één kans

hoofdstuk 8

Als ik eindelijk al mijn moed bij elkaar heb geraapt besluit ik te gaan kijken... ik weet dat het antwoord op mijn vraag hier voor me ligt. Ik hoef alleen mij ogen open te doen. Zelfverzekerd had ik het opgestart maar tijdens het laden had ik toch mijn ogen dicht gedaan en nu ze eenmaal dicht waren is het toch wel weer lastig om ze open te doen. Oke, ik ga gewoon aftellen en bij 1 doe ik mijn ogen open.

3.... 2.... 1.... oke Emily tijd om rustig in te ademen en weer rustig uit. WAAAH nee ik kan nu echt niet rustig blijven. mijn blog is al 50 x bekeken 50 keer, dat is echt veel! Vandaag moet je schrijven hoe je dag is verlopen dus ik ga het gewoon met tijd doen en dan heel de dag schrijven en dan zet ik het er gewoon vanavond op.

School is helaas rustig verlopen dus dat wordt niet interessant om erin te zetten. AU! KUT! wie deed dat?! Iedereen kijkt me geschrokken aan, oh nee iemand heeft het meisje in de rolstoel pijn gedaan. Als ik merk dat iedereen blijft kijken en er niemand antwoord roep ik maar gewoon 'ja hallo ik weet dat ik interessant ben maar dadelijk rollen jullie ogen nog uit jullie oogkassen'. Chagrijnig rol ik weg. Doordat ik zo chagrijnig ben let ik denk ik niet zo goed op want ik bot stegen iemand aan. Ik hoor een bekende stem, een stem waarvan ik dacht dat ik die niet meer zou hoeren, waarvan ik hoopte dat ik hem niet meer zou horen.

'Olli?' is het enige wat ik uit mijn mond geperst krijg. 'Ja, ja Emily ik ben het', al gauw herpak ik mijn brutale ik en snauw ik 'ja uhh denk je dat ik dom ben ofzo dat zie ik ook nog wel maar wat doe je hier?'. Ja en dit is dus het moment dat ie met een of ander lang lul verhaal kwam opzetten waar het op neer kwam dat ie van school is gestuurd en dat ie zogenaamd niet wist dat ik hier naar school ging.

"ziek" ben ik naar huis gegaan ik heb tegen mn ouders gezegd dat ik buikpijn en hoofdpijn heb en dat ik naar huis kwam en op bed ga liggen, de helft daarvan is waar. Ik kom echt naar huis omdat ik op bed wil liggen maar niet omdat ik ziek ben ofzo.

Als ik thuis ben besluit ik om op mijn blog te schrijven hoe mijn leven echt is war ik echt van mezelf vind, hoe ik mijn leven van MIJN standpunt zie en niet vanuit mijn ouders, niet vanuit mijn vrienden hun standpunt nee echt uit die van mij, mijn echt mening. Ook vertel ik over mijn sneeën die ik maak die na vandaag nog is vermenigvuldigd zijn door die kut Olli. De lul.

Oeps ik ben in slaap gevallen. Als ik op mn telefoon kijk zie ik dat het al 8 uur is. Hmm avond eten gemist dan zal ik dat nu maar even gaan doen.

Spaghetti, lekker. Ik warm het op doe er wat kaas op en eet het op, ik hou echt van spaghetti. Tijdens het eten besluit ik even snel mijn blog verhaal bij te werken en het daarna te uploaden. Maar al snel daarna krijg ik spijt. Ik heb mezelf zo wel heel bloot gesteld. Als mijn vrienden dit lezen weten ze meteen dat het over mij gaat, dat kan niet anders. En wat als Olli dit leest, dat zou verschrikkelijk zijn. Er staat een heel stuk over hem in. Van het stuk waarin we ontmoette tot vandaag. en dat ik me door hem snij. Neee denk ik bij mezelf, maar het is te laat. Het heeft al 6 views en internet is internet, dat gaat er niet zomaar af.