Bu gece hich buyumediyimi,buyuyemediyimi fark etdim. Cekdiyim acilarin aslinda me kadar anlamsiz oldugunun, yanimda annemle babam oldugu surece diger butun sheylerin nasil kucuk,basit kaldigini hiss etdim. Kucuk bir kiz cocuguydum bu gece . Istanbuldaki evimizde,bahchedeki salincak sallanir gibiydi hayat-guzel,sade ve gamsiz. Annemle babamin ashiri doz sevgilerini hiss etmek hich ama hich bu kadar mutlu etmemishdi beni. Mutluluk aslinda tam olarak ne hiss etdiyimin tanisi deyil. Bashka birshey bu. Daha ote. Hafiflemishtim,kanat chalmishtim ve sanki gerchekten goklerdeydim. Bu gune kadar bu sevgiyi boyle yogun hiss etmediyim ichin kendime kiziyordum. Nasil olurdu da bunca yil kayitsiz kalmishdim,dunyadaki en yuce sevginin beni boyle shimartmasina izin vermemishdim? Nasil olurdu da buyuduyumu zann etmishdim oysa ki babamin kucagini annemin sut kokulu,sicacik koynunu ozlemishdim. Utanmasam cocuklukta oldugu gibi girib yanlarinda uyurdum bu gece. Chok ozlemishim chok... Chok ihmal etmishim... Chok gormezden gelmishim...
-Annem...
-Kuzum...
-Babacigim..
-Soyle,yavrum
-Iyi ki varsiniz,chok seviyorum sizi.
Bir anneme bir babama sokuluyorum, bir gun yanimda olamama ihtimalinin korkunclugu sariyor ruhumu. Hep oyledir,birini sevdiyimi ne kadar derinden hiss ediyorsam o kadar chok canim yaniyor ya birgun yanimda olmazsa deye. Kara fikirleri kafamdan atib,gecenin tadini chikariyorum.
Annem,babam,Nazli,Bayaj Cecilia,Aldo,Mehmet ve ben kocaman bir aile olmushtuk bir kach saatin ichinde. Mehmetin misafiriydik..chalishdigi barin sahibinin restoraniydi. Her ulkenin mutfagindan yemekler vardi neredeyse. Kendimi o kadar iyi hiss ediyordum ki,bir kach saat evvelki sohbet aklimin ucundan gechmiyor, ustunde dushnme gereyi duymuyor,anin tadini cikariyordum. Ortamdan ve annemle babamin verdigi sevgi ve guvenden yeniden 17yashinda gibiydim. Ve Mehmete goz gore gore kur yapiyordum. Bunu niye ve nasil yapiyordum bilmiyirum ama dediyim gibi gaza gelmishdim. Mutluluk ve guven bashimi donduruyordu,son zamanlarin en shahane gecesini yashiyordum ve kadinsi hisslerimi de azad etmishdim. Mehmet bunun farkindaydi ve ola bildiyince sogukkanli ve sakin davraniyordu. Daha chok babamla sohbet ediyor,Aldoyla shakalashiyordu. Ben gerchekten chok deyishmishtim. Mehmet benden kuchuktu,25ine yeni basmishti ve ben asla kendimden kucuk erkeklerle ilishgi yashayamam hatta o gozel bakamam diyen biriydim. Ama bu farkliydi. Mehmet olgundu... Yashini ele vermiyor,bir kadina nasil davranilir chok iyi biliyordu. Kibardi,anlayishliydi,asildi ve yakishikliydi. Chok yakishikliydi. Evet... Hem de chok. Simsiyah gozleri atesh parchasiydi sanki,arkaya taradigi sachlari da gece gibi siyahdi. Araya bi kach beyaz sıkishmishdi ve bu ona oyle bir hoshluk katiyorduki... Bu gece bashim kah annemin kah babamin omuzunda Mehmetden ayirmadim gozlerimi. Bazen goz goze geldik yine kachirmadim gozlerimi. Ateshinin ichime dushmesini,beni sarmasini istedim. Dushuyordu hiss ediyordum. Gece gozleri kalbime hitab ediyordu. Beyaz gomlek,siyah bir jean siyah bir ceket giymishdi. Goz goze geldiyimizde gulumsuyor,alt dudagini isiriyordu. Ayrintilara variyordum-heyecanlaniyordum,bunu beklemiyirdum ama pir pir atiyordu kalbim. Nazli bi bana bi Mehmete bakib goz kirpiyordu. Ne demek istediyini tabii biliyordum,hiss etmishdi. Zaten etmemek ne mumkun,cocugu gozlerimle yiyib bitirmishdim.
Butun gece ashik olmaga dogru giden o yollarda yurudum durdum. Bi yanimda annem,bi yanimda babam ve Nazlim chok guvendeydim,rahatdim,huzurluydum. Yeni bir bashlangica hazirdim da. Mehmet... Gozlerindeki atesh kalbime dushmushtu bile gecenin sonunda...
