Για ένα χρόνο...

Το πάρτι!

Η Σοφία είχε απλώσει όλα της τα ρούχα στο κρεβάτι και τα κοιτούσε ξανά και ξανά στηρίζοντας τα με την κρεμάστρα μπροστά στο σώμα της. Κοιτούσε στον καθρέφτη το είδωλο της και τίποτα δεν της άρεσε. Γύριζε εκνευρισμένη μέσα στο δωμάτιο και έβριζε που δεν μπορούσε να βρει κάτι να φορέσει. Τον πανικό της διέκοψε η Έλενα που χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα πριν της απαντήσει. Όταν είδε το χάος μπροστά της έβαλε τα γέλια. Άρχισε να εξετάζει ένα, ένα τα κομμάτια που είχε απλώσει παντού και τελικά σήκωσε στον αέρα ένα στενό μαύρο φόρεμα. Το έδωσε στην Σοφία η οποία ξίνισε το πρόσωπο της για να της δείξει ότι διαφωνούσε με την επιλογή της αλλά την αγνόησε. Της είπε ότι είχε ένα ζευγάρι παπούτσια και ένα κολιέ που θα απογείωναν το σύνολο της και τελικά η Σοφία αφού ένιωθε πως δεν είχε άλλη επιλογή συμφώνησε.

-Δεν καταλαβαίνω γιατί σήμερα έχεις τόσο άγχος τι θα φορέσεις, την ρώτησε όταν επέστρεψε στο δωμάτιο της με τα παπούτσια και το κόσμημα. Η Σοφία είχε ήδη φορέσει το φουστάνι και η Έλενα πήγε πίσω της να της κουμπώσει το κολιέ περιμένοντας την απάντηση της.

-Γιατί θα είναι και αυτός στο πάρτι... με την γυναίκα του! Και πρέπει να δείχνω θεά... δεν θέλω να με δει ο Γιάννης και να σκεφτεί πως καλύτερα που δεν κάναμε κάτι. Θέλω μόλις με δει να.... Να πάθει εγκεφαλικό. Ο μαλάκας... που μου την έπεφτε ενώ είναι παντρεμένος...

Η Έλενα γέλασε αλλά δεν είπε τίποτα. Καταλάβαινε τι ήθελε η Σοφία και φρόντισε να την βοηθήσει να ετοιμαστεί. Όταν πια τελείωσαν ήταν μια κούκλα, ήταν τόσο περιποιημένη και εντυπωσιακή, τόσο λαμπερή. Βγήκε στην υποδοχή και τα βλέμματα όλων που έπεφταν επάνω της την έκαναν να νιώσει πως σίγουρα θα πετύχαινε τον σκοπό της. Κοίταξε γύρω της διακριτικά για να δει αν αυτός είχε φτάσει εκεί αλλά απογοητεύτηκε όταν δεν τον βρήκε ανάμεσα στον κόσμο, θα προτιμούσε να δει την είσοδο της και τον κόσμο που την κοιτούσε έτσι εκείνη ακριβώς την στιγμή αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Ο Χάρης και η Άννα που ήταν από ώρα έτοιμοι μόνο που δεν χειροκρότησαν όταν την είδαν. Δεν πρόλαβαν όμως να της πουν πολλά αφού πολύ σύντομα εμφανίστηκε και ο Γιάννης με την γυναίκα του. Η Σοφία ένιωσε την καρδιά της έτοιμη να σπάσει τόσο δυνατά που χτυπούσε. Τέντωσε το κορμί της ώστε να στέκεται όρθια σωστά και έπαιζε με τις τούφες από τα μαλλιά της καθώς μιλούσε και γελούσε με τον Χάρη και την Άννα, χωρίς ουσιαστικά να τους λέει κάτι. Πετούσε σκόρπιες λέξεις και γελούσε σαν χαζή ενώ οι άλλοι δύο, μην έχοντας άλλη επιλογή ακολουθούσαν τον δικό της ρυθμό.