The Revenge of Ms. A

Chapter 9 - Ms. A's Family Reunion

*Clare’s/Ms. A’s POV*

Nagising ako na malamig ang hinihigaan. Haist. Hinimatay pala ako kanina. Anu ba yan.

 

Naglakad lang ako ng naglakad ng biglang may naramdaman akong sumusunod sa akin. Hala knakabahan ako. Lakad lang ng mabilis. 

 

“Ms. Magisa ka ata? Tara sama ka samin” Shit. Ano naman ba to. So kanina halos ipagtabuyan ako ng lahat ngayon naman may haharang sakin.

 

Hindi ako sumagot at dumiretso lang sa paglalakad. Pero humarang sya sa harapan ko. Please naman. Pero Gwapo sya ah. Pero wala akong pakialam.

Umikot ako para iwanan sya. At nagkamali akong magisa sya dahil marami pala sila. Nasa harap ko ngayon ay apat na naggagwapuhang lalaki. Ang swerte ko talaga kas mukhang may masama silang balak sa akin. Napaka gandang araw.

 

Kinakabahan na ako. Bakit naman kasi dito ko pa naispang maglakad. Bakit naman kasi walang tumanggap sa akin. Bakit ba kasi hindi ko naisipang pumunta kela Erica. Bakt ba naman kasi humantong sa ganito.

Kahit anong pagmamakaawa ko ay sinakay parin nila ako sa isang sasakyan

and everything went black.

 

Nagising ako dahil sa malakas na tawanan. Anong nangyari. Nasan ako. Tiningnan ko ang paligid. Bakit ang lamig naman. Nakta ko ang isang lalaking nakangiti at walang pang-taas na nakaupo sa harapan ko. Anong nangyari. Tumingin ako sa paligid.

 

Bakit ako nakahubad. Dahan dahan akong tumayo at may naramdaman ko ang sakit ng buong katawan ko. No No No! They Raped me. Sinuot ko ang sira sira kong uniform. pero pnigilan nila ako. At inulit nanaman nila sa akin ang kababuyan na iyon. At wala na akong nagawa kundi ang umiyak.

 

And everything went black again.

 

“Pre! Tumakas si Tisay! Tara habulin natin! Baka magsumbong pa yon”

“Habulin nyo! Mga tanga! balik nyo sya sa akin patay man o buhay! She is mine!”

 

Oh m God mamamatay na ako pag nahabol nila ko. Kailangan ko pang bilisan. Nanginginig na ako sa sobrang takot, gutom at lamig.

 

Nasa may karsada na ako ng paglngon ko ay malapit na sila. Ang kailangan ko lang gawin ay magdasal n asana ay may mapadaan na sasakyan na tutulong sa akin.

 

May nakita akong ilaw. Salamat po. Salamat. Pero paglingon ko ay sobrang malapit na sila. Walang tigil ang pagbuhos ng aking luha. Pilit kong winawagayway ang kamay ko para Makita ako ng sasakyang parating. Nakita naman ng mga humahabol sa akin na may parating na kaya tumigil sila sapagtakbo. Nakahinga naman ako ng maluwag.

 

Malapit na ang sasakyan. Ligtas na ako. Muli ko silang nilingon at nakita ko ang isa sa kanila ay may hawak na baril at nakaasinta ito sa akin. parang slow motion na Tumigil ang sasakyan sa harap ko kasabay ng pagkalabit nya sa baril and then everthing went blak again.