Bir Elveda Hikayesi

taşınmış? taşınmış.

Dört yıl önceye geri döndük. Kaldığımız yerden devam. Multide Betül var.

Barışın ağzından(yine)

Kapıyı bi kadın açtı. Sanırım yağmurun annesiydi. Kısa boylu ve şişman. Yağmurla uzaktan yakından bir alakası yoktu. Neyse. Heyecandan sesim titrer diye korkmama rağmen konuşmaya başladım.

"Şey... Merhaba. Ben şeyi soracaktım..."

Ibrahim araya girdi.

"Yağmur u."

"Siz kimsiniz? "

Dedi kadın. E haklı. Lönk diye konuya girdik.

"Ben Barış Karaman. Yağmurun okuldan arkadasiyim. Bu da ibrahim. Benim arkadaşım. "

"Yağmur artık bu evde oturmuyor evladım. "

Yuh. Bu yaşta ayrı eve mi çıktı?

"Yani izmirde akrabalarimizin yanında kalıyor. Üç arkadaş gittiler. Belki tanirsin; Tuğçe ve Savaş. "

Savaş. Savaş. Ve yağmur yıllardır benim olduğum şehirde miymis?

"Bende izmirde okuyorum. Şey hangi okula gittiğini öğrenebilir miyim? "

"Saymaz Koleji."

"Teşekkür ederim iyi günler. "

Kadın tam kapıyı kapatacakti ki arkadan Betül geldi. Bi bu eksikti. Orospu. Zamanında nasıl korktum senden. Belki de yağmur bunun yüzünden gitmiştir? Nasi kardessen artık.

"Selam barış Naber? "

Sesini sikiyim senin.

"Sanane"

"Ah canım hala yağmurun hayatını mahvetme imkanım var biliyorsun dimi?"

"Umrumda mi sence"

"Belki yağmur seviyodur hayatı ha?"

"Hiç bişey yapamazsın"

" bal gibi de yaparım. "

"Bekliyorum. Anandan ayrıl da gel izmire. "

"Şuan gelemem ama eğer bulusursaniz en mutlu zamaninizda hayatiniza sıçıcam. "

Sürtuk gülümseme sini attı ve kapıyı suratıma kapattı. Ibrahim de mal mal suratıma bakıyordu.

"Sikerim abi ben bunu. "

Dedi.

"Ama çok güzel kız yani. "

"Bi sus amk. "

Dedim ve eve yürümeye başladık.

Selam okuyucularım artık okul olduğu için ara sıra böyle kısa bölümler yazacağım. Iyi geceler hepinize.