Yeni bir bölüm daha geldi , okumak isteyen var mı kiii.....
Lütfen yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyiniz :)
Sırılsıklam olmuş kadını daha fazla sık boğaz etmedi . Sessizce arabadan inişini izledi bulmuş olmanın sevinciyle . Babanne de arabadan inecekken durdurdu yaşlı kadını
" bir dakika babanne , acelen mi varr ?! " Yok olup gitmişdi gözlerindeki parıltı , acılarına şahit olan yaşlı kadın bile ona gerçeği söylememişdi "inanmıyorsun değil mi, sen de inanmıyorsun bana, sevdiğime " dedi gözleri kapıya takılırken daha bir kelime etmeden gitmesi için yaşlı kadının yolundan çekildi .
Yaşlı kadın da üzülmüşdü yaptığı şeyden dolayı . Ama olan olmuşdu artık. Bazen art niyetin olmasa bile yaptığın şeyler can yaka biliyordu .
İki kadın da sus pus olmuş vaziyetde oturdu tekli koltuklarda karşı karşıya .Suç işlemiş çocuklar gibi bir birinin yüzüne bile bakamıyorlardı .
"Suçluyuz !"
"Hatalıyız ! " dedi ikisi de bir anda . Anlamak güzeldi yapılan yalnışı . Yalnız telafi etmek en güzeliydi ki, iki kadın da atağa geçmişdi hemen .
"Özür dilemeli miyim ?! " dedi ne yapacağını bilemeyen Sonya . Suskunluğunu devam ettiren yaşlı kadın aniden sevinçle ayağa kalktı. "En iyisini yapalım bence , onu bebeğiyle görüştürelimm . Hem çok mutlu olur , hem belki bizi de affeder ..."
..........2 hafta so
Neredeyse 2 hafta geçmişdi sürpriz karşılaşmanın üzerinden .Ancak ne gelen olmuşdu ne giden . Karandan hiç bir iz yokdu .Bu durum her iki kadını üzse de Karanın da üzüldüğünü iyi biliyorlardı .
"Sen ara " dedi bir saatir elinde tuttuğu telefonu babanneye uzatan Sonya . " Hayır bence senin araman daha doğru ! " dedi elinin tersiyle telefonu geri çevirirken ."ya açmazsa ,ya teklifimi geri çevirirse ?! " dedi bu sefer de ağlamaklı sesiyle "merak etme bir kerecik telefonda bu ses tonuyla 'Karan' desen emin ol uçarak gelecektir Sonya ."
"Baksana iki hafta oldu ama bir kere arayıp nasılsın bile demedi. Belli ki çok kırılmış bize ."
" Haksız mı peki ?! " Dedi yaşlı kadın düşünürken ,ama cevap bur türlü ulaşamadı kulaklarına . Herkes kendince haklıydı bir parça da olsa , o yüzden cevap bile veremiyorlardı .
Eline aldığı telefondan Karanın numarasını tuşladı sonra da içinden geçenleri teker teker harflere döktü
" Hangimiz haklı, hangimiz suçlu bilmiyorum , ama tek bildiğim mutluluğa da üzüntüye de ortak olduğumuz . Yarın sabah cinsiyeti belli olacak , eğer öğrenmek istersen ..... " daha fazla da yazmadı birşey . Açık aşikar mutluluğa davet ediyordu bu kez .
Bütün gece bekledi durdu belki arar , en kötüsü mesaj atar diye . Ama bir tık bile yoktu .Erkenden hazırlanıp çıktı evden büyük bir heyecanla .Nihayet inatçı bebeğinin cinsiyetini öğrenecekti bugün . Tek temennisi tahlillerin temiz çıkmasıydı . Bu kadar çok yaklaşmışken , bebeğine birşey olsun istemiyordu .
Tüm geceyi bir Sonya değil Karan da iple çekmişdi. Nasıl mutlu olmuşdu Sonyanın mesajını okuduktan sonra . İki haftadır olan tüm kırgınlığı da kızgınlığı da uçup gitmiş yerini tatlı telaş almışdı . Bu güzel mesaja cevap vermek ne kelime elinde olsa uçarak giderdi Sonyanın yanına .Gel gör ki şehir dışında olmasl işlerini iyice zorlaştırmışdı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREGİNE SOR
Ficção Geral▪BİR KALBE MUHTAC İKİ KİŞİ... ▪KENDİNE AİT OLMAYAN KALBİ TAŞIYAN BİR KADIN... ▪ONDAN ÖLESİYE NEFRET BİR KOCA ... VE ...