Για ένα χρόνο...

Που πήγαν όλοι απόψε?

-Χάρη, δεν μου έδωσες ποτέ την ευκαιρία να σου εξηγήσω. Άνοιξε την κουβέντα που κανείς από τους δύο δεν ήθελε, επιτέλους κάποτε ο Ανδρέας.

-Ρε Αντρέα, περασμένα ξεχασμένα, τι να λέμε τώρα, σιγά. Εγώ τα έχω ήδη ξεχάσει όλα. Του είπε με περρίσια άνεση και τσούγγρισε το ποτήρι του στο δικό του ο Χάρης.

-Τόσο γρήγορα; Τόσο εύκολα; Δηλαδή είσαι... είσαι καλά; είπε τραυλίζοντας και με μια ταραχή που ο Χάρης ένιωσε να απολαμβάνει.

-Και βέβαια είμαι καλά. Εντάξει κοίτα, δεν ήταν και το καλύτερο μου όταν το έμαθα, αλλά οκ, τι να κάνουμε συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες. Καλύτερα άλλωστε που ήρθαν έτσι τα πράγματα....ξέρεις τελικά.... νομίζω ότι εγώ δεν είμαι για σχέση,...βλέπω ότι είμαι πιο καλά μόνος μου, να κάνω ότι θέλω, όποτε το θέλω, με όποιον θέλω. Του είπε τονίζοντας την λέξη «όποιον», λίγο παραπάνω από τις υπόλοιπες. Και ένιωσε μια μικρή ικανοποίηση όταν είδε την απογοήτευση στα μάτια του Αντρέα. Έπαιρνε την μικρή του εκδίκηση και το ευχαριστιόταν περισότερο από όσο είχε φανταστεί.

-Θέλεις να πεις ότι εγώ δεν σήμαινα κάτι για εσένα; τον ρώτησε ενώ κατέβαλε τεράστια προσπάθεια να μην καταλάβει ότι η φωνή του είχε ήδη σπάσει.

-Αντρέα μου, είπε τρυφερά και έβαλε το χέρι του στο μάγουλο του. Γιατί τα σκαλίζεις τώρα; Ήμασταν σε μια σχέση που ήταν ψεύτικη, κοροϊδεύαμε ο ένας τον άλλο.... Εντάξει υπήρχε χημεία και ταιριάζουμε σαρκικά.... αλλά μέχρι εκεί. Δεν είσαι καλύτερα τώρα που χωρίσαμε; Γιατί εγώ να σου πω την αλήθεια μου, είμαι πολύ καλύτερα.

-Πως... και εγώ καλά είμαι αλλά...

-Δεν έχει αλλά... μην σκας βρε ....άλλωστε εσύ θα είσαι καλύτερα με τον Μιχάλη από ότι με εμένα, είπε με πίκρα και αμέσως μετάνιωσε που τον είχε αναφέρει. Σίγουρα τώρα ο Αντρέας θα καταλάβαινε ότι τον είχε πειράξει αυτό και θα πήγαινε τσάμπα όλο το θέατρο που έπαιζε τόση ώρα.

-Με τον Μιχάλη; Με τον Μιχάλη δεν μιλάμε καν... είναι δειλός και... και ... είναι γελοίος...

-Καλά, αδιάφορο μου είναι το τι κάνετε με τον Μιχάλη... τέλος πάντων... Θέλεις ακόμα ένα ποτό;

-Θέλω εσένα Χάρη. Του είπε και έβαλε το χέρι του επάνω στο δικό του πλέκοντας τα δάχτυλα του στα δικά του. Τον κοιτούσε μέσα στα μάτια και περίμενε μια απάντηση, ένα νόημα για να σιγουρευτεί ότι και αυτός τον ήθελε.