Kapıda duran kişi yolda beni koruyan adamdı.senin ne işin var demeye kalmadan o sen neden buradasın neyse annemgil ıçerde mi dedi.ben o an anlamıştım ki bana görücüye gelen bu adamdı.ben kapıda dikili ve şaşkın dururken o benim yanımdan annesinin yanına gitti.merhaba bile dememişti.naciye annemin sesiyle irkildim.ses mutfaktan geliyordu.mutfağa gittim.
Naciye annem:defne sen ne zaman kahve yapmayı düşünüyorsun.dedi.
Kafamı sallayarak tamam dedim.kahveyi yapıp fincanlara boşalttım.fincanları tepsiye koydum götürüyordum ki naciye annem tuz koydun mu dedi.ben hayır der demez tuzu fincana boşalttı.ben kahveyi vermek istemeye istemeye salona geldim kahveleri dağıttim ama sonra nedendir bilmiyorum çünkü kendimi durduramadim ve Ömer kahveye tuz attım dedim birden fincanı birakiverdi .herkesi bir gülme tuttu.tabi beni de endişe.utancımdan tepsiyi de kucaklayıp mutfağa gittim.arkamdan o kız geldi.
Kız:Merhaba benim adım necibe ömer benim abim olur.bana kalırsa kahvede tuzun olduğunu soylememeliydin nasıl olsa o damat böyle şeylere şimdiden alışmalı dedi.Necibenin söylediklerine çok sevinmiştim.aslında o tuzu ben atmak istemedim, naciye annem attı ben ona kıyamadım hasta olur diye korktum dedim.
Necibe:tamam ben seni anladım bana da barış görücü geldiğinde tuz atmıştım ama o içti.neyse abim senle görüşmek istiyor.tabi sen de ıstersen dedi.
Tamam benim odaya çıkalım dedim.
Necibe:tamam o zaman ben abimi çağırıp geleyim sen burda bekle dedi ve gitti.
Geldiğinde yanında ömer vardı birden gözlerim kamaştı, kalbim hızlı hızlı atmaya başladı.beni izleyin deyip yukarı çıkmaya başladık ama arkamizdan;
Naciye annem:Nereye gidiyorsunuz siz dedi.
ben hemen söze atıldım :ha biraz konuşcagiz da.
Naciye annem:tamam tamam siz konuşun dedi.
Biz de yukarı çıkmaya devam ettik ve odamın kapısının önüne geldik kapıyı açtım girin burası benim odam burada konuşabiliriz dedim.girdik ve oturduk.ben bi şey soracakken galiba o da soracaktı aynı anda konuşmaya başladığımızı fark edince ona baktım o da bana bakıyormuş birden yüzünü çevirdi, ben de yüzümü aşağı eğdim.ortalığı bir sessizlik kapladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Aşk
RomanceEzelden yazılmış bir hayat bu.Her hayat gibi evveli...Oysa ahiri bana özgü.Her satırı bana vakfedilmiş.Al bu hayat senin denilmiş,yaşa yaşayabilirsen,ben yürümüşüm bana sunulan hayatın satırlarına...Çocukluğumda takılmış gözlerim siyah-beyaz filmler...