MESAFE'M

1.Bölüm '&Nokta

Merhabalar ilk kitabımla karşınızdayım, sürekli yazıp çizip kitabı kaldırmak zorunda kalıyorum hayalet okuyucular olduğu için ne vote ne yorum. Emeklerim boşa gitmesin rica ediyorum bundan sonra ki bölümler çok ağırdan gelecek.

Düşündü kadın ilk önce benim sevdiğim gibi o da sevebilir mi diye. Peki ya kendinde olan yürek, genç adamda yoksa bir çırpıda silip atarsa diye düşündü. Olsun dedi genç kadın, katlanırım bu aşk bana zarar olsada katlanırım dedi.

Ve devam etti sonunda acılar olsada devam edecekti. Birbirlerini seviyorlardı hani bir şarkı sözü vardır ya, benim ki senden baya fazla diye işte öyleydi Efsa'nın aşkı ne kalbine ne yüreğine ne de içine sığmıyordu. Melikşah kararsızdı, seviyorum diyordu ama içinde olan bu sevginin ertelenmesi gerektiğini yoksa asla girdiği işleri ilerletemeyeceğini biliyordu. Ötesi yok bunun o başka Şehir'de ben ise bambaşka Şehir'de diyordu.

Efsa genç adamın ne düşündüğünü az çok tahmin edebiliyordu, hiç göremesede gözlerine hiç bakamasada tanırdı o genç adamı. Efsa'nın çok hayalleri vardı yaşları küçüktü şimdi ama bir kaç sene sonra yetişkin olacaktı ailesinin başka bir şehire gitmesine izin vermeyeceğini biliyordu gerekirse kaçacaktı. Hangi ara bu kadar sevmiş, aşık olmuştu anlayamıyordu Efsa.

Onların tanışmaları tesadüf değildi, Tanrı istediği için bir araya gelmişlerdi her ne kadar uzak olsa bile, internet sitesinde tuhaf bir şekilde tanışmaları tesadüf değildi.

Melikşah çok sıkılmıştı artık arkadaşları ''Görmediğin bir kızı nasıl sevebilirsin saçmalama! burada daha iyileri var, film değil bu fotoğraflarla aşk mı yaşayacaksın!" gibi laflar söyleyerek aklını çoktan çelmişlerdi.

Bu sözlere aldırmadan önce zaten Efsa'nın farklı olduğunu biliyordu aslında onu seviyordu ama "Gözden uzak olan gönülden de uzak olur." diye bir laf vardı Melikşah tam olarak bu lafı benimsemişti. Efsa'nın uzak olmasını yediremiyordu kendine.

Genç kadın aslında az da olsa sevdiğini biliyordu Melikşah'ın ama arkadaşlarının onu zorladığını biliyordu. Güzel giden ilişkileri vardı uzakta olsa Efsa genç adamın varlığını yanında hissediyordu, son bir kaç gündür Melikşah ona soğuktu eski sıcak sesini telefon da duyamıyordu artık. Değişmişti sanki eski Melikşah yoktu, biliyordu bitecekti.

Odasının sessizliğini bozan çalan telefonu oldu genç kızın eli ayağına dolaşmıştı. Alnına çoktan soğuk ter damlaları birikmişti, o yakın olan ayrılık günü bugün müydü? Hayır hazır değildi şimdi olmamalıydı kaldıramazdı uzakta olsa bile çoğu insanda olmayan aşk onda vardı tek taraflı olduğunu bilse de, şimdi olmamalıydı 2 sene geçmişi vardı genç adamla birlikte. Birbirlerinin varlığını yanlarında hissettikleri her telefon konuşmalarında utangaçlıkları verdikleri yeminler. Koskoca 2 sene vardı kalbi dayanamazdı, İlk aşklar unutulmazdı biliyordu, ve zaten kokusunu bile bilmiyorken özleyecek sadece anıları mı kalacaktı?

Güç bela uzandı telefonuna arayan sevdiği adamdı, eli titreye titreye açtı telefonu sesinin her zaman ki gibi neşeli çıkması için çabaladı. "Alo, Melikşah'ım?" Demişti. Az sonra onu bırakacağını bile bile her zaman ki sahiplenişini yapmıştı bu onu çok derinden yaralayacaktı. Genç adam titrek bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Efsa, sözümü kesmeden dinle."
İlk defa bu kadar duygusuz ve sert çıkıyordu sesi, Efsa'nın korktuğu başına gelmişti, evet bitiyordu korkuyla bir nefes aldı ve gözlerinin dolmasını engelleyemedi güçlü kalamazdı.

"Dinliyorum" Deyip sessiz kaldı. Ne diyebilirdi ki zaten. "Biz hep mutluyduk, biliyorsun sen utangaç, dobra dik kafalı hiç göremesem de kocaman gözleri olan dokunamasam da ipek saçlı kumral çok tatlı bir kızsın Efsa, seni iyi tanıyorum hemen hemen herşeyini biliyorum ama bu özlem hasret bana göre değil dayanamam katlanamam bugüne kadar katlandım evet ama artık yapamam arkadaşlarım sevgilileriyle sarmaş dolaş gezerken sen orada ben burda yapamıyorum kaldıramıyorum. Lütfen anla beni seni sevdim evet ama çok geçmeden unutacağım biliyorum çünkü sana dair sadece mesajlarımız ve ses tonun var bunlar yeterli değil benim için herkes gibi bende normal bir ilişki istiyorum anlıyorsun değil mi?"