één kans

hoofdstuk 14

Fijne vakantie ❤

Mijn telefoon licht op, dat betekend dat ik een berichtje krijg. Ik open het.

"Niet goed, niet slecht nieuws, gewoon wat geduld."

"What do you mean? "

"Hier kijk maar, er is een afbeelding bij dit berichtje gestuurd, downloaden?"

"Ja" mompel ik. Het is een foto van een brief, waarschijnlijk de brief die me nu gaat uitleggen wat Mads bedoelde. Wat een poepchinees, dit is Deens! Ik pak mn google vertaler app erbij en scan de foto in. De tekst wordt automatisch naar wat gebrekking Nederlands vertaald, de lidwoorden kloppen grotendeels niet, de rest wel deels, maar nog wel goed genoeg zodat ik het begrijp.

Beste Mads Fischer,

Hier het brief die uw uitslagen bekend moet maken. Een tests zullen beneden aan het bladzijde staan met daarachter geslaagd of niet geslaagd. Hopelijk bent u er tevreden over.

Blessure sterk:

Rechterbeen: geslaagd
Linkerbeen: geslaagd
Rechtervoet: geslaagd
Linkervoet: geslaagd
Rechtervoet: geslaagd
Rechterarm: geslaagd
Linkerarm: niet geslaagd

Kracht:

Benen:
Links: geslaagd
Rechts: geslaagd
...

En de rest was allemaal geslaagd. Er stonden nog wat dingen bij over wat dingetjes. Maar er bleef nog een grote vraag over in mijn hoofd: MAG HIJ BIJ AJAX SPELEN?!

Snel stuurde ik nog even een berichtje. Maar al snek werd ik geroepen door mijn moeder dat we naar de stad gingen.

><

in de stad was het redelijk koud. Het waaide en soms miezerde het even. Daarom besloten we om bij la place even wat te gaan eten. Zodra we naar binnen liepen kreeg ik een warme vloed met een lekkere eetlucht over me heen. We gingen aan een knus tafeltje zitten bij het raam zodat we over mensen konden roddelen, dat was een vaste gewoonte van mama en mij.

Nadat we lekker hadden gegeten. Mama een club sandwich en ik een kommetje groentensoep omdat ik het aardig koud had zijn we nog even de stad ingegaan.

"Mam?" vroeg ik "Ja schat?" Kunnen we even naarbinnen gaan bij de h&m? "Is goed" zei ze en daarna liepen we naar binnen. Al snel had ik een zwarte sweater gevonden met daarop 'only you and food'. Mijn moeder vond hem ook leuk en we hebben hem gehaald. Voor de rest zijn er niet veel leuke winkeltjes meer en gaan we terug naar huis.

Ik zit rustig tv te kijken als ik mijn telefoon over hoor gaan. Ik wil er naar toe lopen, maar dat lukt niet. Hopeloos staar ik voor me uit. Ik beb hem kwijt. Waar heb ik hem gelegd?! Paniekerig ren ik (voor zover dat kan) door het huis. Na een tijdje zie ik hem liggen op de meest logische plek; de bank. Hoe kan het dat ik hem niet eerder zag?! Ugh fml zeg ik en zuchtend ga ik weer op de bank zitten.

Ik kijk wie er heeft gebeld 'Mads'. Ik bel hem terug en al snel wordt er opgenomen. Wassup vraag ik. Ik heb een probleem schreeuwt ie. "Wat?!" Schreeuw ik al weer bijna terug. Ik weet niet welke schoenen ik moet kiezen zegt ie daarna al weer wat rustiger. Meent hij dit nou? "Hee Madsina binnekort samen shoppen en jongens checken?" Zeg ik lachend terug. Hij geeft me een sarcastische ha-ha-ha terug en zegt dat hij dan foto's gaat sturen van de schoenen die hij wil.

De eerste foto is van een paar Nike Rosheruns met een donker blauwe kleur en witte accenten. Ook zitten er een soort van spikkeltjes in de witte soort van zool wat er best leuk uit ziet.

De tweede foto is van een paar Nike Huarachees met een wat lichtere en donkere blauwe kleur als basis. De band is wit en de veters ook. Deze zien er ook best leuk uit.

De derde en laatste foto is van simpele Adidas Superstars met wit en zwartte details (strepen en achterkantje).

"Ga voor de 1e of de 2e, die zijn wat orgineler" stuur ik hem. Al wettende wat zijn antwoord gaat zijn. "Maar dan moet ik er alsnog uit 2 kiezen, goeie hulp ben jij " precies het antwoord als ik had gedacht. "Kies bij welke je kleren passen of welke lekkerder zit ofzo, en graag of niet he" stuur ik nep beledigt. "Sorryknorrie, het zijn de Huarachees geworden. Die zaten lekkerder haha" wat een stumoer is het toch denk ik bij mezelf.

Ik spoel mijn serie een beetje terug want door Mads vrouwen problemen heb ik nu een deel gemist.

'S avonds is saai. Ik neem nog even mijn frans door voor maandag en dan ga ik slapen. Ik heb toch niks meer te doen.

Als ik niet kan slapen begin ik altijd over dingen na te denken, net zoals nu. Na even gewoeld te hebben bedenk ik me dat Mads me helemaal niet meer heeft verteld of hij bij Ajax mag spelen. Ik pak mijn telefoon die 01:23 aangeeft, ik haal mijn schouders op en ga naar whatsapp. Als ik bij ons gesprek ben zie ik dat hij nog online is. Ik type wat en haal het dan weer weg. Dat gebeurt een paar keer. Want ja hoe vraag je nou of iemand zijn droom mag waar maken zonder hem te kwetsen als het niet kan/mag. Na weer een paar keer iets te hebben getypt en weggehaald te hebben zie ik hem ook typen. Hij doet er minder lang over dan mij en ik krijg al snel zijn berichtje binnen.

"Best moeilijk he een gesprek beginnen? Je bent al 12 minuten bezig" ik glimlach, maar ben ik echt al 12 minuten bezig? Ik kijk rechtsbovenin mijn scherm en zie dat het inderdaad al 01:35 aangeeft.

"Sorry ik wist niet hoe ik dit ene dingetje ten woorden moest brengen haha"

"Oja wat dan?" Krijg ik al weer snel terug.

"Ik wil je geen pijn doen, dadelijk zeg ik het op de foute manier..." ik wacht zijn antwoord af, wat zou hij nu denken.

"Ik ben bang, wat als ik het echt niet wil weten, is het ernstig, wil je me niet meer zien, mag je me niet? Jezus ik wist niet dat je zo zenuwachtig kom zijn voor 1 specifiek appje haha..."

Nu laat ie het wel heel ernstig klinken, misschien overdreef ik een beetje haha. "Nou het goede nieuws is ik ga niet dood, het slechte nieuws is jij ook niet, jk schat ach wat ben ik toch leuk. Maar de vraag was of je nou wel of niet maar Ajax mocht...?"

"Je liet me schrikken, wat is er mis met jou?!?!??! En ja natuurlijk mag ik naar Ajax, ik ben de beste weet je nog. Ik moet gewoon nog even wachten totdat mijn arm wat sterker is"

"Met mij? Alles. Maar wat heeft je arm in hemelsnaam met voetballen te maken"

"Niks"

"Thnx voor de uitleg -.-"

"Ze willen me gewoon perfect hebben ofzo. I. Don't. Know. Maar was je echt zo bang om dit te vragen?"

"Jah, dadelijk mocht je niet en moest je door mij huilen ofzo hihi"

"Je breekt alleen mijn hart als je zou zeggen dat je me niet leuk vind ;)"

De rest van het gesprek waren alleen nog maar flauwe grapjes en opmerkingen. Gelukkig dat hij naar Ajax mag. Ik weet namelijk niet wie het erger had gevonden, hij of ik. Ik verlang naar hem, ik mis hem, maar ik weet niet waarom. Het is raar. Het is een gevoel die ik niet kan omschrijven. Eentje die ik nog nooit eerder heb gevoelt...