Isang taon ang nakalilipas buhat ng mangyari ang nakalulungkot ng trahedya. Lumabas si Pia mula sa banyo pagkatapos maligo. Nakatapis lamang siya ng tuwalya at ang ang kanyang buhok ay pinuluputan din ng towel. Dumiretso siya sa harap ng salamin upang maglagay ng toner sa mukha ng biglang may narinig siyang mahinang pagtawa.
Saglit siyang tumigil at pinakiramdaman iyon. Ngunit bigla’y nawala ang tunog.
Bumalik siya sa kanyang ginagawa ng biglang bumalik ang mahinang pagtawa. Muli siyang tumigil at bigla niyang nilingon ang likuran. Nilibot ng tingin ang paligid ngunit wala siyang nakitang anuman o sinoman. Pagtingin niya sa salamin, muntik na siyang mawalan ng ulirat sa nakita. Sa imahe nya sa salamin, nasa likod niya si Larina!
