No trust - Flikken Maastricht

Deel 17

Nee Eva. Geen gekke dingen in je hoofd halen! Misschien verbeeld ik me het alleen dat ze bang voor hem is.. Ik wou dat ik deze gedachte kon geloven.. Met een zucht loop ik naar binnen. Ha Deemsie, ik heb goed nieuws: Je mag vanavond met mij, Marion en Wolfs mee. Ik zie dat haar glimlach verdwijnt toen ik Wolfs naam zei. Hé, wat is? Ben je niet blij? Ik kniel bij haar neer en houd haar dunne handjes vast. Je kan me alles vertellen Deemsie, alles! Ik.. Ik ikuuhh ben een beetje ba..hang voor Wolfs zegt ze zacht. Ik kijk haar doordringend aan. Dat is echt niet nodig. Je kan Wolfs vertrouwen. Ik vertrouw ook geen mannen, maar hem wel. Echt waar. Echt? Echt en ik glimlach kort. Nou zullen we dan maar gaan? Ze kinkt enthousiast en loopt stoer voor me uit. Maar als we langs de eerste mannelijke agent komen pakt ze mijn hand vast en verschuilt ze zich achter me. Ik doe alsof ik het niet merk en loop gewoon door.

Even later:
Dankjewel voor alles Marion! Zeg ik als we bij de ponti aankomen. Ik heb mijn spullen in mijn koffer terug gestopt en ga weer met Wolfs in de ponti wonen. We knuffelen en Marion stopt een briefje in mijn hand. Snel stop ik hem in mijn jaszak. Met Deemsie aan de hand en Wolfs voor ons met de koffers lopen we met z'n allen de ponti in. Op naar een nieuw begin, een nieuwe start.

Het is vandaag niet voor niks vrijdag de 13de... Hoe hebben jullie deze flikken loze- vrijdag overleeft? En iemand een goede psygiator? Dikke kuss mij💖