Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Η Αναζήτηση (2ο Βιβλίο)

21

Η σημερινή ημέρα για εμένα ήταν πολύ περίεργη. Είχα κοιμηθεί μόνο λίγες ώρες και ένιωθα το σώμα μου αδύναμο. Είχα ηρεμήσει λίγο με το θέμα της Κάθριν. Πλέον βρισκόταν μαζί μας και μου είχε φύγει ένα βάρος. Όμως δεν είχε τελειώσει τίποτα ακόμα. Έπρεπε να ψυχαναγκαστούν σχεδόν όλοι όσοι ήξεραν για την εξαφάνιση της Κάθριν Ρόιτερ και αυτό σήμαινε ότι ο Τάιλερ και η Κάθριν έπρεπε να χρησιμοποιήσουν υποβολή σε όλους τους πολίτες του Φροστ Βάλλευ. Δεν είχα ιδέα πως θα γινόταν αυτό, αλλά υπήρχε ένα πράγμα που με έκανε να αγχώνομαι όλο και πιο πολύ. Οι Χεμς. Άραγε τι θα γινόταν αν μάθαιναν για τον ψυχαναγκασμό; Και πρώτα από όλα τι θα γινόταν αν μάθαιναν για την επιστροφή της Κάθριν. Όλα αυτά γύριζαν στο κεφάλι μου όλη την ώρα. Προσπαθούσα να ξεχαστώ λίγο αλλά το όνειρο που είχα δει με είχε επηρεάσει αρκετά. Δεν είχε σταματήσει να σκέφτομαι τον Στέφαν. Ήθελα να μάθω αν ήταν καλά. Ήθελα να ακούω ξανά τη φωνή του. Να νιώσω το άγγιγμα του. Τον είχα ανάγκη πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Γνωριζόμασταν μόνο λίγο καιρό, αλλά η χημεία που υπήρχε μεταξύ μας το έκανα να μοιάζει για χρόνια. Ο Νοσφέρους τον είχε αλλάξει, τον είχε κάνει να φέρεται όπως ήθελε εκείνος. Ίσως αν με έβλεπε να θυμόταν και να άλλαζαν όλα. Το σκεφτόμουν και χθες το βράδυ αυτό. Αν πήγαινα στο Φολς κρυφά από όλους για να τον βρω, ίσως τον βοηθούσα να θυμηθεί ποιος είναι και ποια είμαι εγώ. Άξιζε το ρίσκο, αλλά φοβόμουν. Αν κάτι στράβωνε και έπεφτα πάνω στον Νοσφέρους; Θα ήταν σα να με σέρβιρα κανονικά στο πιάτο του. Αν όμως έκανα συμφωνία μαζί του; Να κάνει τον Στέφαν να θυμηθεί και να τον αφήσει να αισθανθεί ξανά και να πάρει εμένα που τόσο θέλει αντί για εκείνον; Ναι ήταν καλή ιδέα αλλά ριψοκίνδυνη. Θα είχα μόνο λίγα λεπτά για να βρει ο Στέφαν τον εαυτό του και θα με έπαιρνε και θα φεύγαμε. Αν όμως δεν πήγαιναν όλα βάση του σχεδίου; Έπρεπε να σκεφτώ καλύτερα και ένα δεύτερο σχέδιο σε περίπτωση που το πρώτο πήγαινε κατά διαόλου. Αν μάθει ο Τάιλερ και οι υπόλοιποι τι σκοπό έχω να κάνω, δεν θα με αφήσουν με τίποτα. Πρέπει να μιλήσω στον Λούκας Χεμς. Αυτός είναι το δεύτερο σχέδιο μου.

Η μέρα περνούσε σχετικά γρήγορα. Ο Τάιλερ και η Κάθριν είχαν ξεκινήσει το σχέδιο της υποβολής στους κατοίκους του Φροστ Βάλλευ. Ο Ντέιβιντ προσπαθούσε όλη μέρα να κρατήσει τους γονείς του σπίτι έτσι ώστε να μη πετύχουν την Κάθριν έξω και χαλάσει όλο το σχέδιο. Η Κατ και ο Ίαν είχαν φύγει από το σπίτι και τώρα ήμουν μόνη μου. Έπρεπε να ενεργήσω γρήγορα όσο έλειπαν όλοι για να μιλήσω στον Λούκας. Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και ετοιμάστηκα να κάνω ένα γρήγορο μπάνιο. Ο καιρός έξω για ακόμη μία φορά ήταν χάλια. Έβρεχε όλο το πρωί και οι δρόμοι είχαν σχεδόν πλημμυρίσει. Μόλις τέλειωσα το μπάνιο μου, άνοιξα τη ντουλάπα μου να βρω ρούχα για να ντυθώ. Φόρεσα ένα μαύρο δερμάτινο κολλάν και μία μαύρη μπλούζα, τα μαύρα μποτάκια μου και το δερμάτινο τζάκετ μου. Είχα αδυναμία στο μαύρο χρώμα. Όλα μου τα ρούχα σχεδόν ήταν μαύρα. Στέγνωσα γρήγορα τα μαλλιά μου βάφτηκα ελαφριά και κατέβηκα αμέσως τις σκάλες. Δεν είχα χρόνο να φτιάξω καφέ, έπρεπε να πάρω τηλέφωνο τον Λούκας. Μπήκα γρήγορα μέσα στο αυτοκίνητο μου και έβαλα μπροστά τη μηχανή. Πήρα τηλέφωνο τις πληροφορίες καταλόγου και ζήτησα το τηλέφωνο των Χεμς. Με σύνδεσαν κατευθείαν και για καλή μου τύχη το σήκωσε εκείνον.