...Ben kendime has bir kadindim. 1.65 boyunda esmer denilecek kadar siyah tenli,buyuk kara gozleri,koyu kahve rengi saclari,gah zayif gah sisman gozuken-tum siradanliklara ragmen kimseye benzemeyen kadindim. Ne kadar ozensiz gozuksemde kendime has bir guzelliyim vardi,gech farkina varmishdim ama vardi. Ne giyersem yakishiyor demiyorum ama yakishani bulup giyme konusunda iyiydim dogrusu. Nerde ne yapilacak,ne giyilecek,nasil davranilacak ben hep iyi bilirdim. Bir erkeyi nasil mutlu edilir,bir ilishki nasil yurutulur,nasil kadin gibi kadin olunur, hepsini ama hepsini biliyordum. En iyi yemekler hep arkadash ortaminda bizim evde yapilirdi,en iyi sharaplari ben alirdim,en guzel filmler benim sechdiklerim olurdu genelde...
Ama bazen olmuyor... En iyi olmak,en iyi olmak ichin chabalamak yetmiyor. Ihanet keskin bichak gibi saplaniyor kalbinin ortasina. Nefes alamiyorsun,koshmak istiyorsun dizlerinde derman olmuyor,aklin kalbin verdiyi emeklere yanib kavruluyor. Hersheyini,hersheyini,yillarini verdiyin... Yutkunamiyorsun... Hersheyden,herkesten en dipte,en sonda sanirsin kendini. Alchalmish,sovulmush,kovulmush. Kendine guvenini kayb edersin. Mahv olursun,mahv olursun. Tutunacak dal ararsin,bir teselli,bir umut... Ama anlarsin. Bu sondu diye anlarsin...
. . .
Universiteyi bitirdik... Nazli bir dersanede matematik oyretmeni olarak ishe bashladi. Bense 8 ay sonda bi bankada ish buldum. Okulu yeni bitirmish biri ichin chok iyi ishdi. Nazli okulu bitirdiyimiz yaz Samsunda tanishdigi bir cocukla nishanlanmishti. O kadar yakishiyorlardi ki. Ismi Mertdi. Nazliyi chok seviyordu. 28yashindaydi. Kendi ishi vardi. Gelicek sene evleniceklerdi Nazli onun evine tashinacakti. Bu yuzden duyunu hich beklemiyordum Nazliyi benden alicakti diye ama hish shubhesiz bir gun bu ayrilik yashanocakti...
Cemalla biz de iyiydik. Bazen kavga ediyor,kusuyor bi kach gun sonra barishiyorduk. Hich buyuk kavgamiz olmadi bizim. Hep kuchuk sorunlar,kiskanchliklar... O da kendi ishini buyutmush kafesini book cafe yapmishdi. Artik Istanbulun en buyuk ve en meshur book cafesinin sahibiydi. Gunler gechiyor,buyuyorduk,ish guch derken ne kavgaya zaman vardi ne tartishmaya.
. . .
Korkdugum ve en mutlu oldugum gun yetishmishdi. Nazlinin duyunu... Kir duyunu olucakti... Bir otelin bahchesinde kirmizi ciceklerle suslenmish masalarin ichinde beyaz gelinlikde melek gibiydi canim.arkadashim. her sheyi her ayrintisina kadar beraber yapmishtik. Sade gelin olmayi tercih etmishdi daha rahat etsin diye. Ama yine chok guzeldi. Ben de kipkirmizi uzun sirti achik abiye giymishdim. Saclarimi ormush en guzel takilarimi takmishdim. Her shey o kadar guzeldi ki,arkadashlarimizin en ozel gununde Cemalla kendi duyunumuzmush gibi seviniyor eyleniyorduk.
1 hafta once Nazli eshyalarini Mertin evine tashiyinca o kadar aglamishdik ki... 6 senelik hatiralar,beraber gechirdiyimiz onca aci tatli gunler... Bir film sheriti gibi gozumun onunden akip gitmishdi. Ama shimdi onu boyle mutlu gorunce hersheyi unutuyor mutlu olmasini istiyordum sadece.
Ve ishte duyun pastasi kesildi. Birazdan Nazli gelin ciceyini aticak. Herkes arkasinda toplandi. Nazli donuyor gozuyle beni ariyor. Biliyorum banim tutmami istiyor. Arkadashlarimiz geri sayiyor 5 4 3.2 1
Nazli ciceyi atmiyor bana dogru geliyor. Ciceyi bana veriyor
"Siradaki gelin Sen ol Suu" diyor. Allahim ruyami bu?! Cemal karshimda diz chokmush elinde tek tashla. Gozlerimden yashlar akiyor. Bi Nazliya bi Cemala bakiyorum.
"Benimle evlenirmisin,Su?" Herkes sus kesildi bana bakiyor. Tanrimm... Bu gecenin kahramani neden bir anda ben oldum ki...
"Eveettt" diyorum dushunmeden Evetttt...
En dogru anda en yalnish karari verdiyimin farkinda deyildim...
