How I Lost Her

008

"Bro, why don't you just roll the whole thing off and toss it in the trash for a new one? Nagpapakahirap ka pa d'yan."

Sira na nga ang araw ko, dumating pa si Jake na nagpapasamang pumunta ng mall. Ay heto, nagmamadali pa ang kumag. E, hindi pa nga ako nagb-btreakfast.

"Mr. Know-it-all, paboritong carpet ito ni mama. At tsaka, bakit ba nagmamadali ka? Mauna ka na kaya." He raises his hands on defeat bago itinapon ang sarili sa sofa. Grabe, imbis na tulungan ako. Best bestfriend ever.

"Kuyu, ubush nah yung pancakesh." Lumabas si Trace ng kusina na punong-puno ang bibig. Agad namang bumalikwas si Jake at tiningnan si Trace nang nakangisi. Naku, patay.

"Ooh, not so girly, huh?" Pangaasar ni Jake kay Trace. May amos pa kasi ito ng chocolate syrup sa pisngi, sabog din ang buhok dahil kagigising lang din. Nakasuot pa rin siya ng pajama with matching Minnie mouse fluffy slippers. Para tuloy siyang 7 years old sa halip na 16.

"Ano ulit 'yun, Trace?" Nakangising tanong ko. Ubusin na naman kasi ang pancake, akala niya, a. Patawa-tawa pa akong nag-brush ng carpet habang pulang-pula si Trace na tila hindi makaalis mula sa kinatatayuan. "Ubos na 'yung alin?"

"Pancakesh," paguulit ni Jake bago sabay kaming tumawa nang malakas. Nanlalaki ang ilong at umuusok ang tengang nagdabog si Trace paakyat. Narinig ko tuloy sumigaw si Mom mula sa kusina.

"Tracy Alexis Velasco, do you want me to cut those feet off?"

Nakakainis lang. Bakit pa kailangan buuin ng mga magulang ang pangalan kapag galit sila? Hindi ba nila naisip na minsan, naiinis kami dahil baka ayaw namin ang buong pangalan namin?

"Psst, bro, andyan pala si Tita?" tanong ni Jake tho mahina ang ang boses niya.

"Wala siyang pasok, 'di ba?"

"Ay, oo nga pala, pero himala, a. Nagluto siya ulit after a very long time." Tumayo na muna siya bago pumuntang kusina. S'yempre nilaktawan ako.

"Good morning, Tita. Hindi pa po ako nagb-breakfast, p'wede pakain?" Hyper ang pagkakatanong ni Jake so I wonder kung nagtakip ba ng tenga si mom.

Jake was right. It's been long since the last time cooked for us. I remember kasama pa namin no'n si papa, and that's when I was 13. Kaya nakakatuwang isipin na after those long years, I can feel my mom again. Siguro magkakabalikan ni sila ni papa.

Sana.

"MOM! HUWAG MONG PAKAININ 'YAN!" Sumisigaw habang nagmamadali si Trace na bumaba ng hagdan at dumiretso sa kusina. "BAKIT MO ININOM 'YUNG JUICE KO?

Poor mom. Nawitness niya kung papaano magbangayan 'yung dalawa.

Ni-blower ko na ang carpet bago nilampaso ang ilalim. Gano'n daw kasi 'yun sabi ni Manang. Buti na lang kahit papaano ay natulungan niya ako. "Finally I'm done!"

Agad kong tinakbo ang mga ginamit ko palabas sa garden para mahugasan ni Mang Joey, ang hardinero namin. Tapos ay dali-dali akog umakyat, naligo at nagbihis in just fifteen minutes, and yes it was possible for me. O sa kahit sinong gutom kapag umaga. Tapos ay bumaba na ako sa kitchen kung saan may ka-text si mom at nagbabatuhan ng nakakasugay na tingin 'yung dalawa.

"Great, where's my pancake?" Pero nang tingnan ko ang lamesa, tanging crumbs na lang ang natitira sa plates, habang punong-puno naman ang bibig ni Trace at Jake. "Who ate it?"

Agad na nagturuan ang dalawa, pero si Trace ang unang nagpaliwanag. Nginuya at nilunok muna ang laman ng bibig bago nagsalita, "E kasi kakainin niya, e. So instead na makain niya all, I ate it na lang."

Tinungga ni Jake ang laman ng baso bago hirap na hirap na lumunok. "E buti na lang pabebe siyang kumain kaya paunahan na lang kaming maubos 'yung pancake." Then he burps.