"Together"-1D&Z FanFiction

One Direction FanFiction-Greek (Part 60)

*Δευτέρα*
Εντάξει, από χθες το βράδυ περιμένω να δω τα κορίτσια και να τους πω τα νέα. Σίγουρα το έχουν μάθει αλλά την άλλη εβδομάδα, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, έχει πρεμιέρα η ταινία "50 Αποχρώσεις του Γκρι"!! Από το καλοκαίρι που διαβάσαμε τα βιβλία, περιμέναμε πως και πως την ταινία. Ειδικά, μετά το τρέιλερ.
Βέβαια, τώρα πως θα πείσουμε τα αγόρια μας να έρθουν...αυτό είναι εντελώς άλλο θέμα. Μόλις έφτασα στο σχολείο, έτρεξα προς το μέρος τους.
Εγώ: Το μάθατε; Τι ρωτάω. Σίγουρα. Είπα μόλις πήγα κοντά τους.
Demi: Αχ, ναι! Θα πάμε έτσι; μου είπε αμέσως αφού κατάλαβε για τι πράγμα μιλούσα.
Helen: Εννοείται ότι θα πάμε! Και στην πρεμιέρα κιόλας. Μη μου πείτε για άλλη μέρα. Δε θα το δεχτώ.
Εγώ: Τρελές είμαστε για να πάμε άλλη μέρα; Χαχα
Stacy: Το απόγευμα θα μπω, για να κλείσω τα εισιτήρια.
Mary: Ναι, να τα κλείσεις. Και καλές θέσεις έτσι; Μη κάτσουμε όπου να 'ναι.
Liam: Τι λέτε ρε κορίτσια; ρώτησε αφού μας πλησίασαν όλοι μαζί. Αυτή τη συνήθεια την έχουμε, η αλήθεια είναι.
Helen: Λέμε για το τι θα κάνουμε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Του απάντησε με ένα μεγάλο χαμόγελο. Ήταν φανερό ότι ήθελε να τα πει όλα. Louis: Από τώρα; Τι σχεδιάζετε; Ε, αγάπη μου; είπε και κοίταξε τη Stacy, η οποία δεν απάντησε.
Mary: Ε, αμάν μωρέ. Λέμε να πάμε να δούμε μια καινούρια ταινία, που θα έχει πρεμιέρα τότε.
Niall: Και γιατί δε μας το λέτε; Κακό είναι;
Demi: Βρε αν μάθεις, ποια ταινία είναι θα σου πω... Ψιθύρισε αλλά ο Harry που ήταν δίπλα της, την άκουσε.
Harry: Ποια ταινία είναι; την ρώτησε και την κοιτούσε περιμένοντας μια απάντηση. Μα γιατί το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα πρωί πρωί; Ε, δεν άντεξα στο τέλος και το είπα.
Εγώ: "Οι 50 Αποχρώσεις του Γκρι"!
Όλοι γύρισαν προς το μέρος μου, λες και ποιος ξέρει τι είπα.
Zayn: Θα πας να δεις εσύ, αυτή τη ταινία; Σοβαρά; με ρώτησε λες και είμαι κανένα μωρό.
Εγώ: Ναι, γιατί; Δε σου γεμίζω το μάτι;
Zayn: Δε σε είχα για τέτοια...
Niall: Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι.
Liam: Και έχετε σκοπό να μας πάρετε μαζί σας;
Helen: Ναι, έχουμε!
Louis: Αυτό θα το συζητήσουμε.
Stacy: Χαχαχα καλό. Ή έρχεστε ή όχι. Καμία συζήτηση.
Louis: Α, ναι; της είπε με ύφος.
Stacy: Ναι! Απάντησε και χτύπησε το κουδούνι.
Mary: Επιτέλους! Αντε, πάμε μέσα τώρα και τα λέμε μετά αυτά.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, πρώτη ώρα είχα μαθηματικά. Δε λέω κάτι παραπάνω. Τουλάχιστον σήμερα ήταν σχετικά εύκολα αυτά που κάναμε οπότε τα κατάλαβα.
*Τάξη Mary-Helen-Stacy*
Mary: Τη βιολογία μου μέσα! Είπε καθώς έμπαιναν στο εργαστήριο.
Helen: Σήμερα ήταν ανάγκη; Που την έχουμε πρώτη ώρα;
Stacy: Μη μιλάτε και ελάτε να αρχίσουμε. Είπε και πήγαν πιο κοντά στον πάγκο τους, όπου πάνω του ήταν τοποθετημένος ένας νεκρός βάτραχος. Ναι, για το γνωστό αυτό πείραμα. Όλοι στην τάξη είχαν ένα βλέμμα αηδίας στα πρόσωπα τους. Είπαν στην καθηγήτρια να το κάνουν την άλλη φορά, που την είχαν 5η ώρα αλλά τίποτα.
Mary: Εγώ αυτό δεν το κόβω. Είπε και πήγε όσο πιο μακριά μπορούσε.
Helen: Ναι, αλλά έλα πιο εδώ. Δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα.
Stacy: Καλά λέει. Κράτα σημειώσεις και εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε.
Αυτή η βασανιστική πρώτη ώρα τελείωσε μετά από 30 λεπτά περίπου και οι υπόλοιπες κύλησαν σαν νερό. Καλά στα διαλείμματα σήμερα, το μόνο θέμα συζήτησης ήταν η ταινία. Όχι, ότι μιλούσαμε εμείς αλλά κυρίως τα αγόρια που δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα τους.
*Απόγευμα, σπίτι Niall-Stacy*
*Stacy's P.O.V*
Καθόμουν στον υπολογιστή και κλασικά άκουγα μουσική, όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει.
Το σήκωσα αμέσως, αφού είδα ότι ήταν η φίλη μου, η Grace, από την Ιρλανδία. Που με θυμήθηκε αυτή;
Έχουμε να μιλήσουμε από τα τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Εγώ: Γειά, Grace!
Grace: Γειά, τι κάνεις;
Εγώ: Μία χαρά είμαι, εσύ;
Grace: Είμαι πάρα πολύ καλά! Μου απάντησε με πολύ ενθουσιασμό.
Εγώ: Ναι, σε ακούω. Τι έγινε;
Grace: Έρχομαι στο Λονδίνο!
Εγώ: Αλήθεια; Πότε; Γιατί; Πώς;
Grace: Η δουλειά του μπαμπά μου, θα τον στείλει στην εταιρεία του Λονδίνου ως διευθυντή και θα μετακομίσουμε. Τέλειο;
Εγώ: Τέλειο, ναι... Αλλά στο σχολείο θα έρθεις τώρα;
Grace: Ναι, μην ανησυχείς. Πήρα υποτροφία και θα είμαι στο ίδιο σχολείο με σένα.
Εγώ: Αχ, ωραία! Να σε γνωρίσω και στα παιδιά. Πότε θα έρθετε;
Grace: Αυτή την εβδομάδα!
Εγώ: Τέλεια, τέλεια! Πάω να το πω στον Niall! Τα λέμε μετά!
Grace: Χαχαχα οκ. Γειααα!!! Το έκλεισε και πήγα στο δωμάτιο του, για να του πω τα νέα. Από ότι έμαθα λίγο αργότερα βέβαια, οι γονείς μας το ήξεραν αλλά περίμεναν να το μάθουμε μόνοι μας. Η Grace είναι πολύ καλή κοπέλα και είμαστε φίλες από μωρά. Όταν φύγαμε εμείς από εκεί, χαθήκαμε για κάποιο διάστημα αλλά τώρα θα είναι πολύ καλύτερα.