No trust - Flikken Maastricht

Deel 36

De volgende ochtend
Ik vul een emmer met IJSKOUD water en zet hem in de tuin. Nu wachten tot Eva en Wolfs beneden komen. Ik kijk naar de tijd, het zou niet lang meer duren..
Als ze even later beneden zijn kijk ik Wolfs sluw aan. 'Je bent het niet vergeten hé..' Kreunt hij. 'Nee hoor, Ik heb zelfs alles al klaar gezet.' Zeg ik terwijl ik mijn tong uitsteek. 'Klaar gezet voor wat?' Mengt Eva zich in het gesprek. 'Wolfs heeft een weddenschap verloren en moet een emmer ijskoud water over zich heen gooien.' Leg ik uit. 'Dat moeten we vast leggen of niet Flo?' Hij knikt zielig waardoor Eva en ik moeten lachen. Snel lopen we naar het tuintje. Eva maakt foto's terwijl Wolfs vloekend de emmer over zich heen gooit. 'Godver de...' Schreeuwt hij, het klingt grappig.

Maandag ochtend
Deemsie pov:
Ik ben blij als dan ein-de-lijk de wekker gaat. De hele nacht heb ik wakker gelegen, Ik ben super zenuwachtig, want vandaag is mijn eerste schooldag! Eva brengt me, gelukkig! Half negen begint het en ik wil zeker niet te laat komen dus begin me snel aan te kleden. Maar, wat moet ik eigenlijk aan? Wat dragen kinderen bij mij in de klas? Ik besluit een soort kleren aan te doen die Eva altijd draagt. Ik trek een basic shirt aan en een zwarte broek. Ik trek er een zwart leren jack overheen en zwarte laarzen met korte hakjes. Ik bind mijn haar met een zwart elastiekje in een hoge staart. Ik doe een laagje mascara op en loop naar beneden. Gek genoeg zit Eva al beneden. 'Ha Deems, ik dacht al dat je vroeg op zou zijn.' Ik lach naar haar, wat is ze toch lief! 'Gaat het nog een beetje?' Ik haal mijn schouders op. Ze wrijft wat over mijn rug. 'Maak je geen zorgen, je kan het wel.' Weer haal ik mijn schouders op. 'Je hebt vast geen honger.' Dit keer kan ik duidelijk nee schudden aangezien ik al misselijk wordt bij de gedachte. Eva lacht naar me. Als we samen mijn tas hebben ingepakt gaan we nog even met Gentle lopen. 'Hij mag wel mee in de auto met het ophalen en wegbrengen.' Ik kijk Eva dankbaar aan en gniffel, dat gaat Wolfs nóóit goed vinden. Om 8 uur zijn we thuis en stappen in de auto. Als het kwart over 8 is zijn we aangekomen. Ik geef Gentle nog een dikke knuffel en hij likt over mijn hand, het maakt me sterk. Samen lopen we het lokaal binnen. Ik had gedacht dat we vroeg zouden zijn, maar eigenlijk zit iedereen er al. Ik zie dat iedereen me aankijkt. 'Dag Deemsie, leuk dat je er bent!' De juf hurkt zich bij mij. 'Wel een beetje spannend hé.' Weer knik ik ja terwijl ik naar de grond staar. 'Dat snap ik wel, maar je hoeft je geen zorgen te maken hoor.' Verlegen bloos ik een beetje. 'Naast Lotte is nog een plekje.' Ze wijst naar het achterste hoekje van de klas. 'Dat is wat achterin.' Meld ze tegen Eva, die dankbaar knikt. 'Kijk maar wanneer u gaat, desnoods mag u blijven.' Zegt ze nog tegen Eva en loopt daarna weer weg. 'Klaar voor?' Vraagt ze lief. Ik slik 'denk het.' Fluister ik terug. Ik  neem afscheid van haar met een knuffel en hang mijn jas en tas aan de kapstok. Dan loop ik langzaam naar het tafeltje achterin. 'Hoi!' Zegt het meisje die als ik het goed onthouden heb Lotte heette. Ik lach kort terug en ga ook zitten, automatisch zo ver mogelijk bij haar gedaan. Ik staar naar buiten terwijl Lotte een tekening maakt. Kleuren zou ik ook wel leuk vinden, maar ik heb geen idee waar de papiertjes of potloden liggen. En ik durf het ook niet echt te vragen.. Ik kijk naar een rij bomen met daar achter een weiland met schapen. Ik schrik op uit mijn gedachten als er een bel gaat. Ik kijk naar de klok: Half negen. De juf stopt met praten met een paar ouders op de gang en doet de deur achter zich dicht. Ze gaat voor de klas staan en begint te vertellen. Eerst het ze iedereen welkom. 'Vandaag hebben jullie, zoals waarschijnlijk al gezien een nieuw meisje in de klas.' Ik merk dat ik rood wordt. 'Deemsie wil je even naar voren komen?' Nee durf ik niet te zeggen en loop langzaam naar voren. Ik staar naar de grond. 'Dit is Deemsie. Wil je wat over jezelf vertellen?' Ik denk.. Wat kan ik over mezelf vertellen? Dat ik een lelijk slet ben of dat ze mij verkracht hebben.. Nee, dat zou ik maar niet vertellen. Ik schud nee en hoop dat niemand boos word. 'Ik hoop dat jullie Deemsie een beetje helpen jongens, nou ga maar weer zitten.' Ik loop weer terug naar het tafeltje van Lotte. 'Nou we gaan snel beginnen met rekenen, pak allemaal maar je boek en schrift en natuurlijk... 'Je uitrekenschrift...' Roepen ze in koor. Ik vind het maar een beetje vreemd. Iedereen begint te rommelen. Ik kijk naar Lotte en doe haar na. Voorzichtig trek ik mijn laatje open en haal er een boek uit en twee schriften met cijfers. 'Maak het boek maar open op bladzijde 45 en werk maar even zelfstandig.' Ik kijk naar een paar sommen en probeer ze met moeite te maken. Ik word geïriteerd van mezelf als het niet lukt. Na een paar minuten heb ik nog niks op papier heb staan. En na een kwartier heb ik allemaal door gekraste dingen. Juf Rachel komt naast mijn tafeltje zitten. 'Snap je het nog niet?' Ik schud verlegen nee terwijl ik naar het papier staar. Ik durf nooit mensen aan te kijken. 'Wacht maar even' stelt ze me gerust. Ze komt terug met vijf velletjes papier en wat kleurpotloden. Teken maar wat. Ik besluit een tekening te maken voor Eva. Ik pak een grijs potlood en begin wat te schetsen tot ik een idee heb.

Dat ik in de kerstvakantie over school schrijf....😂😂 Dikke kuss mij💖