Ogen Vol Liefde

Deel 19

Om alle speculaties weer even een beetje te laten rusten...

Gehuld in alleen een overhemd van Wolfs en een slipje glip ik zijn kamer uit. Op mijn tenen loop ik de trap af. Eenmaal beneden kan ik weer normaal bewegen. Hier hoort hij mij toch niet. Het loopt al tegen het einde van de ochtend, maar echt veel slaap hebben we niet gehad. Frank is gisteren weggegaan en na ons avontuurtje in de auto hebben we niet meer van elkaar af kunnen blijven. Nu ik er zo over na denk, is het toch wel een beetje gevoelig tussen mijn benen. Misschien was het allemaal wel iets te veel van het goede, al hoor je mij niet klagen en volgens mij had Wolfs er ook geen enkele problemen mee. Waar hij telkens weer de energie vandaan haalde, is mij nog steeds een raadsel. Blijkbaar is zijn conditie toch beter dan ik altijd had gedacht. Mijn maag begint te rommelen en ik trek de koelkast open, op zoek naar iets te eten. Ik zie de bami van gisteren staan dus dat besluit ik voor mezelf op te warmen. Ergens tussendoor had Wolfs de moeite genomen om bami klaar te maken, maar we zijn er nooit aan toegekomen om het op te eten. Onze honger voor elkaar was simpelweg gewoon groter. Een beetje beschaamt kijk ik om me heen. De tafel, de stoel, de bank, het aanrecht, de vloer, de kast en zelfs de trap, bijna elk oppervlak van dit huis moest ee gisteren aan geloven. Ik weet niet hoe het met Wolfs zit, maar op merendeel van die oppervlakken had ik het nog nooit gedaan. Het gerinkel van mijn telefoon verstoort mijn gedachten. Frank, zie ik als ik op mijn telefoon kijk. Zonder zijn oproep te beantwoorden, laat ik mijn telefoon verder rinkelen op de tafel. Zodra het eindelijk weer stil is, gaat mijn telefoon nog een keer. Weer Frank. Ik heb nu echt even geen zin in hem, dus laat ik het weer gaan. Vanavond bel ik hem wel weer terug, of niet. Het kan me niet heel veel schelen. Dit is mijn weekend, van mij en Wolfs en dat laat ik niet door hem verpesten. Gelukkig blijft het nu wel stil. Ik pak mijn telefoon op en zie inderdaad twee gemiste oproepen van Frank. Mijn oordopjes pak ik van het kastje en stop ze in mijn telefoon. Ik scroll wat door de muziek op mijn telefoon en stop bij het album van Coldplay. Daar heb ik nu wel zin in. Ik stop de oordopjes in mijn oren en druk op play. Terwijl ik voor mezelf de bami op warm en voor Floris een eitje bak, dans ik vrolijk mee op de muziek. Ik leg een paar sneetjes brood uit om te ontdooien en laat het eten zachtjes op staan. Hopelijk gaat het goed en brand het niet aan. Ondertussen dek ik de tafel, nog steeds dansend op de muziek. Wanneer Adventure of a Lifetime is aangebroken, is het eten klaar en zet ik de borden op tafel. Zachtjes neurie ik mee met de muziek. Ik loop terug naar de koelkast om de kan met sap te pakken en schrik op als een van mijn oordopjes uit mijn oren worden getrokken. Lachend slaat Wolfs zijn armen om mijn middel, stopt het andere oordopje in zijn eigen oor en wiegt ons samen heen en weer op het ritme van de muziek. Als het liedje is afgelopen, draai ik me naar hem om. 'Hoe lang stond je daar al?', vraag ik toch wel een beetje beschaamd. 'Lang genoeg om te zien hoe sexy jij kan dansen. Al had ik vannacht ook al wel gemerkt dat jij behoorlijk soepele heupen hebt' Grijnzend geeft hij me een knipoog. Met rode wangen duw ik hem opzij. 'Ik heb eten klaar gemaakt, want ik had wel trek' We nemen tegenover elkaar plaats aan tafel en ik schenk ons beiden wat van de sap in. 'Anders ik wel', zegt hij wrijvend over zijn buik, 'maar dat mag ook wel na al die inspanning' Weer knipoogt hij naar me en weer voel ik mijn wangen gloeien. In stilte eten we ons eten op, genietend van elkaars aanwezigheid. Samen ruimen we de tafel af en opnieuw gaat mijn telefoon over. 'Het is frank', zegt Wolfs. 'Laat maar gaan, hij heeft toen straks ook al twee keer gebeld. Ik bel hem vanavond wel' Mijn telefoon houdt op met rinkelen en Wolfs geeft hem aan mij. 'Je hebt ook al twee berichtjes van hem' Ik haal mijn schouders op en leg mijn telefoon op het aanrecht neer. 'Zou je ze niet even lezen?' Ik draai me naar hem om. 'Dat is nu niet belangrijk. Jij daarentegen bent nu wel heel belangrijk' Snel druk ik een korte kus op zijn lippen en zet de vieze vaat in de gootsteen. Onverwachts word ik ineens opgetild. In zijn armen neemt hij me mee naar de bank, waar hij me op gooit. Hij kruipt over mij heen en zijn handen verdwijnen onder het overhemd dat ik draag. Hij gromt zachtjes wanneer hij bij mijn naakte borsten aan komt. Zijn lippen beroeren mijn nek en ik trek zachtjes aan zijn haren. Wanneer ik zijn hand naar beneden voel gaan, houd ik hem tegen. 'Niet nu, Floris' Verbaasd dat ik hem tegenhoud, kijkt hij mij aan. 'Maar ik heb zin', zegt hij beteuterd. 'Ik ook, maar ik moet mijn lichaam een beetje rust gunnen' Lachend kijkt hij mij aan. 'En dan zeg je dat ik oud ben' Ik geef hem een speelse stomp tegen zijn schouder. 'Zo bedoel ik het niet. Het doet een beetje pijn daar beneden na alle keren van gisteren en vannacht', leg ik uit. Met een moeilijk gezicht kijkt hij mij aan. 'Sorry', zegt hij dan. 'Het is niet jouw schuld' Kort kus ik zijn lippen, maar hij onderbreekt de kus al snel. 'Daar ben ik het niet mee eens. Omdat ik zo groot gescha-' 'Ja ja, zo kan ie wel weer hè, Wolfs' Ik kruip onder hem vandaan en ga naast de bank staan. 'Wat? Het is toch zo?' Met een uitdagende grijns kijkt hij mij aan en uiteindelijk geef ik toe dat hij toch wel een beetje gelijk heeft. 'Ik ga douchen en daarna wil ik wel graag even naar buiten een rondje lopen' Wolfs staat op van de bank en slaat zijn armen om me heen. 'Strak plan, ik ga mee' Zachtjes kust hij mijn nek. 'Wolfs', zeg ik bestraffend en duw hem een stukje van me af. 'Ah toe nou Eef, je weet hoe fijn ik het vind om samen met jou te douchen' Hij wiebelt een beetje met zijn wenkbrauwen en speels geef ik hem opnieuw een tik tegen zijn schouder. Hij pakt mijn hand wanneer ik die weer terug wil trekken en trekt me dicht tegen hem aan. Met zijn hoofd dicht bij het mijne kijkt hij me doordringend aan. 'Nu heb je helemaal wat goed te maken, Eva van Dongen' Ik maak me van hem los en zonder iets te zeggen, loop ik naar de trap. Onderaan blijf ik staan. 'Kom je nou nog of blijf je toch liever hier' De woorden heb ik nog maar net uitgesproken of hij staat al bij me onderaan de trap. 'Ik wist wel dat je mij niet kon weerstaan', fluistert hij in mijn oor. Een rilling van verlangen loopt over mijn rug. 'Één keer Wolfs, echt maar één keer anders krijg je het hele weekend niks meer' Om het te benadrukken houd ik één vinger opgestoken voor zijn gezicht. Hij grijpt die ene vinger vast, tilt mij op en gooit mij over zijn schouder. 'Begrepen, mevrouw van Dongen. Graag maak ik dan nu direct gebruik van die ene keer', zegt hij terwijl hij met mij over zijn schouder de trap op loopt naar boven.