Save Me [Meanie]

9

Öğretmenden özür dileyerek sınıfa girdi MinGyu. WonWoo'nun yanındaki yerini aldı. WonWoo he zamanki gibi uyuyordu ama yanına birisinin oturduğunu hissedince kafasını sağına çevirip yanına oturana baktı.

"Bu kadar uzun mu sürdü?"

"Sen olsaydın belki daha kısa sürebilirdi."

"Kapa çeneni."

WonWoo sinirlenerek tekrar kafasını sol tarafa çevirip pencereden dışarı bakarak kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Yanakları resmen alev almıştı.

"Kıpkırmızı olan yanaklarını uzun boyum sayesinde görebiliyorum. Ayrıca hala uyanık olduğunu da görebiliyorum Wonnie~ Aww kızarınca daha tatlı oluyorsun~"

WonWoo sıranın altından MniGyu'nun bacağını tekmeledi. MinGyu'nun ağzından kaçırdığı "Ah" çığlığıyla tüm sınıf onlara dönmüştü.

"Bir sorun mu var MinGyu?"

"Hayır öğretmenim, bacağıma kramp girdi sadece. Özür dilerim."

"Bir daha dersimi bölmezsen sevinirim."

"Tamam öğretmenim. Özür dilerim."

MinGyu sinirli bir şekilde WonWoo'ya bakarken WonWoo elini ağzına bastırarak kahkahalarını tutmaya çalışıyordu. Tekrar içindeki zambağın köklerini daha derinlere saldığını hissetti. Gülüşü, bu ani durumla soldu.

MinGyu onun gülmeyi kesmesi için eliyle bacağına vurdu. Daha doğrusu bacağını hedeflemişti ama eli WonWoo'nun başka yerlerine kaydı. Kesinlikle yanlışlıkla(?) olan bir şeydi. WonWoo bu ani temasla gözlerini büyütmüştü. MinGyu ise en az WonWoo kadar kızarmıştı.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

MinMin: Hey! Ne yapıyorsun?

Wonnie'm: Ödevlerimi bitirdim, yatakta uzanıyorum. Sen ne yapıyorsun?

MinMin: Sıkıntıdan ölüyorum. Yatakta yanında olmamı ister misin?

Wonnie'm: Sana ne oldu Min?

MinMin: Ne olmuş?

Wonnie'm: Bir çıkmaya başlamadan önce daha masumdun sanki?

MinMin: Bunların hepsi senin yüzünden Wonnie~

Wonnie'm: Benim ne suçum var?

MinMin: Benimle olan her temasın beni fazlasıyla heyecanlandırıyor Wonnie~

Wonnie'm: O zaman bir daha sana dokunmayacağım.

MinMin: Bana bu kötülüğü yapma Wonnie~

Wonnie'm: O zaman sen de konuyu sürekli o tür şeylere çekme!

MinMin: Ne tür şeylere bebeğim?

Wonnie'm: 'Bebeğim'? Pardon?

MinMin: Benden kısa ve çelimsizsin. Bebek gibisin işte. Ama benimsin~

Wonnie'm: Ben eşya değilim.

MinMin: Ah, üzgünüm. Sen bundan hoşlanmıyordun.

Wonnie'm: Evet, beni sahiplenme.

MinMin: Ama Wonnie~

Wonnie: Aması filan yok. Bir daha olursa beni unut MinGyu.

MinMin: O kadar mı nefret ediyorsun?