çıkarmaya çalıştım. Yüzümüz sürekli birbirine çok yaklaşıyordu. Ve bu zaten kızarık olan suratımı daha çok kızartıyordu.

Onun güldüğünü hissediyordum. Bu durum hoşuna gidiyordu. Tamam başta benim de hoşuma gitmişti ama yüzüne bakarken bu kadar zorlanacağımı düşünmemiştim.