Ogen Vol Liefde

Deel 10

'Eef, ga je mee naar huis?' Zuchtend sluit ik mijn computer af en sta ik op. 'Wat heb jij vandaag?', vraagt Wolfs. 'Ik? Wat ik heb vandaag? Nu moet ie niet gekker worden. Jij bent hier degene die amper wat gedaan heeft vandaag. Door jou zijn we nog niks opgeschoten met de zaak' Met snelle passen been ik van hem weg naar buiten. Zodra hij de auto opent, neem ik gelijk plaats aan de bestuurderskant. Niet veel later gaat de deur aan de passagierskant open en stapt Wolfs ook in. 'Eva', zucht hij. Voor dat hij nog iets kan zeggen leun ik naar hem toe en druk ik mijn lippen op de zijne voor een ruwe, korte kus. Ik wil net weer terug leunen, maar hij pakt net zo ruw mijn gezicht in zijn handen om me dit keer te zoenen. Eerst wild, later vol passie. Zijn hand glijdt van mijn wang naar mijn middel, waar hij het stukje huid boven mijn heup streelt. Het verlangen naar hem groeit. Ik zou er alles voor geven om nu naar een hotel te rijden en daar samen de avond en nacht door te brengen. Dat we dan morgen allebei vermoeid op het werk zouden verschijnen, zal een zorg voor morgen wezen. Het gaat mij alleen om het nu, met hem. Het is al te lang geleden dat we samen hebben kunnen zijn. Natuurlijk, we werken samen en brengen daardoor het grootste deel van de dag samen door, maar echt samen. Intiem samen. De laatste keer dat ik van hem heb mogen genieten, is al weer bijna twee maanden geleden. Frank is al een tijd geen weekend meer weg geweest. Als ik niet beter wist, zou ik haast denken dat hij wat door heeft. Alsof hij weet wat er gebeurd zodra hij de deur achter zich dicht trekt en ons alleen achter laat. Dit leidt allemaal tot de nodige spanningen tussen ons, op het werk en thuis. Soms denk ik echt dat het beter is om er een punt achter te zetten, maar met wie? Ik houd van Frank alleen kan ik het hem echt niet aan doen. Hij is zo goed voor me. Het uitmaken met Wolfs is ook niet echt een optie. Ik houd van hem, ik ben verliefd op hem. Hij maakt me gelukkig. Frank doet dat ook wel, maar anders. Tegen al mijn wensen in maak ik me van Wolfs los. Als we nu niet stoppen dan eindigen we straks nog zonder kleren hier op de parkeerplaats van het bureau. De gedachte doet mijn wangen rood kleuren. Zonder nog iets te zeggen, start ik de auto en rijd naar huis.

Eenmaal thuis doen we alsof er niks aan de hand is. Alsof we niet net uitgebreid hebben zitten zoenen in de auto. Alsof we gewoon weer een dagje gewerkt hebben, niks bijzonders. Ik ga direct zitten terwijl Wolfs wat te drinken voor ons in doet. Frank staat op zijn vaste plek achter het fornuis. Dezelfde routine, elke avond weer. Een routine. Je zou denken dat het alles behalve routinematig zou gaan met de onderlinge verhoudingen tussen ons, maar wonderbaarlijk genoeg is het gewoon een routine geworden. Wolfs houdt zijn mond, ik houd mijn mond, we liegen en als Frank al iets doorheeft dan doet hij net zo goed mee aan het spelletje, aan de routine, houdt ook hij zijn mond. Wolfs gaat tegenover me zitten aan tafel en zet het drinken voor ons neer. 'Hoe was het vandaag op werk, Eefje', vraagt Frank zonder ook maar op te kijken van zijn pannen. 'Prima' De kortheid in mijn stem duidelijk hoorbaar. De boodschap is duidelijk. Hij vraagt niet door. 'Ik denk dat ik zo maar eens in bad ga. Lekker ontspannen' Ik bijt op mijn lip en kijk Wolfs verleidelijk aan. Hopelijk begrijpt hij de hint. Hij kijkt me echter verward aan. 'Het eten duurt nog een uur dus je hebt tijd genoeg', zegt Frank. 'Nou, dan ga ik die tijd maar is even nuttig besteden. Even helemaal niks, niemand' Weer zend ik Wolfs diezelfde blik, dit keer lijkt hij het wel te begrijpen. Hij schuift ietwat ongemakkelijk heen en weer op zijn stoel en zijn wangen kleuren een beetje rood. Ik blijf hem aankijken en de spanning stijgt met iedere seconde. Nog steeds bijtend op mijn onderlip, sta ik zo verleidelijk mogelijk op uit mijn stoel. Met mijn heupen wiegend loop ik naar de trap. Frank heeft toch niks door, die is alleen maar druk bezig met zijn pannen. Wolfs daarentegen, ik kan zijn ogen voelen branden, alsof hij me met zijn ogen al uitgekleed heeft. Boven zet ik direct de kraan aan om het bad vol te laten lopen, waarna ik naar mijn kamer loop om een handdoek uit de kast te pakken en me alvast grotendeels uit te kleden. In mijn ondergoed loop ik terug naar de badkamer. Op de overloop kan ik Wolfs nog net tegen Frank horen zeggen dat hij ook naar boven gaat. Ik blijf staan om te luisteren met wat voor excuus hij komt. 'Ik zou je graag helpen met koken, Frank, maar ik moet eigenlijk nog wat verder werken aan de zaak' De stem van Wolfs drijft naar boven, gevolgd door die van Frank. 'Hoezo? Je bent nu toch vrij? Morgen weer een nieuwe dag' Wolfs slaat koken samen met Frank eigenlijk nooit af. Hij moet dus wel met een heel goed excuus komen nu. 'Nou, ik heb vandaag op werk niet zoveel gedaan dus ik moet het goed maken tegenover Eva anders blijft ze morgen de hele dag boos op me. En ik heb niet zo'n zin in een hele dag met een boze Eva, zoals je waarschijnlijk wel begrijpt' Franks gelach weerklinkt door het hele huis. Frank wenst Wolfs succes wat voor mij een teken is dat het gelukt is. Snel glip ik de badkamer in en draai de kraan uit. Ik ontdoe mij van mijn laatste restje kleding en stap dan in bad. Vrijwel direct daarna gaat de deur van de badkamer open. Wolfs komt binnen met een grote grijns op zijn gezicht. Volgens mij heb ik hem nog nooit zo snel zichzelf uit zien kleden. Ik schuif iets naar voren zodat hij achter me kan komen zitten. Hij slaat zijn armen om mijn middel en trekt me dicht tegen zich aan. Een gelukzalige zucht ontsnapt me zodra ik mijn hoofd op zijn schouder laat rusten en ik sluit mijn ogen. Even helemaal niets behalve hij en ik, wij. Dit rustig liggen houden we echter niet lang vol. Wolfs zijn handen glijden over mijn lichaam. Eerst alleen over mijn buik en langs mijn zij, maar later ook over mijn borsten die direct reageren. Ik probeer me in te houden en rustig te blijven liggen, maar wanneer zijn hand steeds verder naar beneden glijdt, geef ik het op. Ik draai me om en druk mijn lippen op de zijne. Het water dat over de badrand klotst kan me even helemaal niks schelen. Dat zal zo vast nog wel meer gebeuren als er gaat gebeuren wat ik wil dat er gaat gebeuren. We moeten ons inhouden om stil te blijven en af en toe betrappen we elkaar op een ontsnapte kreun. Zijn lippen dwalen af naar mijn nek terwijl mijn vingers spelen met zijn haar. Ik schuif iets heer en weer in zijn schoot en een luide kreun ontsnapt zijn mond. 'Wolfs', fluister ik geschrokken. 'Straks hoort Frank ons nog' Hij haalt zijn schouders op. 'Moet jij maar niet zulke bewegingen maken' Om me terug te pakken, beweegt hij nu ook iets met zijn lichaam wat bij mij tot de nodige moeite leidt om me stil te houden. Het verlangen naar hem is nu alleen nog maar groter geworden. Onze lippen vinden elkaar opnieuw voor een passionele, harde zoen. Behendig brengt hij ons samen en er gebeurd wat ik wilde dat er zou gebeuren. Ook al gaat het in tegen mijn voornemen om dit niet te doen met hem terwijl Frank thuis is, voelt het zo goed. We hebben al zo lang zonder elkaar gemoeten dat het gewoon niet langer meer ging. De spanning tussen ons had zijn hoogtepunt bereikt en dat was aan alles te merken. Onze lichamen die tegen elkaar bewegen doet me zoveel lichter voelen. Alsof ik al tijden gebukt ging onder het gewicht wat niet samen zijn met hem veroorzaakte. Onze lippen blijven de hele tijd tegen elkaar aangeplakt om te voorkomen dat we teveel lawaai maken. Wanneer we beiden ons hoogtepunt bereiken, kijken we elkaar diep aan. Zonder woorden laten we elkaar weten hoeveel de ander voor ons betekent. Uitrustend liggen we even later tegen elkaar aan. 'Ik heb je gemist Wolfs, ik heb ons gemist', fluister ik. Zijn hand ligt op mijn buik, zijn vingers verstrengeld met de mijne. 'Ik ook', fluistert hij terug. Liefkozend streelt hij met zijn andere hand over mijn arm terwijl zijn lippen kusjes drukken op mijn wang en in mijn nek. Na een tijdje maakt hij zich langzaam van me los. 'Ik ga zo vast naar beneden anders valt het zo op' Begrijpelijk knik ik en kijk ik toe hoe hij zich afdroogt met mijn handdoek. Hij betrapt me, waarop ik schaapachtig naar hem glimlach. Voor hij gekleed en wel de badkamer verlaat, drukt hij nog snel een korte, liefdevolle kus op mijn lippen. Niet te lang, want dan zouden we zo weer opnieuw kunnen beginnen. Zuchtend laat ik me nog even achterover zakken, maar al snel geef ik het op. Ook ik droog me af en sla de handdoek om mijn lichaam heen. Nog even blijf ik voor de spiegel staan. Mijn vingers breng ik naar mijn lippen waar hij me zonet nog gekust heeft. Die kus deed haast meer met me dan alle eerdere kussen bij elkaar. Die kus liet me weten dat ook al kunnen we niet zoveel samen zijn als we zouden willen, dat hij nog altijd van me houdt, dat wij sterk genoeg zijn. De deur van de badkamer gaat opnieuw open en daar staat hij weer. Hij loopt naar me toe en slaat zijn armen om mijn middel, zijn hoofd rustend op mijn schouder. 'Frank heeft me gevraagd je te roepen voor het eten' Hij kust mijn nek en ik weet hem net op tijd te stoppen voor er een zuigzoen ontstaat. Ik giechel en onze ogen vinden elkaar in de spiegel. Ik blijf hem aankijken in zijn ogen, zijn ogen vol liefde. Liefde voor mij, voor ons. Dan besef ik het me pas echt. Hij is het. De man van mijn dromen. De man met wie ik de rest van mijn leven door wil brengen. Het enige wat ik nu nog moet doen, is de moed verzamelen om het Frank te vertellen.

Reacties en votes maken me blij =D