1

2K 63 13
                                    

"Opendoen!!" Even blijft het stil. Dan bonken ze keihard op de deur. "Opendoen!!" Mijn vader loopt snel naar de deur toe en doet hem open. "Wonen hier joden?" Vraagt de soldaat. "Ja" antwoord mijn vader kalm. "Jullie hebben 5 minuten om een koffer van maximaal 5 kilo in te pakken en hier voor het huis te gaan staan" zegt de soldaat dreigend. Gelukkig had mijn moeder de koffers al klaar gemaakt, omdat ze dit al wel verwacht had. Onze Familie van 2 straten verderop zijn eergisteren al opgepakt. Nu is het onze beurt. Ik slik. Snel gaan we op een rijtje voor ons huis staan. "Lopen, naar die truck" beveelt een dikke soldaat. Ik klim als eerste in de truck en mijn moeder komt naast me zitten en mijn vader daar weer naast.

Ik schrik wakker. "Hannah, wakker worden!" Zegt mijn moeder zachtjes. "We zijn op onze bestemming denk ik" zegt mijn moeder. We rijden een kamp in. We rijden langs een bord. ~arbeit macht frei~ staat op het bord. Moeten we hier werken? Even later moeten we uitstappen en moeten we samen met de andere joden die hier zijn gekomen in lange rijen gaan staan. Er begint een man te praten. "Jullie zijn in Dachau. Dit is een werkkamp en een doorgangskamp. De sterksten blijven hier, de zwakke mensen worden op transport gesteld naar Auschwitz." Ik schrik. Auschwitz?
Een man stopt voor mij. "Zwak" zegt hij en hij loopt door naar mijn moeder. "Zwak". Ik ren huilen naar mijn moeder toe. Ze omhelst me. "Hannah, we blijven bij elkaar, ik zal je beschermen" zegt ze zacht. Mijn vader komt naar ons toe. "Ook naar Auschwitz?" Vraagt mijn moeder. Mijn vader schud zijn hoofd. "Ik moet hier blijven" zegt hij zacht. Ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. Dan hou ik het ook niet droog en vlieg in zijn armen. Samen huilen we een poosje, totdat we uit elkaar worden gehaald. Langzaam zie ik mijn vader tussen alle andere mensen verdwijnen. Ondertussen komt er een trein aanrollen. Een beestentrein. Moeten we daarin? Vraag ik me af. Het antwoord blijkt ja. Even later zit ik in een hoekje samen met mijn moeder in een stinkende wagon.

AuschwitzWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu