One Direction FanFiction-Greek (Part 78)

297 38 0
                                    

*Επόμενη εβδομάδα**Παρασκευή*
Η εβδομάδα πέρασε πολύ γρήγορα και χωρίς να γίνει τίποτα το ιδιαίτερο. Βέβαια, σήμερα είναι πολύ σημαντική μέρα για τα αγόρια αλλά και για όλη την τρίτη λυκείου, αφού θα μάθουν σε ποιο πανεπιστήμιο τους δέχτηκαν. Κατά τύχη φέτος, όλες μας έχουμε ίδια ώρα μεσημεριανό, οπότε καθόμαστε μαζί. Εκείνη την ώρα, είδαμε τα αγόρια να έρχονται προς το μέρος μας και να χαμογελάνε μέχρι τα αυτιά. Καλά νέα προβλέπω.
Liam: Sis, guess what!? Μου είπε χαρούμενος.
Τότε πετάχτηκα από τη θέση μου.
Εγώ: Σε δέχτηκαν στο Manchester;
Liam: Ναι! Ναι! Είπε και τον αγκάλιασα σφιχτά. Το ήθελε πάρα πολύ.
Εγώ: Εσείς; Zayn; ρώτησα και με κοίταξαν.
Zayn: Βασικά, όλη η παρέα πέρασε στο Manchester University! Φώναξε χαρούμενος και τον φίλησα.
Mary: Αχ, αυτό είναι τέλειο! Αγκάλιασε και αυτή τον αδερφό της, όπως όλες και μετά κάθισαν μαζί μας. Louis: Και για να γιορτάσουμε, αύριο θα κάνω πάρτι στο σπίτι μου! Όλη η τρίτη είναι καλεσμένη.
Demi: Ωραία, party time! Το περίμενα να το ακούσω από σένα.
Helen: Και δε μου λέτε... Θα μείνετε μαζί;
Harry: Αυτό δεν το έχουμε σκεφτεί ακόμα είναι η αλήθεια. Γιατί;
Stacy: Να μη μείνετε μαζί. Είστε επικίνδυνοι.
Niall: Ευχαριστούμε, αδερφή. Είσαι πάντα με έναν καλό λόγο στο στόμα. Της απάντησε με ειρωνεία.
Grace: Έχετε επιλέξει σχολή; τους ρώτησε.
Dylan: Εγώ σκέφτομαι να πάω για ηθοποιός. Πάντα το ήθελα έτσι και αλλιώς.
Grace: Πλάκα κάνεις! Και εγώ αυτό θέλω. Τέλειο! Τον αγκάλιασε και γελάσαμε με τον ενθουσιασμό της. Έχει πολύ πλάκα όταν αντιδράει έτσι.
Zayn: Εγώ και ο Liam πάμε για διοίκηση επιχειρήσεων. Ξέρετε, λόγω της δουλειάς των γονιών μας.
Liam: Ναι, αλλά μας αρέσει κιόλας. Δε πάμε με το ζόρι.
Harry: Εγώ λέω να πάω στη νομική. Απάντησε απλά και ήπιε λίγο από το νερό της Demi, η οποία μετά τον κοίταξε με ένα ύφος...
Demi: Έλα ρε Harry! Αφού με ενοχλεί όταν το κάνεις αυτό. Φώναξε ξαφνικά και όλη η καφετέρια κοίταξε προς το μέρος μας.
Harry: Αμάν, λίγο νερό ήπια. Θα σου πάρω άλλο.
Demi: Αυτό έλειπε... Να μη μου πάρεις κιόλας!
Grace: Τέλος πάντων... Louis; Niall;
Louis: Ναι... Εμείς θα πάμε στη σχολή καλών τεχνών, για μουσική.
Niall: Έτσι! Μαζί παντού με τον Tommo. Κόλλα πέντε!
Liam: Αχ, Παναγία μου! Ελάτε, να φύγουμε. Σε λίγο χτυπάει.
Σηκωθήκαμε από το τραπέζι και πήγαμε στα ντουλαπάκια μας. Πήρα τα βιβλία και τα τετράδια των αγγλικών και πήγα στην τάξη.

*Απόγευμα**Grace's P.O.V*
Ήταν ανάγκη τώρα; Δε θέλω να κάνω babysitting στον αδερφό μου. Ήθελα να πάω να πάρω ρούχα για το αυριανό πάρτι. Ναι, έχω έναν μικρότερο αδερφό, που είναι 4 ετών και επειδή δεν πάει ακόμα σχολείο, ήρθε αυτή την εβδομάδα από την Ιρλανδία, αφού έμενε στον παππού και τη γιαγιά μου. Και επειδή η καλοί μου οι γονείς αποφάσισαν να βγουν για φαγητό με κάτι φίλους, πρέπει εγώ να κάτσω μέσα.
Μαμά μου: Μη θυμώνεις... Θα πας αύριο για ρούχα.
Εγώ: Πωω καλά... Άφησε όμως λεφτά για φαγητό, γιατί εγώ δεν μαγειρεύω. Μαμά μου: Σου άφησα στο γραφείο σου πάνω. Να περάσετε καλά και αν γίνει κάτι πάρε τηλέφωνο.
Εγώ: Εντάξει, και εσείς! Έκλεισε την πόρτα και έφυγε.
Ο αδερφός, ο Theodore, που βασικά τον λέω Theo, καθόταν στο σαλόνι και έπαιζε με τα παιχνίδια του. Έτσι, έκατσα στον καναπέ με το laptop και άκουγα τραγούδια. Κάθε φορά, ο Theo μόλις ακούει μουσική χορεύει. Είναι αξιολάτρευτος.
Δύο ώρες αργότερα....
Ακούω το κινητό μου να χτυπάει και μόλις βλέπω το όνομα του Dylan, το σηκώνω αμέσως.
Dylan: Τι κάνεις;
Εγώ: Ας τα λέμε καλά... Εσύ;
Dylan: Γιατί, ας τα λέμε; Τι έχεις;
Εγώ: Ήθελα να πάω για ψώνια αλλά πρέπει να προσέξω τον αδερφό μου.
Dylan: Αααα... Δηλαδή δεν μπορείς να βγεις ε;
Εγώ: Εεε όχι. Ήθελες να βγούμε;
Dylan: Ναι, αλλά δεν πειράζει. Αν είναι θα τα πούμε τότε.
Εγώ: Οκ, γειά! Το έκλεισα και πήγα στην κουζίνα να πιω λίγο νερό.
Μετά από λίγο, άκουσα το κουδούνι να χτυπάει και πήγα να δω ποιος είναι.
Εγώ: Dylan; Τι κάνεις εδώ; είπα έκπληκτη. Στεκόταν στην πόρτα χαμογελαστός, κρατόντας μια πίτσα, ποπ κορν και μια ταινία.
Dylan: Ήθελα να σε δω και αφού δεν μπορείς εσύ, μπόρεσα εγώ. Έφερα φαγητό και μια ταινία για να δούμε με τον αδερφό σου.
Εγώ: Aww, πόσο τέλειος μπορείς να γίνεις; Έλα μέσα...
Πήγαμε τα πράγματα στην κουζίνα, εκτός από την ταινία και μετά στο σαλόνι.
Πήρα τον Theo αγκαλιά και τον σύστησα στον Dylan.
Εγώ: Theo, αυτός είναι ο Dylan... Dylan, αυτός είναι ο Theo.
Theo: Γειά σου Dylan! Είπε και γέλασε λίγο.
Dylan: Γειά σου, φιλαράκο... Τι παίζεις; κάθισε κάτω μαζί του και άρχισε να παίζει και αυτός. Και εγώ είχα αυτό το αυτοκίνητο! Αναφώνησε ενθουσιασμένος, όταν είδε το "αμάξι του batman".
Theo: Είναι το αγαπημένο μου. Του είπε και συνέχισε να παίζει.
Εγώ: Είσαι πολύ γλυκός με τα παιδιά.. Ωχ, το είπα δυνατά αυτό;
Τον ακούω να γελάει. Ναι, το είπα.
Dylan: Ευχαριστώ... Και εσύ το ίδιο.
Είπε αφού σηκώθηκε. Με αγκάλιασε από τη μέση και με φίλησε.
Theo: Ιου! Είπε και έκλεισε τα μάτια του.
Γελάσαμε και οι δύο και πήγα να φέρω την πίτσα για να φάμε. Αυτό μάλιστα... Είναι το καλύτερο απόγευμα ever! Θα κάνω πιο συχνά babysitting.

"Together"-1D&Z FanFiction  Donde viven las historias. Descúbrelo ahora