CHAPTER 17
PAKIRAMDAM ni Themarie ay may nakatingin sa kaniya kaya ipinalibot niya ang tingin sa kabuonan ng harden. A gasp escaped her lips when her eyes settled on a man standing few meters away from her and Terron.
"Shun." Tawag niya sa pangalan ng binata na madilim ang mukha na nakatingin sa lalaking katabi niya.
Narinig yata ni Terron ang pangalang binanggit niya dahil sinundan nito ang tingin niya.
Terron's hold Themarie's hand and pulled her up. Lumipad ang tingin ni Shun sa magkahawak nilang kamay ni Terron.
Was she imagining it or she saw pain in Shun's eyes? The jealousy... the possessiveness... ayaw niyang umasa pero sa nakikita nang mata niya, umaasa siya na sana mahal din siya nito.
But what's the use of loving each other? Two months from now, ikakasal siya kay Terron. And her freedom ends there.
"Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya kay Shun.
"Naninigurado." Sagot nito sa malamig na boses.
Hindi niya naintindihan ang ibig nitong sabihin pero hindi na siya nag-abala pang alamin.
"Tapos ka nang manigurado?" Tumaas ang kilay niya. Galit pa rin siya sa binata. He frustrated her like no other. "Makakaalis ka na."
Humigpit ang hawak ni Terron sa kamay niya saka bumulong sa taenga niya. "Aalis na muna ako. Mamaya nalang tayo mag kuwentuhan ulit." Nginitian siya ni Terron saka hinalikan sa pisngi.
Hindi ni Themarie napigilan si Terron ng iwan sila nito sa garden. Terron even took the guard with him.
Nagtama ulit ang mga mata nila ni Shun at naramdaman niya ang mabilis na pagtibok ng puso niya para rito. Shit! Why is she so in love with this man?
Naglakad palapit sa kaniya ang binata, ang mga mata nito ay hindi umaalis sa matiim na pagtitig sa kaniya.
"Lady Themarie." Sambit nito saka mapait na ngumiti. "I'm such a prick, no? I called you a gold-digger."
Nagsalubong ang kilay niya. "Ano?"
"Lady Themarie Alfonso Vitale, future Duchess of Tuscany." Nakalapit na ito sa kaniya at hinaplos ang pisngi niya. "Sweet God, i really don't deserve you."
"Ano ba ang pinagsasabi mo, hell boy?"
Matamis itong ngumiti. "I miss that." Then he whispered. "Hell boy." Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa nuo niya. "I feel like a commoner standing in front of you, My Lady."
Inirapan niya ito. "Puwede ba hell boy, tigilan mo ako. You too are rich. Have you forgotten your net worth? Ang pinagkaiba lang natin ay-"
"-may titulo kang pinanghahawakan, ako wala." Pagtatapos nito sa sasabihin niya. "You are Lady Themarie Alfonso Vitale, future Duchess. And i am just Shun-"
"Shun Kim, the hell boy." Natatawang pagtatapos din niya sa sasabihin nito. "See, may title ka rin naman."
Shun chuckled and oh, she miss him so much it hurts.
Hinawakan ni Shun ang kamay niya saka masuyong pinisil 'yon. "I'm sorry I'd been as ass these past few days. Sa tingin ko, senyales yan ng isang taong malapit nang ma-mental." Mahina itong tumawa. "You just pissed me off, you know. You lied to me. I know you're sorry but it really pisses me off. Pero alam mo kung anong mas bumabaliw sakin?"
"Ano?"
"Knowing that you are to be wed to another man in less than two months." Pain shadowed his chinky eyes. "Mababaliw na ako sa kakaisip kung anong puwede kung gawin para hindi matuloy ang kasal niyo. I even thought of kidnapping you after our mission. Pero mas nananaig 'yong plano kong i-assassinate si Terron Dashwood. I love that idea. I'm so brilliant, yeah?" Masaya itong ngumiti na para bang napakaganda ng naisip nitong ideya.
BINABASA MO ANG
POSSESSIVE 8: Shun Kim
Ficção GeralShun Kim had wide range connection when it comes to getting information. He would know ones deepest and darkest secret in just a snapped of his finger. He was the kind of man that someone never dreamt of lying because he'll know even before you spok...