één kans

hoofdstuk 15

Extra update door kerst, fijne kerst iedereen ❤

Vandaag is de dag dat ik weer mag mee trainen. Misschien klinkt het raar maar ik heb 0.0% spanning. Ik weet niet waardoor het komt maar ik denk door het lieve kaartje van Mads. Het was een foto van hem toen hij klein was met een boetbal en met daarin geschreven; 'Lieve Emsie ik hoop dat je dit op tijd krijgt. T zal me niet verbazen als t niet zo is maar ach fuck dat haha. Ik weet zeker dat je het heel goed gaat doen. En dat je comeback iedereen versteld zal laten staan. Ik vertrouw in je mijn kleine nederlander :p x Madsieeepadsieeee'. Ook zat er een gelukskoekje bij. Friemelend maak ik m open. 'Lad forhindringer stoppe ikke at nå dit mål!!' Dit laat me glimlachen, zonder dat ik weet wat het betekend laat het me genieten. Wat doet hij toch met me?

"Leuk dat je weer mee kan trainen Emily, laat me je voorstellen aan de nieuwe mid mid, Denize Prausma" ah goed dat ze iemand hebben kunnen vinden om mijn plek warm te houden denk ik bij mezelf. Ik steek mijn hand uit om me voor te stellen maar het enige wat ze doet is er naar kijken alsof het een vieze hoop poep is. Ome dan wat zij wil, als ze maar niet denkt dat ze nimog lang in de basis staat als ik weer in vorm ben. "Dus Denize zat je al eerder op voetbal of ben je tijdelijk overgestapt om mijn gat in te vullen?" Vraag ik nog beleefd wat ik aardig knap vind van mezelf. "Ik voetbal als sinds ik klein ben hoor, mijn vader was trainer op de toekomst, je weet wel bij Ajax" zegt ze op een bitchie manier."nou hartelijk gefeliciteerd maar aangezien ik terug ben kan je misschien je oude club weer gaan contacteren want lang zal je niet meer spelen" nu is mijn aardigheid op hoor, wie denkt ze wel niet wie ze is! Boos loopt ze weg.

Lichtelijk opgefokt komt Mackenzie naar me toe. "Ik snal dat je het kut vind dat we een nieuwe hebbn op jou positie maar ze is goed dus hou je gedeist, het gaat super goed en we willen geen onenigheden in het team". "Ook leuk jou weer te zien" breng ik er vol sarcasme uit. Zuchtend loop ik weg, dit moest leuk worden.

Tijdens partijtje zitten ik en Denize bij elkaar in het team zodat we elkaar kunnen leren aanvoelen. Ja ja hier schreeuw ik, ik krijg de bak aangespeeld van Joëlle. Ik dribbel naar voren omspeel mijn tegenstander met een dubbele schaar en kijk om me heen. De enige die vrij staat is Denize, nouja dat moet dan maar, alles voor het team. Ik speel de bal perfect in haar voeten. Ze sprint nog verde naar voren en ik moet toegeven, ze is snel. Omdat ik nog niet mijn conditie enzo terug heb hou ik haar maar net bij. Perfect sta ik open voor het goal. Ze zou er zo een voorzet uit kunnen gooien, maar nee. Ze werkt zich naar binnen en schiet. Recht op de keeper af! Wat een kut schot! "Ooit gehoord van afspelen?" Vraag ik. Nou als blikken konden doden was ik dus net naar boven gegaan hoor. Jezus, het is toch je eigen schuld als je zoon opmerking krijgt.

Nadat we het partijtje met 4-1 hebben verloren (1 goal van mij mwahaha) fiets ik chagrijnig naar huis.

Ik loop direct door naar boven en spring onder de douche. Na een rustige douche is mijn bui nog steeds niet over. Als ik beneden een appel wil pakken krijg ik ook nog eens zoon kut opmerking van mijn moeder wat niet echt helpt. Boos stamo ik weer naar boven. Wat een kut dag.

><

"Hallo Emily hoe ging je eerste training?" Vraagt de hulp fysio aardig, de hulp genaam Mathilde is een redelijk jonge vrouw met lange blonde haren en de perfecte lach. "Kut" mompel ik. Bezorgd komt ze op me toe gelopen. Nadat ik na een tijdje alles eruit heb gegooit. Komt ze met een idee. "Maar wat als we nou zorgen dat je beter, sterker, technischer terug komt? Dan gaan je haar gewoon zien wie de beste is en dan beloof ik plechtig dat ik bij je eerste wedstrijd kom kijken." Zegt ze helemaal enthousiast.

De rest van het fysio uur hebben we eigenlijk alleen maar een heel trainingschema voor me gemaakt over hoe ik aan mn conditie kan werken maar tegelijkertijd ook mijn enkel niet blesseer enz. enz. Omdat we nu niks gedaan hebben moet ik van de week een keer extra terugkomen, ik vind het geen probleem, dat moet wel lukken.

Thuis aangekomen maak ik van mijn schema een schema op de computer en print ik m uit. Die ga ik aan mn deur hangen in mijn slaapkamer, zo weet ik elke dag wat ik moet doen.

Maandag: krachttraining, buik/armen
Dinsdag: fysio, training
Woensdag: conditietraining
Donderdag: rust
Vrijdag: fysio, training
Zaterdag: techniek
Zondag: rust

Zo ziet het schema er ongeveer uit, best redelijk vind ik zelf. Nu ik er over nadenk wil ik als Mads weer in Nederland is met hem voetballen, is kijken hoe goed hij is of hoe slecht ik ben. We maken een afspraak dat de gene die verliest moet trakteren op de starbucks die we nog zouden doen. Eerst was ik boos, want hij is waarschijnlijk veel beter maar toen hebben we besloten om mij 1-0 voorsprong te geven.

Oppeens krijg ik super veel berichtjes binnen. Ik ben in een groep gezet door Jesse. 'Voetbalchicks vvv R.V.K' Dat gaat soieso spam worden, ik voel het aankomen. En ja hoor de 1000 berichtjes gaan door. Het is een saai gesprek en het gaat over de crush van Mackenzie. Soms meng ik me even in het gesprek en daarna ben ik weer ontzichtbaar. Na een tijdje komt Denize online, hier had ik dus echt geen zin in. En ja hoor daar komt ze weer met haar grote bek "wie is dat kind die Jesse heeft toegevoegd?". "Ik" zeg ik dood leuk. "Grappig hoor Emily" krijg ik alweer snel terug naar mijn hoofd geworpen. "Nou nu weet je ook wie ik ben, maar ik ga want ik moet met klaar gaan maken voor de training, laterzzz". En natuurlijk kan Denize het niet laten om weer even iets te reageren "nu al? Het duurt nog een uur hoor!". Wat een kneus zeg wow, ik moet natuurlijk als ik mezelf niet wil blesseren eerst nog allemaak oefeningen doen met mijn enkel. Dan ook nog omkleden, mijn spullen zoeken en fietsen.

Met Mathilde had ik afgesproken dat ik me niet al te erg zou inzetten deze training en dat ik niet mee mocht doen met partijtje, dat moet dan maar. Want mijn comeback moet awesome zijn!