GEPEST

18

Roos POV:
Ik zit op de bank en kom net terug van Puck. Ik stuur een wats apje naar Laura om te vragen of ze zin heeft om langs te komen.
Nog geen paar minuten later krijg ik een berichtje terug. Ik spring een blij huppeltje omdat ze zegt dat ze er over een half uur is.
In die tussen tijd kan ik nog snel even Puck bellen om te zeggen dat ze komt.

Nadat ik gebeld heb ren ik naar de kamer van mijn ouders en haal de pilletjes uit mijn moeders nachtkastje. Beneden verstop ik ze in de keuken. Als uit de keuken loop, zie ik Laura aankomen lopen. Ik snel naar de voordeur en doe al open.
"Hey Roos" "hoi Lau".
Ik laat haar binnen en er valt gelijk een stilte die best wel ongemakkelijk is. "wil je wat drinken?" zeg ik uiteindelijk maar. "Hmm ja lekker" ik loop naar de keuken en haal een fles cola uit de koelkast. Laura wil altijd cola dus ik hoef haar nooit te vragen wat ze dan wilt drinken. Als ik de cola in haar glas schenk gaat mijn hart sneller kloppen. Ik moet het nu doen. snel kijk ik nog even naar Laura die in de woonkamer zit. Dan gris ik de pilletjes uit een kastje en stop er "voor de zekerheid" 4 in de cola, snel stop ik ze weer weg en ik wacht totdat de pilletjes zijn opgelost. Voor mijzelf schenk ik ice tea in. Als ik niks meer van de pilletjes zie loop ik weer terug naar de woonkamer en geef het klas met cola aan Laura. Ik zucht geïrriteerd als ik zie dat ze het op het tafeltje voor haar zet. Waarom kan ze nou niet een slok nemen. Ik heb echt geen zin om met een verrader te praten. "Heb je geen dorst" vraag ik dan maar. "Jawel hoor" gelijk daarna neemt ze een slok. Goed nu afwachten denk ik bij mijzelf.

Na wat een eeuwigheid geduurd leek te hebben zie ik Laura gapen ik glimlach. Laura staat op en wilt haar glas naar de keuken brengen maar ze valt om. Bezorgt ga ik naast haar zitten. "gaat het". "ja ik ben alleen heel erg moe. "misschien moet je even rustig gaan liggen" stel ik voorzichtig voor. Ja is goed. Ik zie dat ze voorzichtig gaat liggen op de bank en dat ze lijkbleek is. In mijn hoofd hoor ik een stemmetje naar mij schreeuwen, kijk nou wat je gedaan hebt Roos! Dit is allemaal jou schuld, het had nooit zover mogen komen. maar een andere stem in mijn hoofd zegt dat dat dit het beste is en dat ik door moet gaan. Als ik weer terug kijk naar Laura zie ik dat ze haar ogen dicht heeft. "Laura" vrag ik voorzichtig. ik krijg geen reactie terug. Zachtjes schud ik aan haar schouder. Weer beweegt ze niet. Voor de zekerheid voel ik aan haar pols om te voelen of ze nog ademt. Ik voel dat ik opgelucht ben als ik kleine zachtje bonkjes voel. Ik sta op en ruim snel de glazen op. daarna pak ik mijn mobiel en stuur Puck een berichtje dat ze kan komen.

- ik ben er over een 15 min.

Krijg ik een paar minuutjes later terug.

Ik ren snel naar boven om een deken, touw en tape te pakken. Ik stop het in een oude tas. ik loop weer naar beneden en loop door aar de keuken. Ondertussen kijk ik nog even snel naar Laura om te kijken of ze nog slaapt. Als ik zie dat ze nog precies hetzelfde ligt en haar ogen dicht heeft loop ik door. in de keuken pak ik een keukenmes en doekjes die stop ik ook in mijn tas. Net op het moment dat ik mijn zaklamp in mijn tas doe gaat de bel. Snel loop ik naar de deur en doe open. Daar zie ik Puck met een grijns staan. "goed gedaan, laten we maar snel opschieten voordat ze wakker word. ik heb namelijk geen zin in trammelant". Ik knik alleen maar en laat Puck binnen. Nu komt het moeilijkste gedeelte. Hoe kunnen we Laura hier wegkrijgen?