SADİST MELEZ

Bölüm 13"ÖZELLİKLERİM"

okulun kapısından girdiğim anda zihnime bir sürü şey doluşmaya başladı sanırım ben yokken olanları kopyam bana aktarıyor bu kopya işi baya iyiymiş bunu öğrensem iyi olur büyük okul binasına doğru yürümeye başladığımda zil çaldı ve herkes bir anda hatta birkaç saniyede okulu boşaltmışlardı sonuçta vampir bunlar hızlı okulun duvarına yaslanıp emily beklemeye koyuldum bir yandan da bugün ben yokken olanları düşünüyordum ilk güne göre çok normal geçmiş gerçi ne bekliyorsam normal okul işte vampirler var diye olağanüstü birşey olacak değil ya gerçi vampirler var bundan daha olağanüstü ne olabilir sorusu kafamı da kurcalamıştı beni düşüncelerimden nihayet emilynin sesi ayırdı

- lexi güzel vakit geçirdiniz mi?

diye sordu alaycı bir şekilde hadi ama nasıl kaşlarımı çatarak

- nasıl gördün kopyam okuldaydı

- birbirimize bağlıyız derken lafın gelişi gibi yada dalga geçmiyordum benden uzaklaşınca nerede kiminle olduğunu görebiliyorum

- yuh ya ben şimdi sevgilim olsa biz öpüşsek sen bizi görecek misin

- iğrençleşme ona bir çözüm buluruz senin şey yapmanı izlemekten keyif almıyo- hey konuyu dağıtma lexi ile ne işiniz vardı

- bir yere gitsek anlatsam yan tarafımızda kurtlar varken ki kurtlara güvenmiyorum teyzemden bahsetmeyeceğim

duvardan cool duruşumu bırakıp arkamda elleri belinde emilyi arkamda bırakarak yürümeye başladım çok geçmeden emily de arkamdan gelip birlikte motora bindik ve çok uzun sürmeden büyük bir alış veriş merkezinin önüne geldik bu şehirde ne kadar çok alış veriş merkezi var birlikte avm ye girdik ve en üst kattaki yemek bölümüne çıkıp bir masa seçtik garson geldi ikimizde sıcak çikolata istedik garson gidip sıcak çikolataları getirdikten sonra konuşmaya başladım

- evet okulda yemek yedikten sonra lavobaya gittim işte mesaj geldi teyzemmiş annemle ilgili bir şeyler söyleyecekmiş bende gittim son-

- teyzen olduğunu iddea eden tanımadığın biriyle mi gittin ya sen çok zekisin lütfen zekanın yarısını bana ver

diye alay etti biraz haklılık payı var şimdi düşününce biraz aslında tamamen haklı ama bunu onun bilmesine lüzum yok kaşlarımı çatarak

- çok istiyorsan zaten bağımız var alabilirsin sözümü kesmeden dinle söz kesmek büyük kabalıktır sonra gittik bir cafeye konuştuk bana bir mektup ve kolye verdi daha okumadım tabi ki sana okutmayacağım aç kedi gibi açmış ağzını kapat sabah da mesaj gelmiş sesli mesaj

deyip telefonumu çıkardım ve sesli mesajı emilye dinlettim

- peki bu kadının yani annenin amacı ne çözmüş değilim ama dikkatli ol

ciddili konuşamamız bittikten sonra ben sıcak çikolatamı içtim ve birazda okuldan konuştuk dhampirlerin eğitimleri çok değişikmiş yani full dövüş eğitimi ders yok lisenin ilk yıllarında biraz ders görmüşler sonra hep dövüş dersleri emily normal olarak en iyileri kimin dhampiri sonuçta ama son söyledikleri beni endişelendirdi

- sürekli dövüşmeli ve rakiplerimizden güçlü olmalıyız benden güçlü birisi çıkarsa dhampir olarak bağımızı senin beni seçmeni önemsemeden başka bir dhampir yerimi alır

- hey senden güçlü biri çıksa bile onların ne dediği umurumda değil daha doğmadan nasıl oldu bilmiyorum seni seçip birbirimize bağlandıysak bunun bir anlamı olmalı sen benim olmayan kardeşim gibisin

cevap vermedi o da sıcak çikolatasını içtikten sonra birlikte masadan kalktık ve avm den çıkıp motora bindik ve ev dedikleri ormana ben oraya pek ev gözüyle bakmıyorum ormanın içinde köpeklerle dolu bir ev ne bileyim sanırım kurtlarla pek hoşlaşmıyorum kısa sürede ormanın önünde olduk ve o büyülü vampirlerin geçemediği aslında geçsede paramparça olacağı kalkandan geçtik tuhaf hiç kimse dönüp bakmadı eh bir zahmet artık bakmasınlar kaç gün oldu dört gün oldu galiba sanırsam bugünde amma düşündüm düşünmek falan oyalanıyorumda lexi verdiği mektubu okumak için de meraktan ölüyorum biraz ilerleyip evin kapısına geldik eve girmeden emily kolundan tutup kulağına yaklaşarak fısıldadım kurtlar ne kadar mütüşükli olmasada onlara has özel yetenekleri var neyse konuya geri dönelim emilye