Nagising ako nang maaga kesa sa inaasahan ko ngunit nakapikit pa rin ako. Anlambot naman ng kama. May kayakap pa akong mabango. Hmmm... At mas sinubsob ko pa ang mukha ko dito.
"Ahmmm...."
Ha? Ano yung tunog na yun? At mas humigpit din yung yakap ng kayakap ko. Kaya minulat ko ang aking mga mata at tumingin tingin sa paligid. Iba? Asan ako? Humaykad!!
"Hey.. Good morning Menmen."
Sabi niya in a husky voice. Shit! Ansexy ng boses niya.
"Ah.. Hi, good morning too M-Maddie. Ahm... Pwdeng pagamit ng banyo mo?"
Tanong ko. Feeling ko lalagnatin ko. Ansexy ng neck niya plus the collarbone. Napalunok ako nang di oras ng dumako ang tingin ko sa clevage niya. Naka-spagetti lang kasi siya. Oh my God! Ano tong naiisip ko. Bakit pinagnanasaan ko tong si Maddie.
"Sure! Go, take your time. Seemed you're tense. Are you okay Menmen?"
"Y-yeah.. I'm fine. Excuse me."
Sabi ko at tumayo na at dirito agad sa banyo.
"Wooh!! I hate this feeling... Charmagne, anong nangyari sayo? Are you gay? Arrgggghhh..."
"Tok! Tok! Tok! Menmen? You okay there? Is there any problem? Can I come in?"
Rinig kong sabi ni Maddie.
"Yes! I'm fine Maddie. I'll be out in a minute. Don't bother okay?"
Wohh.. At nanginginig pa talaga boses ko.
"Okay, baba kana lang pagkatapos. I'll prepare our breakfast."
Sabi niya at narinig ko ang mga yapak niyang palayo na.
"Woohh.. Okay, Charmagne.. What now? Stay... Cool... And relax..."
Sabi ko sa reflection ko sa salamin at nagbuntung-hininga. Then, smile.
________________________
"Menmen, hali kana. Let's eat."
Aya sakin ni Maddie nang nakababa na ako. Napakaganda ng mga ngiti niya, hangkyut ng mga mata niya at ansexy niya. Woohh..
"Hey, Menmen! Are you okay? Are you not feeling well?"
Sabi niya sabay tap sa noo ko pati sa leeg ko. Mas lalo tuloy akong nag-init sa dampi ng palad niya.
"You're not okay. Ahm, what should I do? Y-you're sick Menmen.."
Sabi niya na mahahalata sa boses niya ang pag-alala at parang ninenerbyos siya.
"Hey, relax. I'm fine. Don't bother okay. And, I'm just hungry. So.. Let's eat?"
Sabi ko nalang. Baka ikaw pa ang kainin ko. Hala ka!
"Are you sure you're okay? Oh my God! You're turning into red na.. Menmen..."
Sabi niya. Isa nalang Maddie. Hahalikan kita.
"Kakain na ba tayo?"
Tanong ko sa kanya.
"I'll call dad. My dad is a doctor. Maybe he can suggest me what will I do to ahmpp..."
Di ko na pinatapos ang sinabi niya. Sabi okay lang ako eh. Ayan tuloy! Nahalikan ko siya. Nanlaki ang mga singkit niyang mata. Akala ko itutulak niya ako pero pumikit siya. Ansarap pala ng labi ng babae. Pumikit na rin ako. Di ko pa rin ginalaw mga labi ko at ganun din siya. Ninamnam ko ang halik na yaon. Para akong binuhay. Nabuhay ulit ang katawang lupa ko. Lol.
BINABASA MO ANG
"Miss Green" (AlyDen - GxG)
FanfictionSa isang iglap, at dahil sa isang simpleng babae. Lahat ng paniniwala ko nawala. Lahat ng pinaghahawakan ko nawala. Lahat ng meron ako gusto ko sa kanya. Ayokong maging mali. Natatakot ako. Pero dahil sa kanya gusto kong subukan. "We live in awfull...
