...Yilbashi yaklashiyordu. Aralikla beraber yilbashi suslemeleri bashlamishti. Bugun 8aralik. Hz.Meryem ananin gunahsiz gebe kalmasinin kutlandigi Festa Immacolata (Lekesiz). Ve o demekdir ki,Noel ichin geri sayim bashladi. O kadar sevinchliyim ki,cocuklar gibi neredeyse. Hem Noel Romanin ihtishamina ihtisham katmish,hem de Nazlilarla annemle babam gelicekler. Shu bir kach ay bana o kadar guzel sheyler katdi ki... Bayan Cecilianin kafesinde ashpaz olarak chalishiyorum. Sabahlari genelde pizza,oylenleri pasta ve corbalar akshamlari bruschettadan yana oluyor sifarishler. Bazen hangi sifarishi hangi mushterinin verdiyini bile anlaya biliyorum,tecrubemden dolayi deyil aslinda - artik insanlari iyi taniyorum. Burada-her yerde metal rengli pishirme aletlerinin oldugu bu kuchuk ve temiz mutfakda hayatimin hich bir doneminde oldugum kadar mutluyum. Sabahlari genelde Cecilia hanimla birer turk kahvesi icherek bashlariz gune,yine bayan Cecilia ile bitiririm gunumu bu kez bol sarimsakli bruschettayla bir kadeh sharap eshliyinde.
Romada havalar hich o kadar sogumadi daha,noel ishiklarinin cham agachlarinin yaratdigi yilbshi havasi olmasa hich hissetmiyorsun kishin geldiyini. Ben yine de memnunum. Kafede 2usta oldugu ichin bazi gunler oylene kadar bazi gunler oyleden sonra chalishiyorum. Chalishmadigim zamanlar Noeli karshilamaya erken hazirlanmish Piazza Veneziaya,Via del Corsoya,Via del Condottiye ugrardim. Kupeye benzer shakir shakir ishiklari,agaclari ve unlu marka magazalarinin buyuleyici noel dekorlarini izlemekten doymuyordum. Her shey o kadar canliydi ki. Insanlarin yuzunde hep bir neshe. Herkes hediye,evleri,kendileri ichin birsheyler alma telashinda. Guzel bir telash bu,guzel sheyler hep bunlar. Aklim hep universiteyle birge kutladigimiz o yilbashinda. Ozluyorum... Cemal aklimin ucundan gechmiyor ama o gunlerimi ozluyorum. Erken genclik yillarimi,Asliyi,arkadashlarimi,ilk ashk heyecanimi,tecrubesizliyimi ozluyorum... Kantinin,sinif odalarinin kokusu geliyor sanki burnuma,Asliyla yashadigimiz o chati katli evi ozluyorum... Galiba en chokta o evi istiyorum. Nasil mesuttuk biz orda,nasil gamsizdik. Tek derdimiz sinavlardi,sorulardi,kitaplardi. Aslinin kilolari,benim sivilcelerim, Aslinin basenleri,benim kashlarim. Dert etdiyim sheyleri ozluyordum,shimdi ne sivilcelerim vardi ne de bazilari dokulduyu ichin kashlarimda boshluklar,ne Asli vardi ne de her hafta buz dolabinin ustunde yenilenen ama bir turlu yapilmayan diyet listesi. O gunlere donmek ichin birchok sheyden vaz gecherdim. Ben sadece bir universiteli genc kiz olmak yeniden o heyecani tatmak istiyordum. Ne ashk,ne meshk ne bashka birshey. Istediyim tek shey arkadashlarim ve o yillardaki kendimdi. Burnumda tutuyordular,burnumda tutuyordum... Son 1haftadir geceleri deli gibi agliyor,hatiralari didikliyordum deli gibi. En kuchuk ayrintiyi bile kachirmamaya chalishiyor her sheyi tek tek hatirlamayi basharinca sanki yeniden yashiyor gibi oluyordum. Yine gozlerimi kapadim, Asliyla ayni evde achdigimiz onca sabahdan birini hayal etmeye bashladim. Ding ding...
Istemsizce gozlerimi achtim,telefona uzandim,o kadar chok aglamishtim ki telefonu iyi goremiyordum bile.
Mehmet Italy kishisinden mesaj vardi:
"Uyudunmu?"
Mehmetle hosh olmayan tanishlik sonrasi yeniden karshilashtik ve ayni shefden ders aldik. Arkadash denecek kadar yakin deyildik ama ara sira o bizim kafeye ugruyor,bazen de ben onun barmenlik yaptigi bara gidiyordum akshamlari. Gecenin shu saati onun uyumamasi normal ama bana mesaj yazmasi biraz anormaldi. O yuzden cevap yazmak istemedim. Telefonu kapadim ve yeniden hatiralara gomuldum.
Ding dang ding dang
Bu gece bana huzur yoktu orasi kesindi de bu adam gecenin bu saati neden bana yazip duruyordu ki?!
"Su?"
"Yarin sabah ishin yoksa kahvaltini beraber yapalimmi?"
"Yarin sabah chalishiyorum."
"Ok o zaman aksham bara ugrarsan
olurmu?"
"Akshama bashka pilanim var"
"Tamam o zaman oburu gun kahvalti nasil?"
"Hey senin derdin ne? Ne bu israr? Bisheymi oldu?"
"Hayir aslinda. Uzun zamandir gorushemedik o yuzden.."
"Tamam. Bakariz. Yarin aksham haberleshiriz"
"Rahatsiz etdim,kusura bakma. Iyi geceler :("
"Neden yuzunu astin?"
"Uykunu boldum sanirim sen de sinirlendin."
"Hayir sinirlenmedim ustelik uyumuyordumda"
"Ne yapiyordun peki?"
"Ozluyordum"
"Kimi?"
"Gencliyimi..."
":)) yashlandinmi?"
"Bilmem..."
"Istanbulu ozlemishsindir sen"
"Galiba,bardamisin hala?"
"Evet,burdayim"
"Geleyimmi?"
"Yorgun deyilmisin?"
"Yorgunum"
"Dinlen o zaman"
"Konushmaya ihtiyacim var"
"Sen iyimisin?"
"Deyilim"
"Gel o zaman..."
Yatagimdan firladim. Bana noluyordu boyle? Nereye gidiyordum gecenin bu vakti? Daha kach kere oldu bu adamla gorusheli shimdi ona dertlerimimi anlaticaktim? Kafamda gitsemmi gitmesemmi tereddutleri vardi ama bi baktim ki kapinin onundeyim. Kendimi durduramadim,bi taksiye atladim ve bi kach sokak otedeki barin karshisinda buldum kendimi.
Montuma sarildim,donmek istedim,ne ishim vardi ki burda,ne diyecektim elin adamina,ah aptal kafam sicacik yatagindan kalkip geldinya buralara.
-Su,gelsene,montumu alip chikalim,arkadash benu idare edicek daha sakib bir yerde konushuruz.
Ah kahr etsin yakalanmishtim. Ne ishi vardi ki disharida?
-shey,ishin varsa ben eve doneyim.
-sachmalama canim aa geliyorum hemen.
Nerdivenlerde durmushtu hava almaya chikmishti her halde. Beni nasil tanidi peki? Gece siyah bi de siyah jeanim ve montumla geceden sechiliyormuyum sahi? Nasil tanimasin ya oyle kos kos barin karshisinda daha kach kishi dikilirki.
-Iyi akshamlar. Nasilsin?' Omuzuma dokundu.
-Hii. Korkuttun.
-Afedersin,icherisi tiklim dolu oldugu ichin arka kapidan chiktim
-seni de ishinden ali koydum
-yok bugun erken chikma sirasi bendeydi. Nereye gidelim? Ne ichmek istersin?
-shey aslinda,sakin bir yere
-bu saatte sakin yerler kapalidir hadi bana gidelim evim yakin.
Yuzune dik dik baktim kufur etmek tokatlamak istedim ya da yetishkin kadinlar gibi kibarce redd etmek...yapamadim
-tamam,ne taraftan
Demekle yetindim...
