GEPEST

29

Laura's POV:

Ergens in de verte hoor ik een zacht piepend geluid. Langzaam wordt het zachte geluid vervelender en harder. Uiteindelijk krijg ik in de gaten dat het mijn wekker is die afgaat. Ik sla hard op mijn wekker waardoor het gepiep stopt. Ik wil me alweer omdraaien maar zit dan gelijk rechtop in bed en kijk gestrest naar wekker om te kijken hoelaat het is. Met een schrik spring ik uit bed en pak de kleren die aan het eind van mijn bed liggen. Het is al 6:10 uur. Ik ben dus een kwartier door mijn wekker heen geslapen.

Gestrest hijs ik me in mijn kleren. (Naja wat je kleren noemt). Ik kijk snel nog even in de spiegel of ik er een beetje fatsoenlijk uitzie. Mijn haar is ontploft en er zitten grote wallen onder mijn ogen. Snel doe ik mijn haar in een staart. Dan valt de rode streep me op in mijn nek. Ik ga dichterbij de spiegel staan om het beter te kunnen zien. Het is nog erg rood maar er zit al een dun korstje op. Ik ga toch twijfelen of ik mijn haar beter los kan laten hangen. Ik wil namelijk liever niet dat iemand er iets over gaat vragen. Uiteindelijk besluit ik om mijn haar toch los te houden en probeer het met mijn handen een beetje fatsoenlijk te krijgen. Voordat ik naar de deur ren kijk ik nog snel even hoelaat het is en ik zie dat ik nog maar 3 minuten heb. Ik ren mijn kamer uit en loop gehaast naar de eetzaal.

Ik zie dat Lilly op dezelfde plek zit als gister. Snel loop ik naar haar toe en plof naast haar neer. Ik wil iets zeggen maar als ik  het gezicht van Lilly zie hou ik mijn mond. Ze zit onder de blauwe plekken en er zit een snee op haar linkerwang. Ik kijk haar geschokt aan. "Wat is er gebeurd" fluister ik, aangezien bijna iedereen stil is in de zaal. "Ik heb mij niet goed gedragen" zegt ze zachtjes. "hoezo niet?". Ze zucht. "Als je het niet wilt vertellen is het goed hoor" zeg ik voor de zekerheid. Ik wil niet dat ze zich verplicht voelt om antwoord op mijn vraag te geven. Ze schudt haar hoofd en begint te vertellen. "Gisteravond werd ik wakker door gegil. Het kwam van de kamer rechts van mij, waar jij slaapt. Ik hoorde daarna een tijd niks meer. Ik wou verder slapen maar daarna hoorde ik weer gegil en gestommel. Ik wist dus dat er iets niet klopte dus ik stapte uit bed en rende de gang op. Net op het moment dat ik jouw deur open wou doen, kwam de baas eraan. Hij greep me bij mijn haar en sleurde mij achter zich aan een kamer in. Ik begon te schreeuwen dat hij jouw moest helpen maar hij begon alleen maar te lachen. Ik was zo kwaad dat ik hem sloeg in zijn gezicht. Dat had ik dus beter niet moeten doen" eindigt ze haar verhaal. Vol ongeloof kijk ik haar aan "heb je Rob geslagen?". Ze knikt en kijkt naar haar voeten. Ik weet dat het erg is maar ik kan een grijns niet onderdrukken. Lilly kijkt me eerst boos aan maar uiteindelijk komt er op haar mond ook een klein lachje tevoorschijn. "Dankje dat je me wou helpen" zeg ik daarna weer serieus. "Graag gedaan" glimlacht Lilly. Tegelijkertijd gaat er een harde bel en iedereen staat op. Ik kijk Lilly vragend aan. "We mogen ons eten halen". Ik knik en loop achter Lilly aan. Ik ben benieuwd wat het eten dit keer is. Als ik aan de beurt ben krijg ik een bord in mijn handen geduwd en wordt er geroepen dat ik terug naar mijn plaats moet lopen.

Als ik weer zit zie ik pas wat er op mijn bord ligt. Ik krijg kokhalsneigingen als ik het zie liggen. Brood dat aan de zijkanten nat is en ernaast ligt een raar groen spul dat op snot lijkt. "Geen denken aan dat ik dit ga eten" zeg ik tegen Lilly die weer naast mij zit. "Het brood is niet te eten maar het groene spul is wel lekker" zegt ze. Ik kijk haar aan alsof ze gestoord is maar neem toch maar een hap van het groene spul. Als ik door heb wat het is maak ik kokhalzende bewegingen. Het is gestampte spruiten met witlof ertussen. Ten eerste wie geeft dit als ontbijt? En ten twee dat zijn juist de 2 dingen die ik niet lust. Ik zie dat Lilly mij aan het uitlachten is, "Gaat het goed?". Ik kijk haar met een boze blik aan. "Nee, sorry hoor maar dit is niet te eten, ik eet liever niks dan dat ik dit moet opeten". Lilly's blik gaat over naar een serieuze blik "Ik zou het wel opeten als ik jou was?". Ik kijk haar met een moeilijke blik aan "Kun jij het niet voor mij opeten?". Lilly schudt haar hoofd en gebaart met haar hoofd naar boven. Ik kijk naar boven en zie dat in de hoeken van de eetzaal camera's bevestigd zijn. Kreunend kijk ik weer terug naar mijn bord. En begin langzaam te eten van het ranzigste spul ooit.

Als ik eindelijk mijn bord op heb na een aantal neigingen van kotsen, leg ik met een opgeluchte zucht mijn bestek op mijn bord neer. Als ik rond kijk zie ik dat iedereen al klaar is met eten. Het valt mij op dat bijna niemand praat. Iedereen kijkt zenuwachtig en sommige kijken zelfs een beetje angstig om zich heen. Mijn ogen blijven hangen bij een persoon die nonchalant tegen de muur van de eetzaal staat. Mijn ogen worden groot en ik draai me snel weer om. Het was Jack. Als ik me weer wil omdraaien om te kijken of hij er nog staat gaat er weer een bel. En weer kijk ik Lilly vragend aan. "Haha jij weet ook nog niks hé, we moeten nu op een rij gaan staan, als je naam wordt opgenoemd dat moet je naar de deur lopen en daar staat dan iemand jou op te wachten die je make-up en haar gaat doen". Ik knik en ga naast Lilly in de rij staan. Gespannen kijk ik naar de deur.

Rob komt er als eerst door gevolgd door nog een paar andere vrouwen en mannen. Hij haalt een lijst tevoorschijn en begint namen op te noemen. Eén voor één lopen er meisjes naar de deur. Ik wordt steeds zenuwachtiger naarmate de groep steeds kleiner wordt. Als de naam van Lilly wordt opgenoemd geeft ze me snel een kneepje in mijn hand en loopt naar de deur. Uiteindelijk wordt ook mijn naam opgenoemd. Ik loop nieuwsgierig naar de deur en ben benieuwd wie mijn make-up doet. Naast de deur staat een jonge vrouw. Ik glimlach naar haar en loop naar haar toe. "Hoi Laura, ik ga er voor zorgen dat je er zo oogverblindend uitziet" dan draait ze zich om en pakt me bij mijn arm en trekt me mee. Ik weet niet zo goed of deze vrouw aardig is. Maar iedereen is beter dan Rob, Jack, Puck en tot mijn grote verdriet ook Roos.

------------------------------------------------///////////////////////////////////////----------------------------------------------------------------------------------------------------------------/////////

Jaja verrassing hahaha. Ik had zin om verder te schrijven! dus vandaar zo snel een nieuw hoofdstuk.

Ik hoop dat jullie het hoofdstuk leuk vinden (vote?)

Reageren mag natuurlijk. Ook als je een tip hebt!