hoofdstuk 2

98 1 0
                                    

Toen ik het aan mijn vriendinnen vertelde konden ze het eerst niet geloven. Het is niet dat ik heel lelijk ben ofzo maar laten we maar zeggen ik ben niet de knapste. Ik ben niet super dun ik heb een buikje, ik heb lange bruine stijle haren, ik ben niet girly girly want jongens meestal wel leuk vinden en ik heb nog al eens een paar puistjes. Ooit (lang geleden) had ik iets met een jongen genaamd Robin. Dat heeft niet heel lang geduurd maar een paar maanden ofzo. Sindsdien heb ik niet gedateerd of fix gehad. Maar nu, nu ben ik gevraagd om mee te gaan naar cb! Ik beschouw het niet als een date maar zo voelt het wel een beetje. Dan besef ik me, ik ken hun Namen niet eens! Ik begin me een beetje te schamen, wat als ze gewoon een grapje uithaalden. Ugh nee Emliy zo mag je niet denken.

Als het half 7 is ga ik me klaar maken. Ik weet niet hoelang ik nodig heb maar ik heb besloten me van mn beste kant te laten zien en mn haren te krullen. Normaal gesproken doe ik dat niet, te veel werk enzo, maar ik vind dat dit een special gelegenheid is dus dan maakt het me niet uit.

Als ik om half 8 klaar ben met mijn haren te krullen ga ik mijn outfit uitkiezen. Eerst wil ik gewoon een simpele broek aan doen met een shirtje maar dan bedenk ik me dat dat raar is. eerst app ik mijn vriendinnen om te kijken of het normaal is om een korte broek aan te doen. Vol enthousiasme antwoorden ze met dingen zoals "JAAA DUHHH WEET JE WEL HOE WARM HET DAAR IS?!?!","ja natuurlijk maak je is niet zo druk haha"," AFCOURSE! En stuur straks een foto van je outfit!". Lachend besluit ik om dan een korte broek met rafeltjes aan te doen alsof die is "afgeknipt". Dan doe ik een witte croptop op staat "beach" in gekleurde letters, ik ga voor mijn wit met zwarte superstars en doe dan nog snel een laagje mascara op. Make-up is niet echt mijn ding maar mascara kan wel mooi zijn. Tevreden kijk ik in de spiegel, dan valt mjjn oog op iets verschrikkelijks. I'm heb een knalrode pukkel op mijn voorhoofd! Ik sneak weer terug naar mijn moeders make-up en smeer er snel wat foundation overheen.

Dan gaat de bel. Ik werp nog een laatste blik op mezelf in de spiegel en loop dan naar beneden. Ik pak mijn fiets roep dan heel hard "DOEI!" en fiets dan samen met mijn vriendinnen naar cb.

Als ik binnen kom voel ik dat mijn telefoon trilt wat betekend dat ik een appje krijg. Het is van een onbekend nr maar ik weet meteen wie het is. "Heey Emily, ik neem aan dat je al weet wie het is haha. We staan rechts bij de bar, kom je naar ons toe als je er bent? X". Ik zeg tegen mijn vriendinnen dat ik even ga en loop dan richting de bar. Op het begin zie ik niemand en sta ik verlegen een beetje om me heen te kijken. Dan voel ik een tikje op mijn rug "daar ben je dan, zijn je vriendinnen toch nog meegekomen?" Ik begroet hem en knik dan. Dan begin ik oppeens te lachen wat er voor zorgt dat ik een verbaasde blik naar me toe krijg geworpen. Lachend zeg ik dat ik zijn naam niet eens weet waardoor nu ook hij aan het lachen is. Op een nette manier buigt hij zich voorover geeft een kus op mijn hand en zegt dan "beste Emily mijn naam is Olivier maar ik ga vaker bij de naam Olli." Lachend zeg ik beste meneer Olivier ook wel gekend als Olli, war leuk dat je me heb gevraagd naar dit nette bal, maar waar is u vriend wiens idee het was. Zozo iemand is geïnteresseerd in Jacobus of terwijl Jacob. Ik begin te blozen en shud dan nee, ik vroeg het me gewoon af. Hij brengt me naar Jacob en we kletsen nog even.

Later op de avond als we staan te dansen buigt Olli zich naar me toen en pakt mjjn heupen vast. Lichtelijk in shock staar ik hem aan. Hij begint awkward te lachen en laat dan snel los. Ik wordt wakker uit mijn gedachte en pak hem dan snel bij zijn schouders. Hij krijgt een kleine lachje op zijn gezicht en pakt dan weer mijn heupen vast.

Aan het eind van de avond geef ik hem een knuffel en loop ik naar mijn fiets. Als ik naar huis fiets moet ik langs een best enge straat waar altijd hangjongeren staan met zoon enge pedo blik. Eenmaal daar aangekomen begin ik wat sneller te fietsen omdat ik merk dat er naar me wordt gekeken, en zelfs gefloten! Als ik denk dat ze weg zijn heb ik het mis. Ik wordt vol kracht van mijn fiets afgerukt. Ik begin te gillen en met een hand op mijn mond word ik een steegje ingeduwd. De man begint "zwoel" tegen me te praten en de wangen stromen over mijn wangen.

Hij begint me te strelen en gaat me dan kussen. Ik begin nog harder te huilen en ik probeer te schreeuwen alleen veel geluid komt er niet uit. Zachtjes zegt hij; stil maar ik doe je niks aan, we gaan gewoon wat lol hebben hehe. Zijn hand gaat maar mijn broek.....

één kansWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu