GEPEST

4

En voor je het weet is het al weer de volgende dag en zit je in de Nederlands les. Terwijl je voor je kijkt waar je vriendinnen zitten. Totaal geen aandacht voor jou hebbend.  Roos is weer beter, dus ik zit weer alleen. Ik voel een steek van jaloezie als ik zie dat ze elkaar knuffelen en zeggen dat ze Best Friends zijn. Het doet pijn om er naar te kijken. Niet omdat ik het hun niet gun, het is alleen dat ze dit nooit tegen mij zeggen, ze laten nooit blijken dat ik er ook bij hoor, dat ik ook hun vriendin ben. Uiteindelijk draaien ze zich om, stiekem hoop ik dat ze ook iets liefs tegen mij zeggen. Maar ze glimlachen alleen en draaien zich daarna weer om. Met een verdrietig gezicht kijk ik naar buiten waar het zonnetje aan het schijnen is. 

Als eindelijk de bel gaat loop ik samen met Lotte en Roos naar buiten, naar de fietsenstalling. Als ik bij mijn fiets ben, schiet het me te binnen dat ik nog wat in mijn kluisje heb laten liggen. "Lot, Roos kunnen jullie misschien even wachten? Ik ben nog wat vergeten uit mijn kluisje!" Ik kijk hun vragend aan. "Ja tuurlijk" zeggen  Roos en Lotte tegelijkertijd. Ik ren snel naar binnen. 

Na 5 minuten sta ik al weer buiten, ligt buiten adem. Als ik terug naar de fietsenstallingen loop zie ik nog net dat Roos en Lotte samen lachend weg fietsen. Verdrietig en boos loop ik naar mijn fiets! Waarom fietsen ze nou weg terwijl ze zeiden dat ze zouden wachten? Als ik mijn fiets uit het fietsenrek wil pakken word ik van achter meegesleurd. Ik schreeuw van de schrik en begin om me heen te slaan. Ik weet al snel wie dit zijn want in mijn ooghoek zie ik Puck en Jeroen lachend toe kijken. Ik wordt tegen een muur gesmeten en voel een stekende pijn door mijn schouderblad. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. Mijn ogen worden groter als ik Ramon voor me zie staan  met een mes in zijn hand. Hij kijkt me met een gemene grijns aan, "Weet je nog dat ik zei dat ik liever had dat je GEEN tong had!" zegt hij.  Ik kijk hem nog steeds met grote ogen aan waar nu ook veel angst in te zien is. Ik blijf stil en staar voor me uit. Puck fluistert opeen gegeven moment iets in Jeroen zijn oor en ze beginnen samen te lachen. Jeroen komt naast Remon staan "Puck heeft me net een geweldig idee vertelt een idee waardoor jij je tong niet verliest" zegt hij wijzend naar mij. Ik kijk hem aan en piep dan zachtjes "wat dan?". "Je gaat zoenen met Puck!" Ik schrik en roep keihard "WATT???, je denkt toch niet dat ik dat ga doen? Ik ben niet lesbisch".  "Of een zoen of geen tong meer, kies maar" zegt Ramon. "Geen van beide" zeg ik met een iets zelfverzekerder stem. "Het kan ook allebei" zegt Puck. "Nee, doe dan maar de eerste keus" zeg ik mompelend in mijzelf. "Wat zei je?" zegt Jeroen met een valse lach. "De eerste keus" zeg ik nu wat harder. "Wat was dat ook al weer?" gaat Jeroen door. "Zoenen" zegt ik schamend. Ik wil dit helemaal niet, ik heb nog nooit gezoend en ik wil godsamme niet ontgroent worden door een meisje die ik HAAT!!

Als Ramon en Jeroen zich om draaien naar Puck trap ik Ramon keihard zodat hij me loslaat en ren weg. Ik hoor gevloek achter me maar kijk niet om. Ik ren zo hard als ik kan. Even later hoor ik Puck schreeuwen "Godverdomme pak haar". Ik blijf doorrennen en durf een blik achterom te wagen. Als ik zie dat Jeroen achter mij aankomt probeer ik nog harder te rennen, maar tevergeefs. Hij is een stuk sneller dan mij en binnen te kortste keren voel ik dat ik bij mijn haar wordt vastgegrepen. Ik probeer me uit alle macht los te trekken. Ik sla en trap om me heen en voel dat ik iets raak. Ik voel dat Jeroen zijn greep verslapt en probeer los te komen. Maar al snel heeft Jeroen zich herpakt en grijpt me weer stevig vast. Ik daarin tegen blijf doorgaan met schoppen en slaan totdat ik een keiharde stomp in mijn buik voel. Ik klap dubbel van de pijn en schreeuw het uit. Ik voel hoe Jeroen me mee terug neemt.

Weer terug bij de fietsenstalling staat Remon weer overeind en komt dreigend mijn kant opgelopen. "Jij bitch" sist hij en met die woorden begint hij tegen mij aan te trappen. Tranen springen in mijn ogen van de pijn. Ik wil hier weg is het enige wat door mijn hoofd schiet.

"Goed" hoor ik Puck uiteindelijk zeggen als Ramon klaar is "Waar waren we gebleven?". Ze komt met een gemene grijns op me afgelopen "Denk maar niet dat ik dit voor mijn plezier doe hoor" en met die woorden drukt ze haar lippen op de mijne. Ik voel hoe haar tong mijn mond in wilt gaan. Ik hou mijn lippen stijf op elkaar. Puck stoomt me in mijn buik waardoor ik naar lucht moet happen en mijn mond open moet doen. Op dat moment pakt Puck me weer vast en duwt haar tong mijn mond in. Ik heb het gevoel alsof ik elk moment kan overgeven. Maar ik probeer dit gevoel te onderdrukken en alleen maar te hopen dat dit moment zo snel mogelijk voorbij is.