Deel 5

795 26 2
                                    

Ik hoop uit alle macht dat hij er niet over begint. Het liefst zou ik het uit willen schreeuwen " Wolfs help me! Red me!" Of nog beter "Wolfs ik hou van je!!" Maar die gedachte kan ik wel vergeten. Wat moet zo'n knappe hunk als hij nou met een slet zoals mij? Helemaal niks. Het was maar een klein stukje rijden naar het bureau en voor ik het door heb zijn we er al. Wolfs heeft niks gezegd! Ik voel me opgelucht. In de auto kan ik namelijk geen kant op. Als we uitstappen wil Ik het liefst heel hard wegrennen en nooit meer stoppen, Maar Ik weet dat dat geen optie is. We lopen langzaam, voor mij net iets te langzaam naar binnen. Eenmaal binnen gaan we allebei op onze plek zitten. Laten we eerst wat informatie over hem opzoeken stelt Wolfs voor. Ik knik afwezig en even later dringt het pas tot me door: Informatie opzoeken! De lelijke grijns van Henk flitst door mijn hoofd. Ik moet hem stoppen, maar ik kan het niet. Ik laat mezelf van de stoel vallen en doe alsof ik flauwval. Eef! Hoor ik Wolfs roepen. Maar ik geef geen krimp en blijf liggen. Wolfs knielt bij me neer. Eva! Eva!! Eefje! Iedereen die aan het werk was op het bureau is in een cirkeltje om ons heen komen staan. Ik moet stoppen. Iedereen maakt zich zorgen en ik doe alsof ik bij kom. Eva! Ik wil zitten zeg ik Wolfs en samen met hulp van Romeo word ik weer in mijn stoel gezet. Voor me word een glaasje water door Theo neer gezet. Ik knik dankbaar, maar drink het niet op. Eigelijk heb ik best wel dorst, Maar ik kan het niet hebben: Ik ben te dik. Het is me gelukt. Wolfs zoekt niks op over Peter nu. Moet ik de volgende keer weer nep flauwvallen. Nee dat kan niet. Wat moet ik dan wel doen? Er zit maar een ding op en dat is het zo snel mogelijk vertellen aan Marion...

Heeyy :) wie lezen dit eigelijk allemaal echt? En is het wel leuk? Hebben jullie tips? En ja ik weet dat lees tekens een slecht punt zijn.. 😁

No trust - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu