Shofor surekli konushuyordu. Bazen hich dinlemesemde otelimin semtini bana anlatirken dushunduyum onca karmashik sheyden anlik da olsa arinmish nasil bir ev bulacagimi, yeni bir hayata nasil bashlayacagimi dushunmushdum. Tabii yine shoforu duymamishdim. O yuzden kalicagim semt hakkinda yeniden sorma gereyi duydum.
Piazza Navola meydanina yakin kuchuk fakat guzel semt olarak bilinen Piazza della Cancelleriadaymish otelim. Shofor semtin tarifini nasil becermishdi bilmiyorum ama siyasete baglamishdi. Vatikan ve San Marinoyla ilgili bir sheyler anlatiyordu. Evet yine onu duymuyordum. Ustelik yagmur bashlamishdi. Uchaktan indiyimden ilk defa ushuduyumun farkina vardim. Evet hava soguk denile bilecek kadar serindi. Istanbulun alishkin oldugum agustos sicagi yoktu ve ustum chok inceydi. Kendime sarilib kollarimi siki siki tutdum. Kendime sarilmaya ihtiyacim vardi.
Ishte... Bir kach gunluk belki daha fazla bana ev olucak otele ulashmishdik. Yagmur daha hizli yagiyor. Roma tum kadimliyi, tum ihtishami ile karshimdaydi. Buram buram ashk kokuyordu...
Rezidensa Navona First apartmanin bir katindan ibaretdi. Resepsiyondaki yakishikli ve has italyan cizgilerine ve aksanina sahib adam ishlemlerimi hal ediyor. Otelin dish goruntusunden chok daha iyi odanin ichi. Kuchuk,shirin ve chok temiz. Meydanin merkezine dogru achilan kuchuk bir penceresi var. Ve pencere bir suru rengarenk chicheklerin satildigi chichekci manzarali. Bu beni keyiflendiriyor. Umarim her sabah ben kalkmadan gelir de bu chichekci uyandigimda bu manzarani gormek shahane olur. Aslinda tashindan topragindan ashk akan bir shehirde chichekciyle gune bashlamak istemek chok sachma. Offf yeterr!!! Kafami karincalar basmish gibi salliyor dushunceleri atiyor hemen dusha giriyorum. Bir an once bu shehri gezmek,keshf etmek ve en onemlisi yemek yemek ve en guzel kirmizi sharapin tadina bakmak istiyorum.
Sicak suyla bulushan tenim tum yorgunlugu unutmaya hazir sanirim. Kisa sachlarimi kurutmam pek de zamanimi almiyor. Bavulun en dibine koydugum yagmurlugumu bulmak beni baya bir zorlasa da sonunda resepsiyondayim. Tum parami yanima aldim. Aslinda nakit chok az bishey var. Hepsi kredi ve "kara gun" kartimda. Aslinda o "kara gun"un bu kadar chabuk ve bu shekilde geleceyini asla tahmin edemezdim. Ustelik Romadayim. Burda kara gunmu olurmush... Palavra... Geride birakdigim her sheye inat bir italyan gibi yashamanin tadini chikarmaga hazirim!!! Emin adimlarla o 30lu yashlarin bashinda gosteren gorduyum ilk italyan yakishikliya yaklashiyorum. En iyi pizza ve sharap bula bileceyim en yakin restorani sormak ichin tabii. Adini soylemishdi sanirim. Neydi? Hah Aldo... Sanirim en sik kullanilan bir erkek ismi.
Aldo sagolsun bana en ince ayrintisiyla anlatdi hangi restorana gitmem gerektiyini. Sonra bir Romapass satin almam gerekdiyini bununla ucretsiz tashima araclarindan ve ucretsiz muze girishlerinden yararlana biliceyimi soyledi. Nasil bishey oldugunu anlatmaya chalishiyordu ama shimdilik gerek olmadigini soyledim. Tam chikacakken Aldo bi de eyer zamanim azsa ve Vatikana gitmek istiyorsam online rezervasyon yapmam gerekdiyini onerdi. O kisacik sachlarimi nasil salladim bilmiyorum ama pek bir havalica "hayir vaktim chok" dedim. Ve bunu soylerken chok kendimden emindim. Burda omrumun sonuna kadar yashiya bilirdim...
Yagmurluguma sarilib oteldekilerin tavsiyesi uzerine Campo De Fiori ye dogru yurumeye bashladim. Chok uzak diyildi ama yine lenet olasa kafam dushuncelere dalamadan edemiyordu. Oyda etrafda bakilicak, sevilecek ve uzerinde dushunulecek onca sheyle doluyken ben Istanbulu, o lanetli geceyi dushunuyordum. Hah Annemi aramaliydim. Telefonumu kuchuk sadece cuzdan ve telefon ichin kullandigim chantamdan chikartiyorum. Hatlar buraninkine baglanmish artik. Chok guzel. Ama boyle chok yazar yeni bir hat almam gerekdiyini dushunuyorum.
-Su! Indinmi uchaktan? Iyimisin? Neler oluyor kizim?
-Anneee. Iyiyim, indim ve otele yerleshdim.
-Chok merak etdik seni... Kendini toparlaman ichin bu kafa dinlemece sana iyi gelecek kizim. Lutfen bir shey dushunme ve paraya ihtiyacin olursa ara.
- Tamam anne tamam. Kendine iyi bak...
Bashka bir shey duymak istemeyercesine telefonu hemen kapatiyorum. Kach kere anneme ben temelli gidiyorum dedim ama ishte yine kendi bildiyini soyluyor... Beni chocuk gibi gormekden hich vaz gechmediler... Bazen hakli da chikmiyor deyiller...
Bu meydan da her kes bi sheyler satiyor. Achik pazar gibi. Yagmur daha dinmediyi ichin her kesde bir koshushdurmaca. Havada keskin baharat kokusu var. Sanirim cheshid cheshid baharat satilan yerin tam onundeyim. Bakiyorum onumdeki baharatlara. Chok azini tanisam da bir chogunun ne olmasi ilgili hich bir fikrim yok. Havadaki bu koku yeniden bana nasil ach oldugumu hatirlatiyor ve etrafa biraz daha bakinib oteldeki cocugun dediyi restorani buluyorum. Lievite Farino. Hizla ona dogru yuruyor ve bir an once karnimi doyurmak istiyorum.
Hem icheride hem disharida masalar dizilmish. Chok sakinleshdirici bir ortam. Ismini bilmediyim bir italyan sharkisi chaliyor. Icheriye gechmiyor disharidaki yerlerden birine oturuyorum. Karshimda muhteshem manzarasiyla campo del fierre,romada bir pizerriadayim ve kendime komik seslense de bu an burda chok mutluyum...
Turk erkeklerini andiran gorunushe sahib esmer garson sifarishlerimi aliyor. Bol peynirli pizza ve garsonun onerisi uzerine fiyati makbul olanlardan bir kadeh sharap rica ediyorum. Aslinda italyan makarnasi,dondurma,tiramisu,espresso hepsinin tadina bakmak istiyorum ama bir peynir tabagi istemekle yetiniyorum. Nasilsa hepsinin tadini ezberliycek hatta belki bazilarindan bikacak kadar vaktim olucakti....
Ishte o muhteshem goruntu ve kokusuyla pizzam karshimda. Beni doyuracak kadar buyuk diye dushunuyor bashka birshey siparish etmeye ihtiyach duymuyorum. Tabi parmesan,mozarella ve adini bilmediyim daha iki cheshidden olushan peynir tabagim ve sharapim da geliyor. Pizzadan bir dilim ayiriyor once kokluyor sonra tadina vara vara yiyiyorum. Biber,zeytin,domates,mantar,sucuk ve muhteshem hamuru ve hangi cheshid olduguna dair hich bir fikrim olmayan peynir. Bu kadar lezzetli olacagini tahmin ede biliyordum ama bu kadar mutluluk verici ola bileceyini dushunmemishdim. Neredeyse pizzanin yarisini bitirmishdim sharapi unutmushum. Umarim biri bana bakmiyordur chunki deminden achgoz gibi yiyordum pizzayi. Sharapdan bir yudum aldim arkaya yaslandim. Sanirim doymushdum. Tabi kalan pizzayi ve peynir tabagini da bitirecekdim ama once biraz nefes alayim dedim. Bilinchsizce sigara aramaya bashladim. Oysa hich kullanmiyordum. Universite yillarinda bir kach kere arkadash ortaminda gaza getirilmeyi saymazsak eyer hich sevmiyordum ama shimdi sanki yillardir kullaniyormush gibi ciyerimin sigara ichin tutushdugunu hiss ediyordum. Sharapdan bir yudum daha aldim.
Hayir hayir hayir. Bu donemin beni boyle etkilemesine izin vermeyeceyim. Pizzayi bitirib tum cheshid peynirlerden bir parcha alin sadece tadina baktim. Ve sharapimi bitirdim...
Hafif bashim donuyordu sharapta ve uykusuzluktan. Ama hich kalkmak istemiyirdum. Yagmur dinmishdi toprak kokuyordu her yer. Bir double espresso soyledim. Telefonumu chikartim internetin shifresini sordum garsondan.
Ve ishte ding dang ding dang ding dang... Whatsapp dinmiyordu...
