Deel 23

430 14 1
                                    

Wolfs:
Eva heeft me verteld dat ze een nachtmerrie heeft gehad, maar dat ze geen trauma heeft overgehouden aan haar vader en aan de ontvoering. Is dit ook zo?

Deemsie:
Ik hoorde Eva en Wolfs gisteravond nog praten. Misschien houdt ze wel echt van me. Ik kijk op mijn wekker. De rode cijfertjes geven 06.00 aan. Eva zou zo wel komen. Het is Maandag dus dat betekent dat Eva en Wolfs moeten werken en ik nog meemag. Later kon dat niet meer had Eva me verteld, maar nu mocht ik altijd in spreekkamer spelletjes enzo doen. En Mechels, die vrouw die er voor gezorgd heeft dat ik hier mag blijven let altijd een beetje op me. Ik mag haar wel, maar toch vind Ik ook haar een beetje spannend. Wat ik verwachte gebeurd. Eva komt mijn kamer in en ik doe alsof ik slaap. Je best doen Deemsie! Neem ik mezelf voor. 'Deemsie schat, word je wakker?' Langzaam open ik mijn ogen en ga in mijn bed zitten. Tot Eva's grote verbazing aangezien ik altijd onder mijn dekens wegkruip. Eva legt wat kleding neer. 'Als je aangekleed bent mag je beneden komen en Wolfs is al beneden dus daar hoef je niet bang voor te zijn. Ik kijk haar aan. Nu! Bedenk ik in mijn hoofd. En ik geef een kort knikje. Ik zie pretlichtjes in Eva's ogen komen. Ze probeert niet te laten zien hoe blij ze hiermee is. Ze lacht breed naar me en loopt snel naar beneden. Waarschijnlijk om het grote nieuws aan Wolfs te vertellen denk ik in mezelf. Ik betrap mezelf op een lach op mijn gezicht... Zou het dan eindelijk toch allemaal goed komen?

Eva:
Bijna rennend kom ik van de trap af. 'Wat is er met jou aan hand?' Grapt Wolfs. Deemsie glimlach ik. Ze ging rechtop in bed zitten inplaats zichzelf te verbergen en knikte naar me! Ik zie dat Wolfs ook blij is. 'We gaan het halen met haar eef.' Ik knik.

Even later:
Met z'n allen stappen we uit de auto als we bij het bureau zijn aangekomen. Deemsie heeft een tasje mee met allemaal leuke spullen zodat ze zichzelf niet kan vervelen. Trots als pauw loop ik naar binnen, Alsof het mijn eigen dochter is. Zolang wij op het bureau zijn mag Deemsie tegenover mij zitten. Ze begint aan een kleurplaat die ze heel netjes binnen de kantjes inkleurt. Wij beginnen ook met ons werk en na een tijdje moet Deemsie naar de spreekkamer. Aangezien we wat belangrijke en geheime dingen moeten regelen. De dag duurt lang, maar dan mogen we eindelijk naar huis en ik haal Deemsie op uit de spreekkamer. Als we thuis zijn ploffen we op de bank neer. 'Wat willen de dames eten?' Chinees antwoord ik voor ons allebei. 'Met chocomelk?' Dit keer knikken we allebei ja. Wolfs verdwijnt uit de Ponti. Hij had geen zin meer om te koken en ging het afhalen. We zitten samen op de bank. 'Zullen we weer een film kijken?' Haar derde keer vandaag dat ze ja knikt. Wat ben ik trots op haar! Alleen moeten we eerst een leuke film uitkiezen op Netflix. We kiezen uiteindelijk voor Flicka, een paardenfilm. Deemsie vind hem super spannend en als Wolfs er is geeft hij ons het bord op schoot, zodat we niet bij de tv weg hoeven. Wolfs gaat ook zitten. Na het eten laat ik mezelf in de bank vallen zucht ik diep. Huisje.. Boompje...Beestje... Beestje? Een huisdier?! Een hond of iets? Die zijn goed te vertrouwen voor kinderen. Deemsie houdt wel van dieren, wat ik kan zien aan de manier hoe ze naar de film kijkt. Ik zou het vanavond met Wolfs overleggen. Ik denk dat ze het geweldig zou vinden. Na de film is ze doodmoe en breng ik haar naar bed. Als ik beneden kom kijkt Wolfs me lief aan. We lopen naar elkaar toe, even wilt hij me kussen. Ik wil ook. Oppeens zie ik in zijn gezicht het gezicht van mijn vader en ik wend mijn hoofd af. 'Sorry eef, ik wou je niet laten schrikken' 'Oh het geeft niet hoor' bloos ik. Het is nogal ongemakkelijk en ik staar naar zijn schoenen. Dan bedenk ik me de hond weer. 'Oh trouwens' begin ik het gesprek weer, 'Ik wou je nog wat vragen' Als we samen op de bank zitten zegt Wolfs 'Brand maar los' 'Je hebt ook gezien hoe Deemsie vandaag in die film zat toch? Ik dacht als we nou een hond nemen, dat kan haar van haar vertrouwen afhelpen' 'Ja! Dat is best een goed plan' Samen gaan we nog even achter de laptop zitten zoeken naar hondjes. We zien een paar leuke. 'Morgen veder?' Vraagt Wolfs als ik moet gapen. 'goed plan' en dan duiken ook wij ons bed in.

Deemsie:
Ik lig in bed, maar kan toch niet slapen. Ik denk na over wat er is gebeurd de afgelopen weken. Wat is er veel veranderd! Eva weet nog best wel veel niet van mij... Als ik morgen nou tegen Eva praat.. Alleen tegen Eva.. Zou dat goedkomen? Vast wel toch? Ik hoop dat ik haar gelukkig kan maken, want volgens mij weet ik ook nog niet zo veel van Eva... Ze is net naar bed gegaan. Hoe zou ik haar blij kunnen maken? Misschien als ik morgenochtend beneden ontbijt maak. Dan moet ik wel vroeg op.. Want het is morgen Dinsdag en dat betekent een weekdag voor Eva en Wolfs. Wacht, grinnik ik in mezelf. Hoe moet ik eigelijk ombijt maken? Ik kan nog geen ei koken! Misschien is het toch niet zo'n heel goed plan. Maar wat dan? Dat bedenk ik morgen wel, want ik merk dat ik al een beetje moe begin te worden. Ik ga op mijn zij liggen en val in een diepe slaap.

Eva:
Nog even denk ik na over Deemsie, maar val daarna ook in slaap... Nee, het is geen slaap... Het is een nachtmerrie... Dezelfde nachtmerrie als gisternacht. Ik wil dit niet!

1001 woorden😂 Ff een lekker lang deeltje :P neem me mijn leestekens niet kwalijk 😁
Dikke kuss mij💖

No trust - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu