Wait?! Wacht?! WAT?! (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 64. Goodbye.

(deze video hierboven, roept tranen op! (youtube, malu 1Dedits, playlists, other, One Direction Then & Now, zo kan je hem vinden als je hem niet kan openen hierboven))

POV Liv.

de jongens komen met z'n 4e de studio inlopen en zayn blijft nog heen even staan

'een hele goedemiddag en welkom bij de laatste 24 uur van one direction.' begint liam
'de komende 24 uur zie je verschillende beelden die nooit eerder zijn vertoont.' gaat niall door
'ook geven we jullie een kijkje met wie en hoe we thuis wonen, en is iedereen vandaag in de studio!'
'natuurlijk geven we de crew en ons voorprogramma van de 2 grootste tours een plekje in de komende 24 uur.' zegt harry
'en voor vandaag hebben we nog een heel bijzondere gozer, hij heeft alles mogelijk gemaakt de laatste 7 jaar! namelijk.....'
'ZAYN!' roepen ze met z'n 4e tegelijk en zayn komt er ook bij en met z'n 5e staan ze weer vertrouwd naast elkaar.
'zo te zien houden onze meisjes en mammies het nu al niet meer droog.' grinnikt niall wanneer hij ons ziet, iedereen zit al met tranen in zijn ogen
'maar... vandaag is zayn er gelukkig bij, wanneer een van ons geen auditie had gedaan voor de X-factor hoe was dan het leven in godsnaam geweest?' lacht niall 'hoe gek is dat eigenlijk?!'
'wanneer 1 iemand geen auditie had gedaan, had ik nu geen vriendin gehad en 2 prachtige kinderen.' zegt harry en zoekt mijn ogen op
'dus deze 24 uur, zingen we oude liedjes, maar ook.... 2 liedjes van ons laatste album' begint niall
'oude klassiekers.' lacht liam
'onze oude klassiekers, wat nog meer guys?'
'zoveel, jullie gaan het allemaal zien in de komende 24 uur.'

uur 1 is zo voorbij en harry, zayn, niall en louis komen deze kant opgelopen en liam blijft staan en roept zijn familie erbij

'ik ga even naar de kamers.' zegt harry tegen mij en ik knik
'pezz? kan jij even hier blijven met jayden en do?'
'tuurlijk, geniet jij maar even van je boy.' zegt ze grinnikend en ik sta op en loop achter harry aan die al vertrokken is.

'het valt me nog mee.' zegt harry zuchtend
'Mooi.' En ik kruip bij hem op de bank
'Ik sluit even mijn ogen, dit is uur 2 en uur 4 moeten wij.' Zegt hij en ik knik 'dus moeten we op 16:00 klaar staan.' Hij zet zijn wekker aan en zakt onderuit en neemt mij in zijn armen, ik leg mijn hoofd op zijn borst en sluit mijn ogen.

We worden om half 4 wakker van de wekker en wachten 5 minuten voordat we het eerste tegen elkaar zeggen, daarna lopen krijgen we een kleine check van lou en lopen we richting de studio waar ze nog bezig zijn met uur 3. harry en ik kruipen even op de bank met do en jayden en kijken alles aan.

'harry en familie!' hoor je en harry staat op en neemt do en jay mee, zijn vader, moeder, zus en stiefvader staan ook op en ik loop erachter aan.
'een hele goedemiddag, het komende uur ben ik hier samen met mijn lieftallige familie die ondertussen al aardig gegroeid is.' grinnikt hij 'ik ben hier dus samen met mijn ouders, stiefvader en zusje, mijn lieve vriendin en mijn 2 kids jayden en dominique.' er klinkt applaus 'het komende uur zien jullie iets bij mij thuis, bij mij en liv dan, iets wat do en jay enorm leuk vinden, en ons hondje is hier ook!' ik schiet in de lach

'jay, ga jij abby halen?' vraag ik zacht en hij knikt en tippelt weg naar lou die achter ergens staat met abby en niet veel later komt abby met jayden achter d'r aan naar ons toegelopen.

'dat is dus ons hondje.' grinnikt harry 'uhm... ik ga wat contact opnemen met de fans denk ik.' hij kijkt mij aan en ik knik van dat hij het zelf maar moet weten. iedereen zakt neer op de banken in de studio en harry loopt naar de ipad die verbonden is met het scherm en maakt contact met fans.

'welkom en leuk dat je nog steeds kijkt naar de laatste 24 uur van one direction.' begint liam

'we zijn aangekomen bij ons laatste uur van deze livestream, maar vergeet alstjullieblieft niet dat we enorm van jullie houden en dat we voor altijd contact zullen blijven houden en dat we geen vreemden voor elkaar zullen worden.' gaat niall verder

'in dit laatste uur vliegen we over de laatste 7 jaar heen en kijken we naar de hoogtepunten.'
'bereid je vast voor, tranen zullen er komen, ook hier in de studio.'

'en we spelen nog 2 liedjes voor jullie!'
'welkom bij uur 24 van one direction.' en er klinkt een tune en de jongens verplaatsen zich naar de muziekbak en alle families gaan op de banken zitten in de studio om zo wat support te geven viade cam... waarom? geen idee! is zo bedacht.

'dit is little things.' en niall pingelt de gitaar en zayn start zijn stem en begint met het liedje, niet veel later rollen de tranen van mij en mama al over onze wangen en leg ik mijn hoofd op haar schouder

'vreselijk dit.' fluistert ze en ik knik

'ongelooflijk.' zucht ik en ik geniet van de jongens met enorm dikke tranen.

'If I let you know, I'm here for you,

Maybe you'll love yourself,

Like I' zingt niall en wij zingen verder

'YOU SING, LOVE YOU!' zingen wij vanaf de banken en hij geeft ons een waterige glimlach.

na little things komen de jongens erbij zitten op hun eigen bank en krijgen we een video te zien van verschillende celebs die zichzelf laten gaan op one direction muziek en er wat over zeggen, daarna komen alle hoogtepunten van de jongens, ook dieptepunten...

'enorm bedankt voor de afgelopen 7 jaar, het was geweldig en dit zullen we nooit maar dan ook nooit vergeten.'

'ook bedankt voor het kijken van deze 24 uur, het was een eer om dit te mogen doen.'

'en bedankt voor... ja gewoon voor alles.'

'de laatste 10 seconden zijn ingegaan, bedankt!' de jongens gaan bij elkaar staan en slaan hun armen om elkaar heen

'thanks!' zeggen ze nog en dan springt de teller van nog 1 seconde naar 0 seconden en zijn de heftige 24 uur afgelopen... en begint iedereen nog harder te huilen dan dat die al deed.

'jongens, en de rest, ga maar naar het hotel, we gaan morgen weer door.' hoor je iemand zeggen en we lopen naar de kamers waar alle spullen liggen, we ruimen alles op en pakken alles in en lopen daarna terug naar de bus en gooien alles in de bagageruimte en gaan allemaal zitten op een plekje in de bus en de bus rijdt weg terug naar het hotel.

de busreis verloopt in stilte, enkel de kids die soms wat zeggen en dat er iemand op reageert, verder zegt niemand iets en staart naar buiten, ik heb do op schoot en draai rondjes op haar ruggetje wat haar ook kalmeert, ze was best gestrest, of naja druk en merkte dat er iets niet lekker zat bij de rest, ze is moe, moe van alles volgens mij, we zijn hier morgen nog en overmorgen gaan we terug naar huis.

aangekomen in het hotel loopt iedereen naar zijn eigen kamer en doet daar zijn eigen ding.

'zullen we een film kijken of iets?' jayden knikt heel snel wanneer harry dat vraagt en harry sluit zijn laptop aan aan de tv en start een film op waar we alle 4 naar kijken, niet dat het zo interessant is voor mijn leeftijd, maar jayden en do vinden het reuze interessant, ik speel enkel met de haren van harry waar veel troep in zit waardoor het de afgelopen 24 uur netjes in model zat.

's middags lunchen we met z'n 4e en blijft harry met do in het hotel omdat zij even slaapt, ik loop samen met jayden en abby een rondje in het park en vermaken ons een uurtje met lopen en praten en snoepjes eten, de dag verloopt rustig, zonder veel geks, alleen het idee dat het over is is gek... het is nu nog onwerkelijk, later deze weken/maanden gaan we het allemaal beseffen dat het over is en dat het niet meer opnieuw gaat gebeuren, de jongens gaan niet meer touren, hebben geen interviews meer, maken geen nieuwe muziek meer, alles wat ze de afgelopen jaren gedaan hebben, gebeurt niet meer, dat besef moet iedereen nog krijgen volgens mij, het maakt me ook niet uit wat harry gaat doen, als hij maar niet in zijn eentje de hele wereld wilt gaan touren, want dan houd ik hem tegen, daar heb ik geen zin meer in, dat hij maanden weg is en dan even thuis is en veel muziek weer moet gaan maken om het volgende jaar weer opnieuw op tour te gaan. nee, dat verhaal is over, wanneer hij in de buurt gaat werken ben ik blij, ik wil ook weer wat gaan doen, niet dat wij zometeen 24/7 op elkaars lip zitten, nee dat wordt hem sowieso niet!

AMEN... haha