Wait?! Wacht?! WAT?! (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 77. nog maar een aantal dagen tot ons avontuur.

POV Liv.

Een weekje later zit ik in de wachtkamer van het ziekenhuis voor mijn tweede echo, mijn eerste was een aantal weken geleden, het was puur een echo om te kijken of er wel wat zat, en dat zat er, er zat een bobbeltje in mijn buik wat maakte dat ik weer, voor mijn 3e keer, zwanger ben. volgens mij weet nog niemand dat ik zwanger ben buiten harry en perrie, ik weet ook niet precies wanneer ik het iemand ga vertellen.

'liv' klinkt het door de wachtruimte en ik sta op en loop richting de emilia, die mij de komende 9 maanden gaat helpen, en daarna. 'goedemiddag.' ik geef haar een hand en groet haar, samen lopen we de spreekkamer in 'zo, liv, hoe is het met je?'
'gaat eigenlijk wel goed. voel me ja... eigenlijk gewoon goed.'
'hartstikke mooi, even kijken je bent nu... 11 weken en 2 dagen zwanger, toch?' ik knik 'super, zullen we eens gaan kijken?'
'is goed.' ik neem plaats op de bank en zij zet het apparaat aan

'dit kan wat koud aanvoelen.' ze doet wat gel op mijn buik gaat daarna door met andere dingen

'zou ik het scherm mogen filmen?' vraag ik haar, ze knikt

'natuurlijk, zou ik je telefoon even pakken?' ik knik en ze pakt mijn telefoon van de tafel en geeft hem aan mij en ik zet de camera aan en film het scherm.

'eens kijken, hier zit het kindje.' zegt ze trots 'oh kijk.' zegt ze even later geschrokken

'wat?'

'er zit er nog eentje.' mijn ogen worden groot, zo groot als schoteltjes.

'echt waar?' stotter ik geschrokken

'ja, er zitten er twee.' zegt ze 'daar zit er eentje, en daar in dat andere zakje zit er nog een.' ze wijst ze aan op het scherm.
'betekend dat dat het twee eiig is?'
'daar kan nog verandering in komen. dus de kans is even groot op een of twee eiig.' ik knik langzaam... 2 kinderen erbij, 4 kinderen zo meteen, gosh... 'ik controleer de rest nog even en daarna gaan we zitten om te praten, goed?' ik knik weer

'dus, de tweeling wordt tussen 37 en de 40 weken geboren, daar kunnen we pas bekijken of je mag persen, je kan er ook voor kiezen om sowieso te gaan voor een keizersnede.' ze praat maar raak, ik volg niet alles, ik ben geschrokken en moe, vanmiddag heb ik ook nog de stress van het telefoontje van noa of ik door de auditieronde doorgekomen. 'ik denk dat we het hier bij moeten houden.' zegt ze en ik knik 'we maken een nieuwe afspraak voor over 3 weken.' we maken een nieuwe afspraak en ik verlaat het ziekenhuis weer, terug naar huis, wachten op het telefoontje en de koffers inpakken voor overmorgen wanneer we weggaan, vanavond ga ik nog met louis naar londen om daar dingen op te halen, toen het berichtje vorige week kwam dat briana in LA was geland is louis direct naar londen te gaan om te kijken of teddie daar nog was, wat zo bleek te zijn dus heeft hij hem meegenomen naar ons met de paspoorten, meer heeft hij niet meegenomen, dus gaan wij vanavond even op en neer en blijft harry waarschijnlijk thuis om op de kids te passen. misschien wordt er nog wat omgegooid en blijf ik thuis en gaan harry en lou samen die kant op, maar dat bekijken we straks wel even met z'n alle.

'goedemorgen, kan ik u ergens mee helpen?' vraagt een vrouw wanneer ik al even rond loop in de boekenwinkel
'uhm, ja het is misschien wel makkelijk, ik zoek een nederlands sprookjes boek, of nederlands sprookjes in het engels, mag allebei, en ik zoek een aantal boekjes over zwangerschappen.'
'bent u zwanger?' vraagt ze blij verrast
'nee, het gaat om een vriendin van mij.' zeg ik vrij ongemakkelijk 'en zeg het de volgende keer maar niet meer zo hard, voordat de pers van alles gaat lopen denken.' grinnik ik, ze knikt
'ik zal u verder helpen.' zegt ze lachend en ik loop achter haar aan wanneer ze een richting op loopt 'dit zijn de sprookjesboeken.'
'uhm, dit zijn er meer dan ik verwacht had, maar bedankt.'
'en 3 schappen naar links heb je de zwangerschapsboeken.' ik knik
'enorm bedankt, ik neem rustig de tijd.' zeg ik om duidelijk te maken dat ik dit verder even alleen wil doen