Wait?! Wacht?! WAT?! (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 89. The Longest Ride isn't the longest ride anymore...

POV Liv.

het is maandag, en vandaag heb ik dus een afspraak bij de huisarts, ik slaap al een aantal nachten slecht, zou het daardoor komen? ik ga het zo horen...

'succes.' zegt louis en geeft me moeilijk een knuffel omdat hij nog achter het stuur zit

'thanks, ik app wel wanneer ik klaar ben.' 

'is goed, ik zoek hier een plekje op de parkeerplaats.' ik knik en stap uit de auto en loop naar de hoofdingang van het ziekenhuis waar ik opzoek ga naar de huisarts. 

"done!" app ik naar louis wanneer ik weer het ziekenhuis uitloop en rondkijk of ik zijn auto kan zien
"recht voor je, ik zie je staan!" ik kijk op en zie een raampje omlaag gaan en ik zie louis zwaaien 

'en?' vraagt hij wanneer ik de deur open doe

'oververmoeidheid, niet veel ernstigs, wat rusten en stress plannen schrappen.' zeg ik en hij knikt, niet wetend dat het iets meer is dan alleen oververmoeidheid.

'wanneer je een keer je kinderen kwijt wilt, dan kan ik helpen he.' ik knik en hij start de auto en rijdt me terug naar huis, de rit verloopt in stilte.

thuis staat harry me al bijna op te wachten met het nieuws van wat ik heb
'en?' vraagt hij wanneer ik net de deur open doe om daarna mijn jas en schoenen uit te trekken
'ik ben oververmoeid met bloedarmoede.'

'oei, en nu?'
'veel ijzer en foliumzuur eten.'

'en hoe doe je dat?'

'ik heb een lijstje met wat goed is om te eten omdat daar veel ijzer inzit. en daarnaast heb ik medicijnen ervoor.' hij knikt

'dan moeten we dat maar wat meer gaan eten he.' zegt hij en ik grinnik en knik 
'jup.'

'ze liggen alle 3 op bed, jayden is nog op school.' ik knik

'top, ik ga een film kijken of iets, kijk je mee?' hij knikt en samen lopen we naar de kamer om een film uit te zoeken, hij pakt nog wat thee en wat lekkers en komt naast me zitten en samen kijken we naar TED 2, geen idee waarom, maar we hebben er allebei zin in. 

na de film blijf ik op de bank hangen en haalt harry de kids uit bed en haalt met ze jayden op van school. wanneer ze thuis komen zet ik wat thee en pak ik wat ranja en cakejes die eleanor had gebracht omdat ze te veel had gebakken en we gaan met z'n alle aan de keukentafel zitten, ik neem nathan op schoot en harry suz zodat ze er toch een beetje bij zijn. 

weer verloopt de middag rustig, het is gewoon dat ik weinig kan op dit moment, ik kan geen rondje lopen met de hond, ik kan niet in de tuin spelen met bladeren samen met jayden en do, ik kan eigenlijk niet veel, ik heb besloten dat ik vanmiddag noa maar eens ga bellen met het feit dat ik nu niet weg kan uit de UK, en dat ik of uit de film wil stappen of dat ik later wel wil, maar dat duurt dan nog een dik jaar, misschien wel 2. 

'noa aan deze kant!' zegt ze vrolijk, dat zegt ze altijd wanneer ze mij aan de telefoon heeft
'hey no, liv hier.' zeg ik, beetje voorzichtig, geen idee waarom

'hey liv, is er wat?' ze hoort het direct, dat heeft iedereen, iedereen heeft altijd door wat mijn emotie is op dat moment. 

'uhm ja, daarom bel ik, ik ben oververmoeid met bloedarmoede en zou stress momenten moeten schrappen.' zeg ik direct

'je wilt stressmomenten schrappen?'

'ja.' 

'en dat betekend?'

'dat het voor mij denk ik geen goed idee is om naar het buitenland te gaan volgend jaar.'

'dus je wilt de film stop zetten?'