"Together"-1D&Z FanFiction

One Direction FanFiction-Greek (Part 73)

Όταν γυρίσαμε στο σπίτι, είδαμε στο σαλόνι τον μπαμπά μου, ο οποίος έβλεπε έναν αγώνα στην τηλεόραση. Ναι, είναι φανατικός οπαδός της Manchester United.
Μπαμπάς μου: Βρε, βρε... Το βρήκαμε το σπίτι βλέπω. Σχολίασε μόλις μπήκαμε στο σαλόνι και χαμήλωσε τον ήχο της τηλεόρασης.
Μαμά μου: Σιγά, πόσες ώρες ήμασταν έξω; τον ρώτησε και πήγε να κάτσει δίπλα του.
Μπαμπάς μου: Ε, δε θα είναι 3 ώρες; Όταν ήρθα, δεν ήσασταν εδώ.
Εγώ: Ο Liam, που είναι;
Μπαμπάς μου: Είναι στην κουζίνα με τον Zayn. Την άλλη εβδομάδα είπαμε να πάμε στο γήπεδο, είναι τελικός κυπέλλου! Είπε ενθουσιασμένος.
Εγώ: Πολύ ωραία! Πάω να δω τι κάνουν... Είπα και κατευθύνθηκα προς τη κουζίνα.
*Στην κουζίνα*
Liam: Να πάμε αύριο σου λέω! Που θα ξέρουμε.
Zayn: Ναι, ρε εντάξει. Πως κάνεις έτσι;
Εγώ: Γειά, παιδιά! Είπα και γύρισαν να με κοιτάξουν. Αγκάλιασα τον Zayn και τον φίλησα στο μάγουλο. Χαμογέλασε και έκανε το ίδιο.
Liam: Τελειώσατε επιτέλους;
Εγώ: Ναι, άσε... Παραλίγο να μη βρω τίποτα!
Zayn: Γιατί, ρε μωρό μου; με ρώτησε καθώς έτρωγε. Μου έρχεται να γελάσω που τον βλέπω με γεμάτο στόμα αλλά τέλος πάντων.
Εγώ: Γιατί είχαν αφήσει μόνο τα μεγάλα νούμερα! Γι αυτό! Αλλά βρήκα και πήρα ένα πάρα πολύ ωραίο φόρεμα. Καλά που το είδα.
Liam: Τι χρώμα; Βασικά, θα μας το δείξεις ή όχι;
Εγώ: Μπεζ με ασημί είναι και όχι, δε σας το δείξω. Να περιμένετε μέχρι το Σάββατο!
Zayn: Πωω καλά... Δηλαδή θα βάλω μπεζ γραβάτα ε; με ρώτησε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
Εγώ: Α! Η Helen μου είπε να σου πω, ότι θα βάλεις μωβ γραβάτα.
Liam: Ωραία, μου αρέσει το μωβ. Τι θέλετε να κάνουμε;
Zayn: Ξέρω γω... Καλά καθόμαστε.
Εγώ: Αλήθεια.. Περπατούσαμε τόσες ώρες. Θέλω να πάω και να απλωθώ στο κρεβάτι μου και να μη σηκώθω ποτέ.
Zayn: Ωραία, έρχομαι μαζί σου τότε. Είπε και πήγε να σηκωθεί από τη θέση του. Ο Liam γέλασε λίγο και μετά είπε...
Liam: Zayn, κρατήσου λίγο αγόρι μου. Είπε και του έκλεισε το μάτι.

Ο Zayn έφυγε κατά τις 9 το βράδυ και εγώ, στην κυριολεξία, κάθισα στο δωμάτιο μου μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Ευτυχώς, πρόλαβα να διαβάσω για ένα τεστ που έχουμε αύριο στη φυσική και έτσι μπορώ να κοιμηθώ σχετικά νωρίς. Από την άλλη βέβαια, δεν ανέφερα τίποτα για την εργασία του σαββατοκύριακου. Ναι, με τη βοήθεια του αδερφού μου κατάφερα και πήρα ένα B+! Και ναι, είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό, γιατί είναι ο υψηλότερος βαθμός μου σε αυτό το μάθημα. Και το καλύτερο είναι ότι θα μου ανεβάσει το βαθμό. Εντάξει, το ξέρω ότι ακούγομαι σαν σπασίκλας αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω.

Την άλλη μέρα το απόγευμα, τα αγόρια πήγαν σε ένα μαγαζί, το οποίο τους το σύστησε ο πατέρας του Harry και της Helen. Ήταν ένα μεγάλο κατάστημα, με δύο ορόφους, το οποίο είχε μόνο αντρικά ρούχα.
Zayn: Παιδιά, δεν μπορώ να βρω μια σκέτη. Όλες έχουν σχέδια πάνω.
Liam: Γιατί δεν ρωτάς την πωλήτρια; Μπορεί να τις έχουν αλλού. Του πρότεινε ενώ συνέχιζε να κοιτάει τις μωβ γραβάτες.
Zayn: Ναι, σωστά θα πάω. Είπε και πήγε να ρωτήσει την κοπέλα στο ταμείο.
Harry: Εγώ βρήκα αυτό που θα πάρω. Είπε στον Louis που ήταν δίπλα του.
Louis: Ωραία, τώρα για βοηθά να διαλέξω. Είμαι ανάμεσα σε δύο. Του έδειξε δύο γραβάτες, που η μία ήταν γκρι με ρίγες και η άλλη ασημί απλή.
Dylan: Παιδιά, ο Niall που είναι;
Liam: Τι εννοείς; Τον χάσαμε; είπε και καλά ανήσυχος.
Dylan: Όχι, απλά δεν τον βλέπω στο μαγαζί. Έφυγε;
Harry: Όχι, εδώ είναι απλά στον άλλο όροφο. Εκεί έχουν τα ανοιχτά χρώματα. Και ο Zayn πάνω είναι.
Louis: Εντάξει, βρήκα αυτή που θα πάρω. Εσείς;
Liam: Ναι, κάτσε να κατέβουν και οι άλλο και φεύγουμε.
Harry: Ανυπομονώ να με δει η Demi με παπιγιόν!
Liam: Στον κόσμο σου εσύ αγόρι μου!
Του είπε και ο Harry του έκανε μια γκριμάτσα.
Dylan: Να έρχονται! Πάμε στο ταμείο. Μπήκαν στην ουρά και μετά από λίγο, πλήρωσαν κι έφυγαν.