SADİST MELEZ

BÖLÜM 4 "YOL"

Iyı okumalar

- evet anlattıklarından anlamam gereken senin benim babam olduğun annemin şeytan gibi bir kadın olduğu asla ona guvenmemem inanmamam gerektigi mi?

- böyle deyince kulağa çok saçma geliyor. ama evet bana inanmalısın.

Alayla

- sana neden inanıyım.
- neden inanmayasın
sesimi yükselterek
- büyü gibi şeyler yapıyorsun birden babanım diye ortaya çıkıyorsun annemin yalancı oldugunu söylüyorsun ayrıca çok tuhaf ve pis kokuyorsun.

hafifçe sırıtarak

- melez güçlerin düşündüğümden de çabuk devreye girmiş.

Şaşkınlıkla

- Ne

diyebildim. ne diyo bu adam ne içmiş bonzai falan mı? içti.acaba hafif tirstim. şimdi yani ıssız bir ormanda ne kadar bir kıza göre güçlü olsamda sonuçta o bir erkek ve benden uzun evet 1.80 boyu var. benim ancak 1.65 ama kısalığı seviyorum. neyse nerden bu konuya geldim. ben hah en son bu adamın bonzai içip içmediginden şüpheleniyordum.

- kızım diye demiyorum. Ama baya seneryo yazdın. dedi hafif sırıtarak.

gözlerimi olabildiğince açarak

- sen.... Na... Nasıl diye kekeledim.

Hafifce sırıtıp

- normal değilsin. normal değilim.normal degiliz. bi-

Aniden susup etrafına bakınmaya başladı.

- ne ol-

ne oldugunu anlamadığım bir hızla yanıma gelip ağzımı kapattı. gözlerimi olabildiğince açarak onu itmeye çalıssamda bir ses beni durdurdu. bunu mark denen adam demisti ama agzi bile kıpırdamıyor du. sanki kafamin içindeydi.

" sakin ol ve sessiz ol tehlikedesin azıcık sabret"

diyordu.ne kadar onu dinlemek istemesemde tehlikedesin sözcüğü ve az once yaptıkları beni biraz ürkütmüştü.tanrım neler oluyor bana yıllar gibi gelen ama sadece on dakika geçen bir sürenin ardından elini ağzımdan çekti.
ve olabildigince kısık bir ses ile

- artik vaktimiz yok annen geldi ve buraya canım kızımı buldum. sonunda demeye gelmediğine emin olabilirsin.

Agzimi açıcakken

- ister itiraz et ister isteyerek gel ama seni burda asla bırakmam bu zamana kadar sana babalık yapamamis olabilirim ama bunlarin bir açıklaması var. eger yanina yaklassaydim seni öldürecekler di.

Bogazimda bir yumru oluşmuştu. o yumruyu zorlukla iterek konusmaya çalıştım ve zor çıkan kısık ama titremeyen sesimle.

- kimler

dedim. ona inanmalimiyim bilmiyorum. aslına bakarsan bu kadar olan şeyden sonra ona inanmamam saçma ama birkere insanlara karşı inancım kırıldı.

evet uvey ailemin gerçek ailem olmadığını ogrendigimden beri kimseye güvenmiyorum. bunu öğrendiğimde daha 5 yaşındaydım ve bu bilmiyorum. kimseye güvenmemem gerektiğini hep bana hatırlattı. ama bu adam tuhaf ve icimden bir ses bu adama güvenebilecegimi söylüyordu.

belkide haklıdır. kaybedicek neyim var ki oturduğum kutukten kalkıp çantamı aldım. ve yüzü şaşkın bir hal almış. adama yani marka doğru yürüdüm. hafifce sırıtarak

- yuruyerek gitmicez umarım

dedim mark ise gamzelerini ortaya çıkarıcak biçimde sırıtıp.