"ตรวจ...ตรวจอะไรตรวจทำไมคะเชอรี่สบายดี..."เชอรี่อุทานอย่างตกใจนึกแล้วไม่มีผิดไอ้ตี่เมื่อเช้านี้ต้องเป็นหมอแน่ๆ
"ก็เมื่อเช้าคุณเชอรี่บอกว่าไม่ค่อยสบาย...เรียวเขาเป็นห่วงค่ะเลยเชิญหมอเวมาดูอาการ..."ศิริกัญญาบอกออกมาขณะจับตามองท่าทางมีพิรุธของอีกฝ่าย...หรือยายหนองโพจะไม่ท้องจริงๆ
"อุ๊ย...แค่รู้สึกเหมือนค่ะ...แต่เชอรี่ยังสบายดีไม่ต้องรบกวนคุณหมอหรอกคะ...อีกอย่างหมอว่างมากเหรอค่ะถึงได้เรียกปุ๊บมาปั๊บแบบนี้หรือฝีมือไม่ดีไม่มีใครยอมมาให้รักษาถึงได้ว่างมาวิ่งโร่รักษาคนป่วยตามบ้านแบบนี้..."
"อ้าว..."เวโรจน์งงเมื่อจู่ๆก็โดนเข้าไปจังเบอเริ่ม
"หมอเวเป็นเพื่อนผม...ฝีมือดีมีคิวคนป่วยถึงปีหน้าโน่นแต่ผมขอร้องให้เขามา...แล้วก็อยากให้คุณฝากท้องที่โรงพยาบาลหมอเวด้วยผมจะได้มั่นใจว่าลูกผมจะได้รับการดูแลอย่างดี..."เรียวรีบแก้ตัวแทนก่อนเพื่อนจะถูกว่าจนเสียหมอ
"แต่เชอรี่ฝากที่อื่นแล้วค่ะ..."
"แต่ฉันขอยื่นคำขาดให้เธอตรวจและฝากท้องกับหมอเวโรจน์...หรือเธอกลัวเพราะท้องไม่จริง..."รัชนีลุกขึ้นก่อนจะพูดตรงประเด็นไม่มีอ้อมค้อม
"นี่...นี่หมายความว่าจะมารุมจับผิดเชอรี่กันเหรอคะ...."
"ถ้าหล่อนจะคิดแบบนั้น...มันก็ช่วยไม่ได้..."
"โหดร้าย...โหดร้ายที่สุดทั้งๆที่เชอรี่ตั้งท้องทายาทของ รุจินานนท์ อยู่แท้ๆพวกคุณกลับทำร้ายจิตใจเชอรี่ขนาดนี้ไม่ห่วงว่ามันจะกระทบไปถึงลูกถึงหลานของพวกคุณบ้างหรือไงคะ..."เชอรี่ร้องออกมาด้วยแววตาเจ็บปวด
"โอ้ยแม่คุณ...ทายาทตระกูลฉันมันแข็งแรงพอไม่กระทบเพราะเรื่องงี่เง่าแบบนี้หรอก...ถ้าเขามีอยู่ในท้องหล่อนจริงๆ..."
"เอาเถอะค่ะเมื่อทุกคนไม่เชื่อ....เชอรี่ตรวจก็ได้แต่ขอเป็นหมอผู้หญิงนะคะ...กับไอ้หมอตี่นี่เชอรี่ไม่ตรวจ..."เชอรี่ยื่นคำขาดออกมาในที่สุด
