Deel 3

613 39 4
                                    

Wolfs had voorgesteld om onze pauze in het bos door te brengen. Het was abnormaal warm vandaag en om toch van het mooie weer te kunnen genieten, leek het hem beter om dat dan maar in het bos te doen. Beschut van de brandende zon en de buitenwereld. Ik lig op mijn rug op een picknickkleed terwijl Wolfs mij aardbeien voert. Ik sluit mijn ogen en geniet van de heerlijk zoete smaak van de aardbei. Wanneer ik hem op heb open ik mijn mond opnieuw als teken dat ik klaar ben voor de volgende. Dit keer is het echter niet een aardbei die mijn lippen raakt maar zijn mond. Na een korte zoen laat hij zich op het kleed naast me vallen. 'Sorry, ze zijn op' Nog net zie ik hoe hij de laatste aardbei in zijn mond stopt. Snel zoen ik hem om toch nog een beetje van de aardbei mee te kunnen krijgen. Ik haal mijn lippen van de zijne en hij kijkt me verrast aan. Ik geef hem nog een korte kus en ga dan weer naast hem liggen met mijn hoofd op zijn schouder. Zijn hand streelt door mijn haar en met zijn andere hand schuift hij mijn shirtje omhoog zodat mijn buik ontbloot is. Met zijn vinger tekent hij allerlei patronen op mijn buik. Genietend sluit ik mijn ogen en geniet van de heerlijkheid van dit moment met hem. Langzaamaan laat hij zijn vingers steeds lager tekenen op mijn buik. Gespannen houd ik mijn adem in, wanneer hij wel heel dichtbij de rand van mijn broek komt. Nog voordat ik het echt doorheb heeft hij de knoop van mijn broek al los gemaakt. Ik open mijn ogen en zie dat hij bovenop me wil gaan liggen. Ik ben hem echter voor en rol snel bovenop hem. Met een triomfantelijke grijns op mijn gezicht kijk ik hem aan. 'Ik hou van jou Floris Wolfs' Zijn hoofd schiet naar voren en hij zoent me vol passie. Een warm gevoel verspreid zich door heel mijn lichaam, zo warm dat ik er bijna aan ga twijfelen of dit wel gezond is. 'En ik van jou Eva van Dongen' Met tegenzin laat ik mijn hand tussen ons inglijden om de knoop van mijn broek weer dicht te maken. 'Eef', zucht hij teleurgesteld. 'Niet hier, Wolfs' Hij komt iets overeind waardoor ik ook overeind kom en kijkt me met een ondeugende grijns aan. 'Waarom niet? Er is hier niemand' Zijn lippen beroeren mijn nek. 'Ik wil je, Eva', fluistert hij in mijn oor. 'Ik kan niet meer wachten tot dit weekend' Hij zuigt op mijn gevoelige plekje in mijn nek en ik kreun. Frank zou dit weekend weer weg zijn en dat betekende een Wolfs en Eva weekend, zoals alle weekenden zonder Frank waren.
Hij verplaatst zijn lippen naar het bovenste deel van mijn borsten dat net boven mijn shirt uitkomt, waarna hij verder naar beneden zakt en kleine kusjes op mijn buik drukt. Hij kijkt naar me op met zijn smekende, verleidende ogen en vanaf dat moment weet ik dat het gedaan is. Hij lijkt het zich ook te realiseren want een zelfgenoegzame grijns verschijnt op zijn gezicht. Opnieuw opent hij de knoop van mijn broek die hij vervolgens langs mijn benen naar beneden stroopt. Mijn shirtje ondergaat hetzelfde lot en beland naast mijn broek op de grond. Zijn lippen en handen zijn overal en ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Mijn nagels druk ik in de grond om zo wat van de spanning uit mijn lichaam kwijt te raken.

Eenmaal terug op het bureau kan ik mijn gedachten niet bij onze zaak houden. Mijn ogen schieten telkens weer terug naar die knappe man tegenover mij. Hoe ik mijn best ook doe, het lukt gewoon niet. Ik sta op een loop naar de toiletten. Snel kijk ik of er niemand op de wc zit, waarna ik mijn mobiel tevoorschijn haal. 'WC, nu' verstuur ik snel en stop mijn telefoon weer terug in mijn broekzak. Niet veel later hoor ik de deur open gaan. 'Eef?', fluistert hij. Ik open mijn hokje en trek hem aan de kraag van zijn overhemd met me mee naar binnen. Direct druk ik mijn lippen op de zijne. In tegenstelling tot tussen de middag is dit geen rustige, passievolle zoen, maar een harde, wilde zoen. Het moest gewoon. Ik moest hem gewoon even kussen, even aanraken. 'Dit is nieuw?', zegt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Sorry' Met stralende ogen kijkt hij mij aan. 'Daar hoef jij helemaal geen sorry voor te zeggen hoor. Wat mij betreft mag je dit best vaker doen' De grijns op zijn gezicht spreekt boekdelen en ik voel mijn wangen rood kleuren. Nog even sla ik mijn armen stevig om hem heen waarna ik hem weer los laat. 'Laten we maar terug gaan voor ze dingen gaan denken', zeg ik. Ik had gehoopt dat het moment in de wc mij zou helpen om me weer gewoon te kunnen concentreren op het werk maar helaas. Mijn gedachten gaan steeds weer terug naar hem en in welke situatie we ons bevinden. Ik weet dat het hartstikke fout is wat ik doe, maar dat maakt nog niet dat ik er mee stop. Hij is gewoon te lief en hij bezorgt me zo'n fijn gevoel. Ik kan er gewoon niet mee stoppen, ik lijk haast wel verslaafd. Verslaafd aan hem. Ik dacht altijd dat Frank de ware voor mij was, maar sinds het moment dat deze prachtige, lieve man mijn leven was binnengewandeld, was ik aan het twijfelen geslagen.

Ik vond het wel tijd worden voor wat vrolijkers na al dat zielige gedoe ;)

Ogen Vol LiefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu