GEPEST

30

Laura's POV:
Ik loop achter de vrouw aan, nouja lopen kun je het niet echt noemen. Ik ren eigenlijk meer achter haar aan. Totdat ze opeens stopt en zich omdraait naar een deur. Doordat ze opeens stopt knal ik tegen haar aan. Met een rood hoofd zet ik een stap naar achteren. "Sorry" mompel ik kijkend naar de grond, bang voor haar reactie. "Geeft niet" zegt ze. Ik kijk omhoog en zie dat ze mij met een glimlach aankijkt. Gelijk voel ik mij een stuk ontspannender. "Goed meid, ik moet er voor zorgen dat je zometeen perfect de deur uitloopt, en we hebben maar 15 minuten dus laten meteen beginnen." Ik knik en ga op het krukje zitten dat ze naar me toe schuift.

Verbaast kijk ik in de spiegel. Voor mij zie ik iemand die totaal niet op mij lijkt. Geen wallen onder de ogen geen snee in haar nek. Ik breng mijn hand naar mijn haar en mijn spiegelbeeld doet hetzelfde. Dat meisje in de spiegel ben ik gewoon. Mijn haar is ingevlochten en zit als een soort band om mijn hoofd de rest van mijn haar hangt over mijn schouders heen. Ik heb blosjes op mijn wangen en een rode gloed is te zien bij mijn ogen.

Ik voel een tik op mijn schouder en draai me om. Voor me staat de vrouw waarvan ik de naam nog steeds niet zie met een kledingstuk in haar hand. Ik kijk haar raar aan. "Dat hoef ik toch niet aan?" Vraag ik en tegelijkertijd wijs ik naar mijn eigen kleren die ik aan heb. "Dit moest ik aan en daar waren ze allemaal heel duidelijk over". "Ja dat weet ik maar de kleren die je nu aan hebt zijn je... Hu tja je ontbijtkleren. En de kleren die ik nu vast heb zijn je werkkleren, en je werkkleren veranderen elke dag" zegt ze terug. Ik knik maar een beetje en kijk naar het kledingstuk dat ze in haar hand heeft. De kleur is rood. Ik kan alleen maar hopen dat het beter gaat zitten dan wat ik nu aan heb ook al denk ik dat de kans er klein is aangezien dit de kleren zijn waarin iedereen mij gaat zien. "Hmm misschien rare vraag maar zou ik misschien mogen weten hoe je heet?" vraag ik een beetje schamend. Ze begint te lachen en geeft met een glimlach antwoord "Elsa". Ik glimlach terug en pak het kledingstuk van haar over. "Daar kun je je omkleden" zegt Elsa wijzen naar de rechterkant van de kamer waar een gordijn hangt. Ik loop ernaartoe en doe het gordijn achter mij dicht. Ik bevrijd mij van het lingeriesetjes dat ik nu aan heb en trek het andere lingeriesetjes aan dat Elsa mij heeft gegeven. Het zit net zo vreselijk als wat ik eerst aan had. Alleen al zal ik het zelf nooit willen toegeven. Hij staat goed en het is een mooie kleur. Het gordijntje wordt opengetrokken en voor me stad Elsa met een gestresste blik op haar gezicht "je moet opschieten, want om precies over 25 seconden moet je bij de bar staan" zegt ze snel. Ik knik en volg Elsa naar de deur. Als ze de deur open doet staat Stijn voor de deur. Vragend kijk ik hem aan "wat doe je hier?" Vraag ik. " ik breng je naar de plek waar je moet zijn" zegt hij zonder enige emotie. Onderzoeken kijk ik Stijn aan. Er is was aan de hand met die jongen, alleen heb ik geen idee wat. Maar daar zou ik nog wel achter komen aangezien ik denk dat ik hier nog wel een hele tijd zit. Ik draai me om en geef Elsa een knuffel "bedankt" zeg ik zacht. Daarna draai ik me om en loop naar Stijn toe die zich al heeft omgedraaid en begint te lopen. Snel loop ik naar hem toe en loop stilletjes met hem mee. "Goed je weet toch wat de bedoeling is? Je hoeft alleen maar bestellingen op te nemen en drinken in te schenken en te brengen. Daarnaast geen contact met andere jongens hebben die daar werken. Daar bedoel ik mee praat niet met ze. En de laatste regel er mag aan je gezeten worden" zegt Stijn. Ik knik alleen maar en ik voel dat mijn hart harder begint te bonken. Ik ben zenuwachtig, heel erg zelfs. Dit wordt mijn eerste dag en ik heb geen idee wat mij te wachten staat. Wie ga ik daar aantreffen? Wat voor mensen zijn het? Zijn het allemaal emotieloze mensen? Daar krijg ik nu allemaal antwoord op denk ik als ik een grote zaal binnenstap die met rood licht is verlicht.

------//////---------------------------------------
Sorry voor het lange wachten!!
Vinden jullie het leuk als het volgende hoofdstuk weer een keer vanuit Thomas wordt geschreven???
Xxx