"Together"-1D&Z FanFiction

One Direction FanFiction-Greek (Part 80)

Λίγη ώρα αργότερα, και στο σπίτι του Louis γινόταν χαμός! Όλοι χόρευαν στον ρυθμό της μουσικής σαν να μην υπάρχει αύριο. Όπου και να έβλεπες υπήρχαν ιδρωμένοι και μεθυσμένοι έφηβοι.
Ευτυχώς, έχουμε κάτσει με τα κορίτσια στους καναπέδες, γιατί θα είχα πέσει κάτω από τον πολύ κόσμο.
Mary: Ξέρετε κάτι; Του χρόνου όλες μας θα δώσουμε για δίπλωμα. Την άκουσα να λέει, αφού καμία άλλη δε μιλούσε εκείνη τη στιγμή. Και γέλασα χωρίς να το καταλάβω.
Demi: Χαχαχα που κολλάει τώρα αυτό; Άρχισε να γελάει μετά από αυτό που είπε η Mary.
Mary: Γιατί λέγαμε τίποτα; Είναι άδικο τα αδέρφια μας να έχουν αυτοκίνητα και εμείς τίποτα. Καλά κάνει η Helen, που όλο το λέει στον μπαμπά της. Όχι σαν εμάς.
Εγώ: Ε, καλά εντάξει. Όταν έρθει η ώρα θα πάρουμε. Ας πούμε κάτι άλλο. Τότε είδα την Helen να έρχεται προς το μέρος μας. Πολύ ενθουσιασμένη τη βλέπω. Ποιος ξέρει τι έμαθε πάλι.
Helen: Κορίτσια, κορίτσια! Δε θα το πιστέψετε. Ω, ήταν πολύ ενθουσιασμένη.
Stacy: Και άλλο κουτσομπολιό; Τρελαίνομαι! Πες.
Helen: Λοιπόν, αυτή τη στιγμή στον ξενώνα του σπιτιού αυτού...
Grace: Ναι, τι; Μη μας σκας! Της είπε και η Helen συνέχισε.
Helen: Είναι ο Andrew με την Anna και νομίζω ότι το κάνουν! Με την τελευταία πρόταση, σηκωθήκαμε όλες ταυτόχρονα από τον καναπέ, με το στόμα ανοιχτό.
Εγώ: Και που το ξέρεις; Τους είδες;
Demi: Αχ, τι ρωτάς; Μάλλον όχι.
Helen: Τους είδα να μπαίνουν, όταν έβγαινα από το κάτω μπάνιο.
Stacy: Ιιιιι να το πούμε στον Louis...πήγε να φύγει αλλά...Βασικά, Demi και εσένα σπίτι σου είναι. Δε σε νοιάζει; τη ρώτησε.
Demi: Ε; Α! Ναι, είναι και δικό μου σπίτι...με νοιάζει και πολύ μάλιστα αλλά τι να κάνω...
Grace: Να το πούμε στον Lou; Κάτι θα βρει να κάνει. Στην τελική ας τους πει να φύγουν.
Helen: Πάντως, δεν είναι φοβερό; Στον χορό δεν ήθελε να πάει μαζί του και τώρα...
Mary: Τώρα ποιος ξέρει πόσα ποτήρια έχει πιει. Τον καημένο.
Demi: Πάω να δω τι γίνεται... Είπε και άρχισε να προχωράει προς τον ξενώνα.
Helen: Περίμενε ρε! Δε θα το χάσω αυτό! Φώναξε αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία.

Τα αγόρια δεν ξέρω που είναι αλλά δεν τους έχω δει αρκετή ώρα. Τέλος πάντων, φτάσαμε στην πόρτα και καθόμασταν και την κοιτούσαμε.
Εγώ: Θα κάτσουμε έτσι πολλή ώρα;
Είπα και με κοίταξαν.
Demi: Ρε συ... Βάλε το αυτί σου στη πόρτα για να ακούσεις.
Εγώ: Συγγνώμη; Δικό σου είναι το σπίτι.
Demi: Έλα, παρακαλώ...
Αναστέναξα και έκανα αυτό που μου είπε. Δεν υπάρχει αυτό που κάνω.
Grace: Τι γίνεται; Ακούς τίποτα;
Εγώ: Μέσα τη μουσική που να ακούσω μωρή και εσύ!
Stacy: Δες από την κλειδαρότρυπα!
Εγώ: Τι άλλο θα κάνω σήμερα... Ιιι!
Mary: Πω πω... Τι βλέπεις;
Helen: Θες απάντηση και εσύ τώρα;
Εγώ: Εντάξει, φτάνει! Αυτό δε θα το ξεπεράσω σύντομα. Πάντως, τον Andrew δεν τον λες και καημένο.
Demi: Και τώρα; μας ρώτησε και ξαφνικά το σπίτι άρχισε να κουνιέται.

Είδα τα κορίτσια να με κοιτάνε με γουρλωμένα ματιά και όλους τους άλλους γύρω μας να τρέχουν πανικόβλητοι προς την έξοδο.
Louis: Τι κάθεστε εδώ; Βγείτε έξω όπως όλοι, μη πάθει κανείς τίποτα και τρέχουμε. Μας είπε αλλά εμείς δεν κουνηθήκαμε από τη θέση μας. Τότε κατάλαβα ότι ο Andrew και η Anna δεν είχαν βγει από το δωμάτιο. Μα καλά δεν κατάλαβαν τίποτα;
Demi: Ε, άνοιξε την πόρτα και δες!
Του είπε και την κοίταξε με απορία. Άνοιξε την πόρτα και...
Louis: Ρε μαλάκα, τι κάνετε εδώ; Είπε έκπληκτος μόλις τους είδε. Ελάτε έξω και θα τα πούμε μετά! Έκλεισε την πόρτα και γύρισε να μας κοιτάξει.
Louis: Σα δε ντρέπεστε λέω γω... Που κάθεστε και κρυφακούτε τέτοια πράγματα!
Στο τέλος, δεν άντεξα και άρχισα να γελάω, με αποτέλεσμα να γελάμε όλες μαζί. Βέβαια, οι περισσότεροι με το που βγήκαν έξω, πήραν τα αυτοκίνητα τους και έφυγαν και έτσι δεν είχε πολύ κόσμο στον κήπο. Είχαν βγει κι άλλοι άνθρωποι στα μπαλκόνια τους.
Grace: Τι ήταν και αυτό.. Χαχαχα
Stacy: Χαχαχα δεν το περίμενα να γίνει αυτό! Ελπίζω να μη μαλώσουν.
Grace: Χαχαχα.... Πάω να βρω τον Dylan και έρχομαι. Είπε και έφυγε.
Mary: Niall, μείνε εδώ και μη φεύγεις. Του είπε και τον αγκάλιασε.
Niall: Δεν πάω πουθενά. Μη φοβάσαι. Liam: Αχ, σε βρήκα επιτέλους! Πήρε η μαμά και ρώτησε αν είμαστε καλά.
Εγώ: Αααα και εμένα με πήρε αλλά δεν το άκουσα. Είπα αφού είδα την οθόνη του κινητού μου και βρήκα 5 αναπάντητες κλήσεις. Ο Zayn που είναι;
Liam: Και εκείνος σε έψαχνε. Α! Να τος έρχεται. Εγώ πάω στην Helen.
Zayn: Μήπως θες να φύγουμε;
Εγώ: Όχι, από τώρα... Σε λίγο. Αλλά μη φύγεις, κάτσε μαζί μου.
Zayn: Καλά, ότι θες...
Demi: Που είναι ο φίλος σου; Μόνο εγώ είμαι μόνη μου εδώ πέρα.
Harry: Εδώ είμαι ρε μωρό μου... Όλο παράπονα είσαι. Τον άκουσε να λέει και γύρισε προς το μέρος του.
Demi: Να μη με αφήνεις μόνη μου, να μην έχω παράπονα. Απάντησε και εγώ με τον Zayn γελάσαμε.

Να μην τα πολυλογώ... Όταν ο Andrew και η Anna βγήκαν από το σπίτι, ο Louis άρχισε να τους φωνάζει. Δε μαλώσανε αλλά ο Louis τα πήρε στο κρανίο με αυτό που έγινε. Εντομεταξύ, τα μαλλιά τους ήταν ανακατεμένα και μόλις τους είδαμε, καταλάβαμε τι έγινε πριν. Περιττό να πω, ότι η Anna ήταν κατακκόκινη από την ντροπή της αλλά καλά να πάθει με αυτά που κάνει σε ξένα σπίτια. Όταν η ώρα πήγε μια και μισή, όλοι φύγαμε για τα σπίτια μας. Ποιος να το φανταζόταν ότι θα εξελισσόταν έτσι η βραδιά.