"Together"-1D&Z FanFiction

One Direction FanFiction-Greek (Part 81)

*2 εβδομάδες αργότερα*
Harry: Επιτέλους, τελευταία μέρα! Φώναξε ενθουσιασμένος και όσοι βρίσκονταν στο προαύλιο, στράφηκαν προς το μέρος του. Ναι, το είπε τόσο δυνατά. Σήμερα είναι Παρασκευή και ταυτόχρονα, η τελευταία μέρα του σχολείου, πριν το spring break, που διαρκεί δύο εβδομάδες.
Niall: Ναι, ναι! Να κάνουμε πάρτι! Είπε και αυτός, το ίδιο ενθουσιασμένος με τον Harry.
Εμ, τι άλλο θα έλεγε.
Mary: Ε! Ήρεμα με τα πάρτι. Χορτάσαμε από αυτά τόσες μέρες.
Stacy: Και μη ξεχνάμε... Κάποιοι έχουν γενέθλια αυτές τις μέρες. Είπε και έδειξε αυτή και τη Demi. Ναι, τα κορίτσια μας έχουν ίδια μέρα γενέθλια. 22 Απριλίου. Συνήθως, είμαστε σε διακοπές και πάμε στο εξωτερικό με τους γονείς μας, αφού ο καιρός στην Αγγλία είναι σχεδόν πάντα βροχερός ή κάνει κρύο, ακόμα και την άνοιξη. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε και μπάνιο στη θάλασσα πριν τις κανονικές καλοκαιρινές διακοπές.
Εγώ: Που λέτε να πάμε φέτος;
Demi: Δεν έχω ιδέα. Οι γονείς μας, δε μας έχουν πει τίποτα.
Grace: Μπορεί να σας πουν σήμερα.
Louis: Τι εννοείς "σας"; Δε θα έρθεις μαζί μας;
Grace: Όχι, δε μπορώ. Τη μια εβδομάδα θα πάω στη γιαγιά μου αλλά θα προσπαθήσω να έρθω για τα γενέθλιά σας την επόμενη.
Stacy: Αυτό σου έλειπε να μην έρθεις. Εγώ θα σε περιμένω πάντως. Την ενημέρωσε και η Grace της χάρισε ένα μεγάλο χαμόγελο.
Zayn: Ο Dylan τι θα κάνει; ρώτησε τη Grace, η οποία μόλις τον άκουσε, φάνηκε πως στεναχωρέθηκε λίγο.
Grace: Δε νομίζω να πάει πουθενά... Οπότε μάλλον δε θα τον δω στις διακοπές.
Helen: Έλα μωρέ... Μη στεναχωριέσαι τόσο πολύ. Μπορεί να γίνει κάτι στο τέλος και να βρεθούμε όλοι μαζί. Την καθησύχασε η Helen και την αγκάλιασε.
Μετά από λίγο, χτύπησε το κουδούνι και όλοι έτρεξαν έξω από τις τάξεις τους, για να πάνε στα σπίτια τους.

*Mary's P.O.V*
Άφησα τα βιβλία στο ντουλαπάκι μου και μετά, πήγα να βρω τον Zayn στο πάρκινγκ του σχολείου. Αντί για αυτόν όμως, είδα μόνο τον Niall να περιμένει έξω από το αυτοκίνητο του και μια - ας μη τη χαρακτηρίσω - είχε κολλήσει πάνω του. Από τότε που άρχισε να έρχεται με το νέο του αυτοκινήτο, όλες κάτι έχουν πάθει και δεν τον αφήνουν σε ησυχία.
Niall: Μωρό μου, επιτέλους! Σε περιμένω εδώ και δέκα λεπτά. Μου είπε και με φίλησε. Όταν το έκανε, είδα την άλλη να χαιρετάει βιαστικά και να φεύγει. Έτσι μπράβο.
Εγώ: Συγγνώμη αλλά τακτοποίησα λίγο το ντουλαπάκι μου. Ο Zayn που πήγε; Με αυτόν θα πήγαινα σπίτι υποτίθεται.
Niall: Ναι, το ξέρω αλλά έφυγε με την Debbie και έτσι, θα σε πάω εγώ!
Εγώ: Μμμμ ναι, το προτιμώ. Άνοιξα την πόρτα και κάθισα μέσα. Όταν μπήκε και αυτός, έβαλε μπρος τη μηχανή και ξεκίνησε να οδηγεί.
Εγώ: Niall, να σου πω... Αυτές που σου κολλάνε τώρα τελευταία, μάζεψε τες σε παρακαλώ, αλλιώς θα γίνει χαμός. Έπρεπε να το πω κάποια στιγμή. Γυρίζω να τον κοιτάξω και... Μα, τι κάνει; Γελάει; Με κοροϊδεύει; Που είναι το αστείο;
Niall: Πες μου ότι ζήλεψες τώρα... Αυτές, ειδικά η συγκεκριμένη, δεν  ενδιαφέρονται για μένα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να έχουν γκόμενο με ωραίο αυτοκίνητο. Και πίστεψε με δεν με συγκινούν καθόλου.
Τον κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό.
Εγώ: Ναι, αλλά δε κάνεις κάτι. Ήδη σου είπα ότι με ενοχλεί. Ειδικά σήμερα, που αν δεν ερχόμουν, αυτή θα σε είχε ξαπλώσει πάνω στο αμάξι. Και μη πεις ότι είμαι υπερβολική.
Niall: Εντάξει, έχεις δίκιο αλλά τι να κάνω. Με όλους έτσι κάνουν μέχρι να βρουν έναν καινούριο. Δε θέλω να ανησυχείς για αυτά.
Εγώ: Καλά... Εγώ απλά το είπα γιατί με ενόχλησε. Και μπορώ να πω ότι η απάντηση σου ήταν πολύ καθησυχαστική.
Niall: Χαχα ωραία... Λοιπόν, τα λέμε μετά... Φιληθήκαμε και βγήκα από το αυτοκίνητο. Εντομεταξύ, στο σπίτι ήμουν μόνη μου. Ο αδερφός μου σιγά μη γύριζε τόσο νωρίς. Και εδώ που τα λέμε, γιατί να έρθει; Τώρα που δε θα έχουμε σχολείο, αντε να μαζευτεί.

*Σπίτι Demi και Louis*
κ. Jay: Λοιπόν, παιδιά! Δε σας είπαμε τίποτα τόσες μέρες, γιατί θέλαμε να το κρατήσουμε έκπληξη αλλά τελικά..
Louis: Ε, πες ρε μάνα μια ώρα! Τη διέκοψε, περίεργος για το τι θα ακούσει.
κ. Jay: Φέτος θα πάμε στο L.A!
Μόλις το άκουσαν, δε πίστευαν στα αυτιά τους.
Demi: Δη.. Δηλαδή θα κάνω τα γενέθλιά μου στο Los Angeles; Δε με δουλεύεις έτσι;
κ. Dan: Όχι, αλήθεια λέει! Φεύγουμε την Κυριακή το βράδυ.
Louis: Οι άλλοι το ξέρουν;
κ. Dan: Φαντάζομαι ότι θα τους το είπαν οι δικοί τους. Από την προηγούμενη εβδομάδα περιμένουμε για να σας το πούμε.
Demi: Πω πω! Πρέπει να πάμε για ψώνια με τα κορίτσια οπωσδήποτε!
Μετά, στράφηκε στον αδερφό της.
Louis και εσείς να έρθετε! Πάρε τους τηλέφωνο και πες τους ότι αύριο το πρωί, θα πάμε στο εμπορικό.
Είπε χωρίς να πάρει ανάσα.
Louis: Εντάξει, εντάξει ηρέμησε. Είπε και άρχισε να γελάει.

Το άλλο πρωί, όλοι μαζί πήγαν στο εμπορικό κέντρο για ψώνια. Στην αρχή, χωρίστηκαν αγόρια - κορίτσια και μετά τα κορίτσια πήγαν να κάνουν τα νύχια τους.
Demi: Harry, τι λες για... Πήγε να μιλήσει αλλά τον είδε που δοκίμαζε ένα πουκάμισο και έκανε το σταυρό της.
Harry: Γιατί κάνεις το σταυρό σου;
Demi: Για αυτό που φοράς... Πες μου ότι δε θα το πάρεις....
Harry: Όχι, θα το πάρω. Είναι πολύ πρωτότυπο. Δεν έχω βάλει άλλη φορά εμπριμέ.
Demi: Δε θα κυκλοφορώ μαζί σου, στο Los Angeles, φορώντας ένα πουκάμισο με παπαγάλους. Αν πάμε στη Χαβάη, τότε.
Harry: Δε με πείθεις. Θα το πάρω και θα το βάλω το πρώτο βράδυ κιόλας.
Demi: Αχ, θα το πάθω το εγκεφαλικό.

Και... Μετά από ένα γεμάτο Σάββατο, τα παιδιά ανυπομονούσαν για το επόμενο βράδυ και φυσικά, την πτήση τους.