Deel 27

357 14 2
                                    

Deemsie:
Weer open ik langzaam mijn ogen en knipper tegen het felle licht. Mijn hoofd bonkt nog steeds, maar het is al minder erg en ik besluit het te negeren. Langzaam en moeizaan ga ik tegen het bed zitten waar ik aan zit vastgeboden. Als Jonathan de kamer binnenkomt wend ik mijn blik af, die gozer is geen blik waard! Hij maakt me los en duwt me op het bed, waar hij me opnieuw vastknoopt. Ik weet wat er gaat gebeuren. Hij gaat me verkrachten en inderdaad even later komt hij hard in mij...... Ik probeer me te verzetten, maar hij is sterker. Gillen kan ik niet door de tape over mijn mond. Na een pijnlijk halfuur gaat gelukkig de deurbel en stopt Jonathan met mij verkrachten. Inmiddels hij stopt nu even.. Wie weet wat me straks te wachten staat... Ik hoor dat er een man en een vrouw voor de deur staan. Ik wil gillen om hulp, maar mijn mond is afgeplakt en ik heb nergens meer energie voor. Gespannen luister ik af. Zou Eva me nog komen halen? Zijn dit haar mensen? Of zijn dit de mensen voor Jonathan. Een vrouw? Nee dat kan niet.. Jonathan had alleen maar mannen vrienden zodat die mij ook is even konden mishandelen en verkrachten. De grootste lol hadden ze dan. Maar een vrouw? Zou zei anders ook? Met vrienden een meisje verkrachten... Heeft hij dat van hun en doet Jonathan het nu ook. Of misschien wel andersom, heeft die man aan de deur het van Jonathan. Ik moet in mezelf blijven geloven neem ik mezelf voor, ondanks ik weet dat ik allang niet meer sterk ben.. Ik kom hier wel uit.. Hoe weet ik niet, maar het lukt wel. Ik bedoel..? Eva komt me toch ooit wel halen? Dat had ze beloofd. Ik richt me weer op het gesprek, maar zo heel veel kan ik niet horen.. Hoe erg ik ook mijn best doe ik hoor alleen geroezemoes... Ik moet hier weg! Het schiet door mijn hoofd. Ik laat mijn tranen vrije loop en ruk aan mijn polsen en enkels waar al aardig striemen omheen zitten. Ik heb het gevoel dat ik gek word. Todat ik weer op aarde beland door een harde knal, een dichtgegooide deur. Heel even is het stil. Dan hoor ik rennende voetstappen de trap op komen. Wat staat me te wachten?



Sorry voor dit korte deel!😁😅 de volgende wordt langer, beloofd! Wat staat er met Deemsie te gebeuren...? Wordt vervolgd x
❤️❤️❤️Slaaplekker alvast❤️❤️❤️
Dikke kuss mij💖

No trust - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu