Dennise POV
Hanggang ngayon ay umaalingawngaw pa rin sa pandinig ko ang mga sinasabi ni ate Fille sa akin. What if I'll fall in love with a girl? Is it possible kaya? Am I bisexual? Di naman siguro, never pa naman ako nagkakainteres sa kapwa ko babae. Hay.... "Come what may, let it be." Ito nalang ang Motto of my life ngayon.
Hindi ko namalayan nasa tapat na pala ako ng bahay namin. As usual, tahimik at nababanag sa bahay na ito ang kakulangan ng meyembro ng pamilya. I sighed with that fact.
I took my bag at the passenger seat at search the remote to open the gate pero... Kapa ako ng kapa and I felt shiver when I felt unfamiliar things inside my bag.
"What the!!! Papers? Folders?... But I didn't brought any papers since. This is unusual."
Sabi ko sa sarili ko. Kaya hinalungkat ko na agad ang laman ng bag. I took it out. Folders? Papers??
"Holy gracious!! This is not mine!!.."
I scream in surprise. I can't bear it anymore. Bakit di ko napansin na hindi sakin ang bag na to? And it lead to my senses. Nilagay ko nga pala sa locker ko ang bag ko.
"Ang tanga tanga mo Dennise... Argghh... Hay naku naman... Ano na naman ba tong napasok ko.."
I hissed.
"Hindi mo kasalanan Dennise, e napagkamalan mo lang naman na sayo yang bag na yan dahil kakulay ng bag mo."
Sabat ng konsensa ko.
"Hay naku! Ansent minded kasi, Highland ang bag na yan at hindi Jansport!"
Sagot naman ng utak ko.
"Enough! Oo na! Oo na!"
Sabi ko sa utak at konsensya ko. Teka, nababaliw na ba ako? Bat ko ba inaaway ang sarili ko? Napapikit nalang ako ng mga mata. I notice mula nang pinagsabihan ako ni ate Fille, I was been absent minded.
"Tok! Tok! Tok!"
Napabalikwas ako nang marinig ko ang katok sa labas ng kotse ko. Di ko namalayan na bukas na pala ang gate at nasa labas ng kotse ko si Meme. Binaba ko agad ang bintana ng kotse ko at bumungad sa akin ang nag-aalalang mukha ng grandmother ko.
"Denny, okay ka lang ba? What happened my dear?"
Tanong niya sa di matatagong worried voice.
"Meme! Okay lang po ako. May, hinahanap lang po kasi ako sa b-bag ko... Y-yung remote sa gate.. E, nawala ko ata..."
Sagot ko kay Meme.
"Ah, ganun ba? Kaya pala hindi mo nabuksan ang gate. Hala sige na dear, pumasok kana at nang makakain."
Sabi ni Meme at naunang pumasok. Napabuntong hininga nalang ako.
_________________
After I took a bath, naka-indian sit ako ngayon sa kama ko. In front of me was the things in the bag I thought was mine. What was here were four folders with resume in it, a scholar's form and also NSO,pati binder.
I took my liberty to read her resume. Yes, you read it right. Her resume, babae po siya. Here it goes.
Name: Charmagne M. Lavilles
Hmm.. Kakaiba ang name niya, parang champagne lang.. Tapos may picture niya sa upper right side. That smile, ang ganda ng pantay niyang ngipin, tapos may mga dimples pa siya. Ang shape ng mukha niya, seems familiar to me.
B-day: Oct. 10, 1998
So she's just 16? Ambata pa niya and next month will be her birthday.
Height: 5'9
Wow! Matangkad siya ha. Hanggang san niya kaya ako. 5'5 lang kasi ako.
Weight: 55kg
Hahaha ambigat niya, sabagay matangkad siya kaya ganun nalang siya kabigat.
Ipinagpatuloy ko pa ang pagbabasa tungkol sa kanya. Ang pangalan ng mga magulang niya, saan siya pinanganak at pati contact number niya. Itetext ko nalang din siya para humingi ng sorry at isauli ang bag niya.Pinakialaman ko na gamit niya, kaya nilubos ko na lang. Binuksan ko ang binder niya. Napa-wow ako. Maganda ang handwriting niya. Wala siyang mga erasure. Mahilig din pala siyang magdoodle, ang cu-cute; isang babae na parang nagdi-dribble ng bola, may nag-spike ng bola, may nagba-bat ng baseball, may nagki-kick ng soccer, may nagfi-fencing, at nagta-track in field na doodle. Halos lahat ng pages mayroon. Therefore, mahilig siya sa sport at kulay green pa talaga ang doodle niya.
"Same kami ng favorite color!"
"Di ba halata na green din favorite color niya?"
Sabat ng utak ko.
"Kumusta kaya siya ngayon?"
Tanong ko sa sarili ko.
"Siguro di pa yun nakauwi dahil hanggang ngayon hinahanap pa niya bag niya."
Sabi ng utak ko.
"At baka sa kahahanap ng bag niya, tumawid siya sa kalsada tapos sa sobrang pag-iisip niya ay di niya namalayan na may paparating pala na malaking truck tapos nahagip siya."
Dagdag pa ng konsensya ko.
"Naku! Di na niya hahanapin ang bag niya. Iniwan niya sa kung saang mesa e. Wala na yung pakiaalam sa bag niya."
Sabi ng utak ko. Niligpit ko na ang gamit niya at binalik sa bag. Bukas ibabakik ko nalang sa kanya.
"Itext mo na o di kaya'y tawagan mo."
Sabi ng utak ko.
"Oo na, ito na."
Sagot ko sa utak ko. Imagine, may utak ako. Lol..
So, I composed message to her."Hi Charmagne Lavilles. Si Dennise ito. Nasa akin ang bag mo. San tayo magkikita bukas at nang makuha mo na ang bag mo."
Sent....... 3x.
"Naku.. Makikipag eyeball kana niyan bukas. Excited ka na ba?"
Sabi ng utak ko.
"Whaetever!"
Sagot ko sa utak ko. Pero Walang reply. After 5 minutes, wala pa ring reply.
"Tawagan mo nalang kaya."
Sabi ng utak ko.
Calling 09084348639....
Pagkaring ay kinancel ko na agad. Kinakabahan kasi ako bigla. Iba yung naramdaman ko.
"Napaghahalataan talaga ang may kasalanan. Isang malaking goodluck nalang Dennise."
Sabi ng utak ko.
"Arrgghh... Bahala ka nga!"

BINABASA MO ANG
"Miss Green" (AlyDen - GxG)
FanfictionSa isang iglap, at dahil sa isang simpleng babae. Lahat ng paniniwala ko nawala. Lahat ng pinaghahawakan ko nawala. Lahat ng meron ako gusto ko sa kanya. Ayokong maging mali. Natatakot ako. Pero dahil sa kanya gusto kong subukan. "We live in awfull...