SADİST MELEZ

BÖLÜM 20"ÖLÜM"

kime güvenebileceğimi asla bilemedim asla birine güvenemedim sevilmedim sevmedim bir ailem olmadı aslında güvenmek,sevgi ve aile kavramları bana yabancı hiç tatmadığım duyguları nasıl tanımlayabilirim ki? ama en iyi tanımlayabileceğim duygu varsa o da acı..... benim değil ama başkalarının benim tarafımdan acı çekmesi beni mutlu ediyor bu çok enteresan hatta psikopatça gelse bile tuhaf hayatım da tek enteresan şey bu olsa keşke. hey ben bir melezim cadı vampir kurt karışımı bir melez. hayatım da sadist ya da psikopatlığım ön planda olması saçma değil mi? evet bence de saçma.

süper ikili benim bildiğim o çok gizli vampirlerin giremediği ormana gitmek için damon un arabasına gerçi ona araba demek hakaret olur jip yani araba değil jip. yolu tarif ettim hızlı bir biçimde gitti. neyse ki kuçu kuçu ormanına çabuk vardık aynı anda jipden indik ve o dışarıdan bomboş olan ormana adımımızı attık tabi ki bomboş arazi bizim ormana girmemizle bir sürü kurt ile doldu etraf. benim o kavga ettiğim kurt sırıtarak yaklaştı ve alaylı bir şekilde 

- Oooo korkunç melezimiz melek mi oldu beyazlar için de ruhunu bize bağışlamaya mı geldin 

bende en az onun gibi sırıtarak iyice yaklaştım yüzlerimiz arasına en fazla beş on santim var bende alaylı bir sesle

- ah hayır sadece bir şey imzalamaya geldim

benim bu onun için anlamsız sözlerimle tek kaşını kaldırarak bekledim soruyu sordu

- ne imzası 

- klasik şeyler prosodürler gereği ölüm belgenizi imzalamaya geldim kısa bir şey yarım saatimi almaz 

gülerek söylediğim bu sözleri pek kaile almışa benzemiyordu yüzümde ki gülümseme artarak elimi göğsüne soktum işte hissediyorum o iğrenç kalbini kal atışları yavaşlamış zar zor nefes alıyor. elini kaldırıp benim kalbime elini sokmak isterken bir anda kalbini çıkardım cansız bedeni yere düştü tanrım cidden mi af dileyeceğine kalbimi çıkarmaya çalışıyor ölmüyorum ben ölümsüzüm ya kalbimi söksen ne olacak acaba sinir ediyorlar ya. damon a baktığım da bir yandan bana gülüyor bir yandan da üstüne gelen kurdu tek hamlede yere seriyor ah bu çocuğu sevdim ona bakmayı bırakıp etrafıma odaklanarak tüm kurtların kalbini sökecek büyüyü söyledim işe yaradı hepsi teker teker cansız bedenleri yere düştü. damon a döndüğümde üstünü düzeltiyordu ağzında ki kan çenesine akıyordu o kanın onun kanı olmadığına yüzde yüz eminim bende hiç hasar yok gerçi onda da hasar yok 

- hadi gidelim evler şu tarafta

diye ormanın arasında ki yolu gösterdim evler o tarafta kafasını onaylar biçimde sallayarak yanıma geldi ve o meşhur beni çok seven ve düşünen babamın evine doğru yürümeye başladık. kısa bir yürüyüş fastından sonra evin önündeydik tuhaf olan etrafın bu kadar sessiz sakin olması ya gizli bir sığınakları var ve saklanıyorlar ya kaçtılar ya da benimle ilgili planları var son seçenek daha anlamlı geliyor ama ilk seçenek de olsa burada yaşayan canlı bırakmayacağım bu babam olsa bile eve doğru yürümeye başladık kapıyı cadı gücümle açtım ve içeriye girdim arkamdan damon un da girmesini bekliyordum ki görünmez bir duvara çarpması bir oldu kafasını yatırarak bana baktı ve

- üzgünüm sanırım buradan sonra tek başınasın ben buraya gelen olursa hallederim 

- tamam 

arkamı dönmüş ilerliyordum ki tekrar döndüm ve 

- dikkatli ol 

dedim damon da sıcak bir gülümseme bahşetti ve 

- olurum sende dikkatli ol 

bende gülümsedim ve evin salonuna ilerledim salonun sehbasında küçük bir not vardı notu elime aldım ve okumaya başladım