3.BÖLÜM-KAZA

466 40 3
                                    

Arabaya atladığım gibi qaza bastım ,bu o kadar iyi geliyordu ki bana, sabah 7de bomboş Mumbai sokaklarında tam qaz bebeğimle gezmek çok güzel oluyordu.Düşüceler beynimde savaşırken ,mantığım bağımsızlık ilan etmiş ve sadece gözlerimi takip ediyordu. Arkadan gelen korna sesiyle bir anda kendime geldim ve freni basıp trafik işıklarında durdum.Aslında kötü araba kullanmam amma nerdeyse her sene adeta dejavu gibi aynı olayı yaşıyorum.

Sonra Bir anda uzaktan gelen bir çocuğa gözüm takıldı.Küçücük tü,masum, daha dünyanın acımasızlığını anlamayacak kadar küçük ama bir o kadar da tatlı, çok şirin bir kızdı .Melekler yer yüzüne geldi söyleselerdi ,kesinlikle onun bir melek olduğuna inanırdım.Melek gibi olan bu çocuk bana hiç yaşayamadığım çocukluğumu hatırlatdı ve sonra aklıma yine bir sürü fikir geldi.

Acaba onun da hayatı benimki gibi mi?

Annesi var mıdır?

Babası onu çok seviyor mu?

-diye içimden soruları dizerken bir anda duyduğum çığlıkla yine frene bastım ve bir şeye dan diye çarptığımı farkettim.

-Kahretsin , Allah kahretsinn. O an benim yüzümden bir can daha hayatını kaybeder diye düşünmekten kendimi alamıyordum . Bu zamana kadar hiss etmediyim kadar çok acı,üzüntü ve telaş hiss etmiştim. Koşar adımlarla arabanın önüne geldiyimde artık dizlerimin beni kaldıramadığını hiss etdim, dizlerimin üstüne çöktüm ve başımı yere yasladım.O anda fark ettim ki,bunca yıl yaşamadığım ya da yaşamaktan kaçtığım bütün hisleri -hüzün ,keder ve sevinç hissini- bir çırpıda yaşadım .

Gerçi evet artık hep kazanan tarafdım,aldığım saysız hesapsız mülkler, kazandığım bir çok ihaleler vardı, lakin hiç bir zaman bunlara sevinmedim,sevinemedim.Hep bu kazandıklarımın ödediyim bedellerin diyeti olduğu aklıma geldiyinde bir türlü sevinemedim hiç birine ve şimdi bu kadar yıl sonra ilk defa içimde bir endişe ve korku yaranmıştı, ama sonucunda çok sevinmiş ve yıllardır bir tane çizik bile düşmeyen yüzüm gülmüşdü ilk kez .

KARAN BEYNİNDE GEÇMİŞİ İLE SAVAŞIRKEN YAPTIĞI HATA SONUCUNDA İLK DEFA BİR İNSAN İÇİN ENDİŞE ETMİŞ ,ÜZÜLMÜŞDÜ.ARABADAN İNDİYİNDE İSE GÖRDÜYÜ MANZARA KARŞISINDA SESSİZ KALMIŞ VE SADECE KAFASINI YERE YASLAYIP O GÜN İKİNCİ DEFA AĞLAYARAK TANRIYA DUA ETMİŞ VE BÖYLELİKLE DE AZ KALSIN KÜÇÜK BİR CANA MAAL OLACAK O KAZA İLE YENİDEN İNSANİ DUYGULARI GERİ DÖNMÜŞTÜ.

KAZADAN 5 DAKİKA SONRA....

ALİA

Ah Maya ah ,sana daha kaç kere söyleyeceğim , bu huyundan vazgeç diye, bak yine dikkatsizliyin neye sebep oldu.Bekle burda sen , ben bir ayağa kalkayım,sakın kıpırdama ,ben bir adama bakayım.

-Heyy iyimisiniz beyefendi, sizinleyim iyimisiniz....Huuu kime diyorum ben, adam gitti . Offff Maya gördün mü ne oduğunu. Ayağa da kalkamıyorum ki, bacağım ağrıyor. Maya uzat bakayım o şemsiyeyi bana bir dürtelim adamı, baksana transa geçmiş çoktan.

BİR ANDA MAYANIN KIKIRDAMASI SOKAKTA YANKI YAPMIŞTI.

ALİA

-Ya küçük hanım ,gülünüz-gülünüz ,sizin için sorun yokk,bakalım adam transdan çıkıp üstümüze saldırdığında, sonrasında da karakol köşelerinde müdire hanımı beklediğimizde de böyle güle bilecekmisin.

BİR AN MÜDÜRE HANIMIN İSMİNİ DUYUNCA MAYANIN YÜZÜ ASILDI VE TÜM MASUMİYYETİ İLE BAŞINI ÖNUNE EYEREK

Özür dilerim Alia- dedi.

ALİA

-Tamam tatlım,üzülme sorun yok şaka yaptım, nasıl olsa alışkınız.Dur bir daha dürtelim bu adamı.

YÜREGİNE  SORHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin