...Hersheyi dibine dibine,hissederek,en kichik detaylari bile aklima kaziyarak,sevginin de nefretin de en derinini oyrenerek yashamayi Nazlidan oyrendim... Bir yemek yapiyorsak onu oyle herhangi bir yemek gibi deyil,soganin,domatesin,etin,peynirin ne bileyim ishte hersheyin ruhuna dalipta yapicaz. Mesele tavugun yanina kremanin yakishtigini,tarchinla elmanin muhteshem uyumunu,cevizle sarimsagin verdiyi eshsiz lezzeti once keshf edicez sonra her lokmanin hakkini vere vere yeyicez...
Makiyaj yapiyorsak o sabah kalbimizi dinliycez,gorselliyimize ruh halimizi katicajmishiz. Uzgun ve yorgun hiss eden birinin kirmizi rujla dishari chikmasi yalan konushmasi kadar iyrenchmish... Ya da nesheli,ashk dolu bir kadinin sonbahar gibi gozukmesi chok sachmaymish... Hakliydi... Bir ishi yaparken once,hersheyden ve herkesden once kendi fikrimizi almak zorundaydik...
Tam da her sheyi dolu dolu yashamayi oyrenmishken, hich hesaba katmadigim duygular ichimde parvazlamaga bashladi.
Bir cocuk var. Ne ismini biliyorum,ne bashka birshey.Okuldan sonra Nazliyla surekli takildigimiz bir kafe var. Orda garson. Hakkinda bildiyim tek shey garson olmasi. Ama boyle garson gibi de davranmiyor. Mekan sahibi desen deyil... Boyle mekan sahibininin shimarik arkadashi gibi.bashka garsonlar gibi onluk takmiyir,seslendikden iki dakika sonra bakiyor... Ama bir fena bakiyorr... Mavi gozlu,esmer tenli,uzun boylu... Hafif sivru burnu,sanki ruj surmush gibi pembe rengi dudaklari,kahve rengi normal erkek sachindan uzun sachlari... Bilmiyorum... Neden onunla bagli hersheyi bu kadar ayrintiyla kafama kazidim ama... Sifarishleri verinceye kadar ellerim terliyor... Bu chocugun uzerimdeki etki bir garsonun mushteri uzerinde biraktigi etkiden chok daha fazlasi... Sifarishleri alarken gozunu defterden ayirmiyor, uzaklashtimi ama gozunu hep uzerimde hiss ediyorum. Eriyorumm.. o mavi gozlerin sicaginda eridiyimi hiss ediyirum... Ama en zoru bunu Nazliya chaktirmamam...
Gitdiyimiz her yerde mekandaki tum yakishiklilarin listesini chikaran Nazli bu garsonu nedense fark etmemish. Bashka zaman olsa asla kachirmazdi bu chocugu. Hemen 3 5 laflama,bi bakish suzme,bi dudak bukme bi gulush atma hooop chocuk ashik olmush bizim kiza. Allahim nasil yapiyordu asla bir fikrim yok. Ama shu salak garson gozunu uzerimden chekerse iyi olucak yoksa ateshden yanacagim...
2hafta oldu garsonun kafesine ugramayali. Bu gun ama okul chikishi arkadashlarla toplanib yilbashi partisini konushucaktik. Toplanti yeri o kafeydi. Kafenin ismini duyunca karnim karincalanmaya bashladi.
Ilk defa birinden hoshlanmishdim. Hem de ukala bir garsondan...
Arkadashlarla toplanti zamani gozlerimle her yeri didik didik yapsam da bizim garsonu goremedim. Her halde ayrilmishdi ishten. Ichten iche chok kotu hiss ediyordum,uzulmushdum,hem de chok. Ilk hoshlantimdi bea... Boyle bitmeseydi... Neyse herkes bisheyler konushuyor,bisheyler sifarish verib duruyor. Bi tek ben boyle her konuya fransiz kalmish oturuyorum,chabuk kalkalim diye dua ediyorum,bizimkilere de mashaAllah bi ishtah bi ishtahh. Neyse ki,bir karara varmishlar,yedikce beyinlerimi achildi ne. Yilbashi partisini shu kafede kutluycakmishiz. Allahhhhhh derdimm daha 1saat once duysaydim ama shimdi bi shey ifade etmiyor ki... Chocuk yok... Ay acaba shu garsonlardan birinemi sorsam nerde sizim o ukala desem. Yok anam ismini falan da bilmiyorum hem sorup napicamki...
Boyle kendimi yiyib yiyib bitirdim eve kadar. Tabi ben ichimi yerken Nazli da bosh durmadi bashimin etin yedi neyin var diye. Allahtan eve vardigimizda konu yilbashi elbisesine kaymishdi da kurtulmushdum...
Sabah kadarrr deli gibi elbise kombinledik. Nazlinin elbiseler bana buyuk oldugundan herkes kendi garderobuna bakiyordu,ara sira Nazlinin bi turlu erimek bilmeyen kichina gobeyine oturub agliyorduk ama sonra diyordum ki, kizim napicaksin benim gibi zayif olmayi shu balik etinle universitede kendine hayran birakmadigin insan kalmadi insan,erkegi gechtim yaa insan diyorum, teselli oluyordu o da zaten hemen. Uzun giyinib soyunmadan sonra alish verish yapmaya karar verdik...
